Nog meer kapitaal om de banken te spekken

en de consument te nekken

 

Draghi lijkt vastbesloten te zijn de balans van de ECB van 2000 miljard op te hogen tot 3000 miljard om de eurozone economie uit het slop te helpen.

De goedkope (0,15% rente) 4 jaars leningen aan de banken aangeboden waren in september een mislukking. Er was bij de banken nauwelijks belangstelling.

Een verder stap die Draghi voorbereidt is de aankoop van Asset Backed Securities (waardepapieren met onderpand) en omdat de markt daarvoor beperkt is wil hij daarbij veel risico nemen en zelfs Griekse waardepapieren als asset backed beschouwen. Zo zou de ECB een soort Bad Bank kunnen worden die papieren met dubieus onderpand van banken overneemt en zo het risico van bank naar belastingbetaler doorschuift.

Als ook dat niet helpt zou hij overgaan tot het opkopen van staatsobligaties, door het Verfassungshof in strijd met de Duitse grondwet bevonden en in strijd met de EU verdragen (geen directe steun aan lidstaten). Het Europese Hof moet daar nog over oordelen maar het oordeel van het Verfassungshof over de inbreuk op de Duitse grondwet staat vast. Duitsland zou dus niet aan zo'n ingreep mee kunnen doen en Duitsland vertegenwoordigt 25% van de waarde van het ECB.

Pas met die obligatieopkoop kan Draghi's doel, de balans van de ECB tot 3000 miljard euro op te hogen bereikt worden.

 

Het enige wat zeker is is dat daardoor de euro geldvoorraad van de banken met 1000 miljard euro is verhoogd en er dus een enorme geldverruiming heeft plaatsgevonden.

Wat de banken met dat geld moeten doen is een moeilijke vraag. Er is nu al een overvloed aan geld zonder investeringsdoel. De aandelenmarkt is een vluchtoord voor overtollig kapitaal geworden. Duitsland en Nederland krijgen soms zelfs geld toe als ze een lening uitschrijven. De banken moeten zelfs een boete betalen als ze hun overtollige geld bij de ECB deponeren. Zelfs zwakke, risicovolle landen kunnen geld lenen opde kapitaalmarkt tegen in feite belachelijk lage rentes. De rente is zo laag dat ze zelfs de lage inflatie niet bijhoudt. Leningen aan het bedrijfsleven nemen, ondanks die lage rente, nog steeds af. Er is bij het bedrijfsleven geen vraag naar leningen om te investeren omdat er bij de consument geen koopkracht is. geen supply crisis maar een demand crisis.

 

Geld injecteren in de kapitaalmarkt wil  bovendien nog niet zeggen dat dat geld automatisch in de euro economie terecht komt. Banken opereren globaal en niet alleen lokaal.

 

Door de voorgenomen ingrepen van de ECB wordt wel een ander doel bereikt, al zal de ECB ontkennen dat dat het doel is. Door die enorm toegenomen geldcreatie daalt de wisselkoers van de euro als een speer. Nu al van 1,40 dollar naar 1,26 dollar en deze daling zet nog verder door. Schattingen daarover variëren van 1.20 dollar tot 1 dollar als gevolg van al dat opkopen.

 

Door voornamelijk Frankrijk en Italië wordt deze daling toegejuicht want hij vergroot hun concurrentiepositie op de globale markt en versterkt zo hun economie. Daar staat echter tegenover dat weliswaar de export goedkoper wordt maar de import duurder. Nu heeft de Eurozone een handelsoverschot dus het voordeel is groter dan het nadeel.

De Eurozone heeft een export naar buiten de eurozone (want dat is het enige  wat telt) van  161 miljard euro en een import van 147 miljard euro. 14 miljard meer export dan import en daar zit het voordeel. Dat voordeel zal wat groter worden want de export zal redelijkerwijze enigszins toenemen.

 

Voor de consument in de eurozone betekent het echter een flinke vermindering van de koopkracht. Alles wat de consumenten kopen dat van buiten de eurozone komt en dat is heel veel, alle geimporteerde artikelen of van geimporteerde materialen vervaardigde goederen, brandstof worden aanzienlijk duurder, de prijzen zullen stijgen, daardoor neemt de inflatie toe maar de koopkracht zal dus verder afnemen. Een aanslag op de welvaart.

In hoeverre dat gecompenseerd kan worden door die grotere export  valt niet te voorspellen.

Er is een flinke kans dat  die geldontwaarding de economie zal treffen in plaats van steunen.

 

Er is dan ook, en niet alleen van Duitse zijde, veel kritiek op Draghi's plannen. Niet alleen vanwege de financiële risico's . Want de broodnodige hervormingen van arbeidsmarkt en structuur worden er een beetje door naar de achtergrond geschoven en ook Draghi is ervan doordrongen dat zonder dat geen herstel van de economie zal kunnen plaatsvinden. De historie leert dat devaluatie (want dat is het in feite) alleen loont als er hervormingen worden doorgevoerd. Zo niet dan herstelt de oude toestand zich weer.

 

Draghi en de ECB kunnen alleen kapitaal verschaffen, de politiek is verantwoordelijk voor het scheppen vande juiste structuur.

Zoals we nu zien in Italië en Frankrijk is dat het daar juist aan ontbreekt.

 

Voor degenen die wat meer details willen zien

 

uit die Welt. het risicovolle verhogen van de ECB balans en het aandeel van de vier financiëel grootste Eurozone landen erin. Duitsland staat dus voor 25% van de ricico's garant.

 

import en export gespecificeerd

 totalen import en export buiten de Eurozone exporten  wodren goedkoper importen duurder

 

Volgende artikel gaat over de positie van Frankrijk en de nieuwe crisis in de Eurozone politiek