mercredi 15 octobre 2014


De clown zet de toon in Italië: Weg met de Euro.

 

In oude tijden had de koning een hofnar. Hij was de enige die de koning de waarheid straffeloos kon vertellen hetgeen de anderen in de omgeving van de koning de kop had gekost. Een belangijke functie dus.

Beppe Grillo, de clown van beroep, heeft de op  een na grootste partij in Italië, de Vijf Sterren Beweging.

Hij en zijn partij hebben er nu voor gekozen uit de Eurozone te stappen. De partij wil een consultatief referendum door binnen een half jaar drie miljoen handtekeningen te verzamelen. Dan zullen wij ons tot het parlement wenden en met nu onze 150 zetels zullen ze wel  naar ons moeten luisteren.

Hierdoor is de illusie dat Grillo niet echt tegen de Eurozone was in lucht opgegaan. Na zo'n referendum zou een initiatief wet  bindend zijn. Het is duidelijk, nu  komt er een nationaal debat over Italië's lidmaatschap van de Europese Monetaire Unie.

In mei heeft  de Cinque Stelle haar eisen aan Brussel op tafel gelegd, invoering van eurobonds en de afschaffing van het Stabilisatie & Groei Pact.

Na vijf maanden heeft de partij nog steeds geen reactie gekregen.

Five Stars heeft in de peilingen een solide 20% steun tegen Renzi's partij die bij de Europese verkiezingen weliswaar 41% scoorde maar wiens populariteit snel daalt.

Five Stars wil geen aansluiting bij andere oppositiepartijen en wordt in het parlement genegeerd omdat Renzi geregeld de steun zoekt van Forza Italia (Berlusconi's partij) maar bij het slagen van dit referendum zou men wel naar  Five Stars moeten luisteren.

Grillo is van mening dat  de euro een ramp is, een dictatorschap dat geen vrede en harmonie in Europa brengt maar door zijn politieke infrastructuur tot de burgeroorlog zal leiden.

Grillo verwijst hiermede naar wat men in  Italië ziet  als een geheime staatsgreep van de Europese Commissie die met wat de Italianene La Lettra noemen Italië voor het blok zette, Berlusconi weg of geen hulp van de ECB om Italië te steunen. Toen Berlusconi weigerde trok de ECB de steun in en de rente voor Italiaanse leningen steeg tot boven de 7%. Italië ging door de knieën en Berluscsoni moest het veld ruimen. In Spanje werd overigens hetzelfde spelletje gespeeld.

Grillo valt het S&G Pact met groot geweld aan. In zijn visie is het economische waanzin. Het zou Italië dwingen tientallen jaren lang enorme begrotingsoverschotten te scheppen die een nog diepere recessie zouden veroorzaken en het schuld percentage nog zou opschroeven en daardoor zichzelf zou vernietigen. Italië is al te ver weggezakt om zo nog overeind te komen.
 

Op drie oktober heb ik in mijn blog aandacht besteed aan de toekomst van Italië binnen de eurozone en aan de hand van een aantal simulaties van groei en tekorten laten zien dat wat Grillo zegt volkomen terecht is.

Italië heeft in de Eurozone met de huidige regelgeving geen schijn van kans om er boven op te komen.

Daar moet ik wel bij vermelden dat met die staatsschuld van 137% en de krimpende economie Italië zonder een herstructurering van de schuld, (een even naar euphemisme als "bezuiniging"), dat wil dus zeggen een haircut, kwijtschelding van de schuld tot een aanvaardbaar niveau evenmin zich uit het diepe dal kan werken.

Ook hier is het weer zonneklaar dat de euro niet de oplossing is voor de financiële integratie van de Europese Unie maar eerder een splijtzwam door de interne onoverbrugbare verschillen in economische potentie. In plaats van landen te versterken heeft de euro het tegenovergestelde gedaan. Geen groei, ook niet naar elkaar toe maar krimp en verder uit elkaar krimpen.

De staatsschulden zijn gestegen tot bij veel landen onhoudbare hoogte en stijgen de komende jaren, wat er ook wordt geprobeerd, gestaag door omdat geen enkel land (misschien Duitsland uitgezonderd maar daar slaat nu ook de euroziekte toe) in staat is een begrotingsevenwicht te bewerkstelligen. Met het stijgen van die schulden neemt de kans om weer tot groei te komen door een verbeterde koopkracht en dus grotere consumptie alleen maar af. Steeds minder geld is daarvoor beschikbaar.
 
Quo vadis. Onafwendbaar.

 

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire