Weidmann,Schläuble en Draghi, de strijd gaat door

Woensdag a.s. verschijnt er in "Follow the Money" een analyse van mijn hand over de verhoudingen in de driehoek Draghi, Weidmann en Schäuble die een crisis in de Eurozone zouden kunnen uitlokken. Zeer kort samengevat, Weidmann stelt zich teweer tegen het voornemen van Draghi om Quantitative Easing op grote schaal te plegen door het opkopen van Eurozone staatsobligaties, het OMT, Schäuble verweert zich tegen de zware druk van oa Draghi, de USA en Frankrijk om in Duitsland de 0% begrotingstekort op te geven om die ruimte te kunnen gebruiken voor investeringen. Hij eist ook dat Frankrijk en Italië hun hervormingen  eerst doorvoeren.

Vandaag ging de strijd, dit keer buiten de jaarlijkse IMF conferentie (waar ook het 70jarige bestaan van het IMF werd gevierd) gewoon door. Draghi beklemtoonde wederom dat hij de balans van de ECB wilde vergroten van 2000 tot 3000 miljard euro door middel van de Outright Monetary Transactions, de OMT, om de inflatie te beteugelen. Weidmann antwoordde dat een doel waarde niet in steen gemetseld is.

Deze houding van Weidmann maakt de ECB vleugellam.

Joerg Krämer, hoofd economie van de AG bank stelt dat er een enorm conflict is binnen het bestuur van de ECB tussen Draghi en Weidmann maar dat Draghi uiteindelijk zal winnen. (volgens mij valt dat te betwijfelen, Weidmann heeft de uitspraak van het Verfassungsgericht, dat OMT tegen de Duitse grondwet indruist achter zich).

Het hoofd van de Bundesbank is bang dat als er een doelbedrag is bij het opkopen van de ASBs (Asset Backed Securities) de ECB te veel zal betalen.

Een woordvoerder van de Bundesbank stelde dat terwijl Weidmann gekant is tegen het opkopen  van ABS in  october en november, hij in juni accoord is gegaan met andere verreikende maatregelen (ik denk dat daarmee de TLTRO (targeted Long Term Refinancing Operations) bedoeld worden, de leningen tegen lage rente aan banken om in het bedrijfsleven te investeren, hetgeen geen succes geworden is).

Weidmann en Dragdi zijn het er wel over  eens dat landen zoals Frankrijk en Italië de arbeidsmarkt moeten flexibiliseren en de staatsschuld reduceren en beiden zeggen dat monetaire politiek geen panacae is voor de pijn van de zone.

Draghi kan op Duitse hulp rekenen bij zijn oproep tot economische hervormingen.

Wolfgang Schäuble waarschuwde nog eens op het gevaar van het verslappen van de fiscale discipline en voegde er aan toe dat er geen gevaar voor deflatie in de eurozone bestond. Hij zei ook dat een "duidelijke verzwakking" van de Duitse economie tot meer overheids investering zou leiden.

"Je kunt de moeilijkheden niet oplossen met een monetaire politiek, je moet ze oplossen door besluiten van de nationale regeringen omdat wij geen fiscale en economische unie hebben. Monetaire ingrepen kopen alleen tijd op".

Weidmann deed er in Bieleveld nog een schepje bovenop toen hij verklaarde dat het de geloofwaardigheid van de regels sterk zou bevorderen als Brussel zou weigeren Frankrijk toestemming te geven voor alweer een overtreding van de regel van een begrotingstekort van maximaal 3%. Hij wees erop dat de schuldenscsrisis was uitgebroken door het verlies van het vertrouwen van de financiële markten in de houdbaarheid van de schulden van bepaalde landen in de Eurozone.Het is mijn mening dat men geen vertrouwen wint door af te wijken van de pad van de consolidatie, zie hij.

Dan ga ik eindigen met het volgende salvo van Schäuble. Deze maandag zei hij dat de landen van de Europese Unie het kapitaal van de Europese Investeringsbank zouden kunnen verhogen.

Er is aan de EIB en de Europese Commissie gevraagd om tegen december investeringsprojecten op tafel te brengen die de groei in de Europese Unie zouden kunnen helpen bevorderen.

Wolfgang Schäuble verwierp het idee van sommige landen om het ESM, het Europese Stabiliteits Mechanisme daarvoor te gebruiken.

Hij zei: "we zullen dat niet doen door het kapitaal van het ESM te gebruiken, maar indien nodig door een kapitaals uitbreiding van de EIB". Hij herhaalde dat hij optimistisch bleef over het bereiken van een overeenkomst met Frankrijk over de 2015   begroting. Frankrijks begroting voldoet niet aan de beloftes aan de EU en andere EU landen gedaan.

De Franse minister Sapin heeft vorige maand medegedeeld dat zijn land een begrotings tekort zou hebben van 4,3% van het GDP, ver af van de 3% norm.

Schläuble benadrukte dat Frankrijk zich moest houden aan de EU regels dat regeringen hun begrotingstekort tot 3% vanhet GDP moesten terugbrengen binnen een overeengekomen tijdperk.

Het is duidelijk dat wat ik stelde in het woensdag artikel zich voortzet. De eurozone bevindt zich in een diepe crisis als er geen oplossing voor dit scala aan problemen en twistpunten komt.

Zelfs al komt er een oplossing, de schulden zullen nog jaren lang verder oplopen.

Want de ware oplossing eist diepe wonden.