Duitsland in de gevarenzone

deel een

                        

Ik had gezegd iets te schrijven over de herstructurerings inzichten van het IMF. Maar door de commotie in  Duitsland over de tegenvallende Duitse economie heb ik dat moeten uitstellen.

In een vorig blog schreef ik over de drievoudige crisis in de eurozone, de waardevermindering van de euro, Frankrijk en Italië in verzet tegen Duitsland (ten onrechte want zij zouden tegen het Stabiliteits en Groei Pact moeten ageren waarvoor zijzelf ook getekend hebben) over de austerity en de tegenvallende Duitse industriële productie.

Intussen is de euro nog iets verder weggezakt, keurt de Europese Commissie waarschijnlijk de Franse begroting af, de eerste keer dat dat bij zo'n groot land gebeurt.

Maar het Duitse punt is tot een uitbarsting gekomen. De Duitse uitvoer is in augustus dit jaar met 5,8% afgenomen, de sterkste daling sinds het crisisjaar 2009. Weliswaar nam de uitvoer naar EU landen met 2,4% toe, maar die naar de rest van de wereld kromp in vergelijking met 2013 met 4,7%. Ook de importen namen iets af en het overschot op de handelsbalans daalde tot 17,5 miljard euro. Misschien dat de latere zomervakanties van dit jaar enige invloed hebben gehad, maar dat zijn kruimeltjes. Wat wel een belangrijke factor was is de Duitse handel met Rusland die door het masochistische sanctiebeleid van de EU een forse klap te verwerken heeft gehad. Men kan wel stellen dat Rusland er meer onder lijdt maar evenzeer dat Rusland olie, gas en mineralen rijk is en de EU olie, gas en mineralen arm is. Het lijkt vreemd een ander te willen straffen door jezelf in de voet te schieten, temeer daar Europa sterk afhankelijk is van Rusland voor olie en gas. Bovendien, al wordt dat in EU kringen hartstochtelijk ontkend, het is niet slim om een land dat historisch gezien altijd in de  de Russische invloedsfeer heeft verkeerd er door financiële beloftes uit los te weken. Als Rusland dat met bijvoorbeeld Griekenland zou proberen zou de EU moord en brand schreeuwen. Maar dat terzijde.

Vele commentatoren wijzen erop dat de economie in Duitsland toch al langzaam aan het teruglopen was en dat gezien de laatste cijfers het land zelfs in een recessie terecht zou kunnen komen. Nu is alles in de eurozone met een mooi woord volatiel, dwz gaat dan weer op en dan weer neer zonder dat er greep op is te krijgen dus misschien worden de cijfers over september wat beter.

Ik heb ook al vermeld dat de Duitse kranten, in tegenstelling tot onze makke schapen media, de laatste tijd veel kritischer zijn gaan reageren op wat er in de eurozone en EU gebeurt. De houding van de zuidelijke landen, die Duitsland als de dictator van de eurozone zien, vooral Frankrijk, dat vaak Duitsland ronduit de schuld geeft van hun eigen economische stagnatie, dat alles  heeft kwaad bloed gezet. Duitsland ziet zichzelf, en terecht, als de financier van de eurozone, met een aandeel van 25% in alle financiële steun, en in feite lijdend onder het geldverruimend bewind van Draghi wiens ingrepen de Duitse economie eerder hinderen dan stimuleren. Het ziet dus niet in waarom het altijd als de schuldige wordt aangewezen.

Dit tegenvallende resultaat in augustus heeft in de Duitse pers voor grote onrust gezorgd.

De Duitse Bank (niet de Bundesbank) voorspelt een ineenstorting van de euro. Denk erom dat in Duitsland een dergelijk bericht paniek kan veroorzaken. De twintiger jaren in de vorige eeuw zagen de ineenstorting van de de Duitse mark tot vrijwel waardeloos, gevolgd door de opkomst van Hitler, een periode in de Duitse geschiedenis die nog vers in het geheugen ligt.

De Duitse Bank, op één na de grootste wereld deviezenhandelaars,  voorziet door de Draghi politiek een gigantische kapitaal vlucht uit de eurozone naar de USA. Door de lage rentestand en zelfs negatieve parkeer rente bij de ECB die de banken nu zelfs aan hun klanten willen gaan doorberekenen en sommige dat al doen, is investeren in de eurozone een financiëel niet renderende zaak geworden omdat de rente in de USA veel hoger ligt. Draghi heeft aangekondigd dat daarin lange tijd geen verandering in zal komen. Voor investeerders een reden om hun geld uit de eurozone terug te halen en in de USA te investeren. Als gevolg daarvan ziet de Duitse Bank de waarde van de euro dalen tot zelfs beneden de dollar, 95 dollarcent. Een waardedaling, veroorzaakt door de stagnerende groei in combinatie met  de rentepolitiek van de ECB. Een devaluatie van 25%. Dat is nog lager dan andere prognoses zoals van Sachman Gold, die een daling tot 1 dollar als dieptepunt ziet.

De Duitse Bank wijst erop dat er op de bankbalansen een niet gebruikt  kapitaal ligt van tussen de 500 miljard en 1 biljoen euro, die nu door de ECB met negatieve rente getroffen kunnen worden. Dat geld gaat wegvloeien en drukt daardoor de euro koers steeds verder omlaag.

Tot nu toe staat de Duitse Bank alleen met zijn euro pessimisme want Bloomberg ziet bijvoorbeeld de bodem koers van de euro bij 1.22 dollar liggen en Barclays legt hem op 1.10 dollar. Maar alle zien ze dus wel een diepe val van de euro. Morgan Stanley gaat een stapje verder door te stellen dat de eurozone geldpolitiek zelf er de oorzaak van is dat de wisselkoers zo daalt. Die politiek is alleen goed om tijd te winnen en haalt niets uit.

Tot zover dit onderdeel van de onrust. In deel twee de fundamentele kritiek op de Draghi politiek in Duitsland.

Voor de liefhebber enkele grafieken

                                    de voorspelde val van de euro (beeld die welt)

Wat levert beleggen in DAX (EU) en bij S&P (USA) op voor Amerikaanse investeerders. 

                                               en nu voor Europese beleggers

                            Het is wel zonneklaar waar het grootste rendement schuilt (beelden FAZ)