Eurozone, Vlees of (rotte) Vis

Wat stelt de Eurozone nu eigenlijk voor? Een politieke unie zonder het echt te zijn, waar de essentiële voorwaarde is bij elkaar te blijven, of een muntunie die economieën op één lijn moet brengen en dezelfde fiscale en monetaire status moet handhaven en daarvoor een strict beleid heeft dat wordt afgedwongen. Dat laatste zou in ieder geval het geval moeten zijn want alle Eurozone regeringsleiders  hebben het Stabiliteits en Groei Pact ondertekend dat hierin voorziet.

Frankrijk voldoet voor de derde keer op rij niet aan de voorwaarden en middellange afspraken met Brussel gemaakt. De Duitse pers staat er bol van en ook in Frankrijk wordt er druk gespeculeerd.

Nu al worden er scenarios opgesteld wat er zou gebeuren indien Brussel de Franse begroting zou afkeuren omdat hij niet aan de normen voldoet noch aan de afspraken met Brussel gemaakt over het tijdpad om die befaamde 3% te bereiken na al twee keer om uitstel te hebben moeten vragen. In dat geval zou moeten worden bepaald of Frankrijk een strafboete van 0,2% van het BBP zou krijgen. Daar wordt over  gestemd door de regeringsleiders en kan dan alleen voorkomen worden indien een gekwalificeerde meerderheid van de regeringsleiders er tegen stemt.

Als de Duits regering tegen zou stemmen dan sluiten zich ongetwijfeld alle zuidelijke landen daar bij aan en is de straf van tafel. Daarmee ook de geloofwaardigheid van de Europese Commissie, de regels zouden niet meer gelden. Zou de Bundesregierung daarentegen voor bestraffing stemmen dan zouden alle noordelijke landen zich  daar bij aansluiten. Het gevolg daarvan zou echter zijn dat de Gemeenschap uit elkaar valt. "Wanneer een zuil van de gemeenschap de andere onderuit haalt is dat het einde van de gemeenschap" zegt de vroegere commissaris voor economie.

Frankrijk bestraffen, "wäre das Ende der verstärkten wirtschaftlichen Zusammenarbeit und womöglich der Währungsunion in der jetzigen Form", zegt de politicus die al eerder EU commissaris voor economie was, "Jede Abstimmung darüber werde ausschließlich Verlierer produzieren".

Volgens de Muntunie regels zou er dus afkeuring van de begroting en strafmaatregelen moeten volgen maar als Politieke Unie gedragslijn is dat uitgesloten. Er moet dus een compromis gevonden worden voor dat dat alles plaats zou moeten.

De Franse en Duitse ministers zijn overeengekomen vòòr december met een gezamenlijk werkstuk over de investeringen te komen. Zij willen aan hun partners voorstellen doen over eurobrede gemeenschappelijke wegen voor investering in een geest van samenwerking en overeenstemming. Zij ontkennen dat het een pact zou zijn om aan eventuele Euro sancties te ontkomen. "Wij moeten samenwerken, niet de een aan de ander zeggen wat te doen maar opdat elk land zijn problemen en de modaliteiten voor steun aan de investeringen kan beschrijven".

Der Spiegel suggereeert dat Berlijn wellicht Frankrijk te hulp zou willen schieten om Brussel gunstig te stemmen en Valls de gelegenheid te geven een stappenplan te ontwikkelen voor zijn hervormingen. Voorwaardelijke niet afkeuring van de Franse begroting dus.

Deze ingewikkelde manoevres zullen naar alle waarschijnlijkheid de angel uit de wond halen en narigheid in de muntunie voorkomen. Dat het wel erg opzichtig meten met twee maten is doet er niet toe, de schijn is gered tot volgend jaar. Welk spelletje dan weer gespeeld gaat worden?

Zo wordt dat in de Eurozone verpakt. Frankrijk is te belangrijk om aangepakt te worden. De politiek wint het van de economie.