Winden waaien (hopelijk) om de Wieken

Laat u svp niet terugschrikken door de volgende zin, die maar niet tot een eind kan komen en als een rapperstekst klinkt. Het echte onderwerp van dit stukje is de windmalende molens

 

Terwijl de beurzen op en neer deinen op de maat van de losse geldwals van de  Centrale Banken, Juncker bezig is zijn nieuwe speeltje, het EU investeringsfonds, leven in te blazen zonder dat het de EU (dus ons) extra geld kost en de investeringslust noch de omzet van het bedrijfsleven in de eurozone  aanwakkert, integendeel  kwakkelt met dalende prijzen en ditto omzet,  en globaal de zakelijke stemming alleen maar daalt en Obama met China een overeenkomst over CO2 uitstoot heeft gesloten  die voor de VS alleen gewoon doorgaan betekent en voor China opvoeren van de uitstoot tot 2030 en dan zien we wel verder  en de EU een onhaalbaar energieplan heeft gepresenteerd dat de problemen van het bedrijfsleven alleen nog flink wat groter zal maken, Duitsland in één klap niet meer de grote motor van de eurozone lijkt te zijn, listige bedrijven in Nederland nog snel gebruik maken van de windsubsidiemolen om een heel stel nog perfect werkende (voor zover dat bij windturbines mogelijk is) exemplaren  te slopen en op dezelfde plaats nieuwe te bouwen met de overheid als gulle subsidie geld gever met een garantie voor flinke winst via het "al waait er geen wind toch uitbetaald"  systeem dat snelle multinationals tot extase brengt en de Europese Commissie zich het hoofd suf peinst hoe Frankrijk en Italië niet boos te maken door hun onjuiste begroting af te keuren maar een sluwe oplossing te vinden die de brave landen die zich wel aan de regels hebben gehouden en vaak de broekriem tot bijna afknellens toe hebben moeten aanhalen niet voor het hoofd knalt en de Belg Verhofstad weer eens in Buitenhof zijn cabaret nummer heeft kunnen afdraaien waaruit moet blijken dat het allemaal wel goed zal komen met de eurozone als we zijn zin maar doen, de UKIP in Brittannië  weer tot ontsteltenis van zowel de Tories als Labour een parlementszetel hebben ingepikt en er nog wat Tory parlementsleden op het punt schijnen te staan ook naar UKIP over te stappen, vergadert het Europees Parlement o.a. over de EU en the "Global Development after 2015".

Heel verstandig want tot en met 2015 ziet het er niet best uit dus daar kun je beter niet over praten, dus maar over na 2015 want daarmee kun je alle kantenuit.

Als men denkt dat uit die overvolle zin een enorme frustratie blijkt dan is dat terecht.

Die windparken blijven een prachtig object voor subsidie minnende multinationals. Hun PR werkt er constant aan om de indruk te vestigen dat zij goedkoper   stroom leveren dan fossiele centrales. Om te beginnen vergeten ze te vermelden dat per elke Megawatt windcapaciteit een fossiel gestookte centrale met dezelfde capaciteit standby moet draaien voor geen, te weinig, teveel wind, terwijl in alle drie gevallen het windpark normaal (nouja, met een toeslag voor het verschil tussen de beursprijs van de electriciteit  en hun kostprijs voor de opwekking) betaald wordt terwijl de standby centrale ook zijn geld kost. Dubbel op gewoon gezegd. Het argument dat er dan van windparken elders stroom kan worden afgenomen houdt geen steek want die windparken hebben hun eigen afzetgebied en zouden dus een dubbele capaciteit moeten hebben om ook als hulpwindpark voor een andere streek of zelfs land te spelen. Dan praat je ook nog niet over de mega infrastructuur daar voor nodig met enorm dikke stroomkabels (voor wisselstroom omgezet in gelijk stroom en bij het aankomstpunt weer omgezet in wisselstroom met alle verliezen daardoor), onder of boven de grond om dat alles aan elkaar te knopen. Voor de opdracht krijgende bedrijven natuurlijk een geschenk uit de hemel. Voor de eindgebruiker extra kosten.

Maar het wordt pas echt mooi wanneer de voorstanders beginnen te praten over de besparingen voor het milieu die de windparken zouden opleveren door minder vervuiling, minder ziektegevallen en wat er verder nog bij gehaald kan worden. Dat wordt dat ineens omgezet in klinkende munt, miljarden euros en die moet je natuurlijk van de kosten van die parken aftrekken zodat de kostprijs van de stroom ineens duikelt. Helaas is dat fictief geld terwijl de echte kosten ook echt geld zijn.
Dan praat ik nog niet over horizonvervuiling door de windparken en de hoogspanningsleidingen, de vogel en vleermuis vermalende capaciteit van de draaiende wieken, de geluidsoverlast, de vermindering van de waarde van de in de buurt staande huizen. Die laatste is wel in echt geld uit te drukken trouwens. Over het slopen en vervangen (dat laatste als tenminste men over 15 à 20 jaar er nog zo over denkt als nu) zal ik het dan maar helemaal niet hebben en ook niet wat je met dat overgebleven afval moet doen.
Wees dan zo reëel om te zeggen, ok het kost veel meer geld maar we doen het om de dreigende terugkeer van de opwarming van de aarde (terugkerende, want de laatste 18 jaren is er geen opwarming geweest, hoewel er toch een flinke  toename van CO2 uitstoot is, die de opwarming van de aarde veroorzaakt omdat hij de tweede wet van de thermodynamica niet gehoorzaamt) te voorkomen door de uitstoot van CO2 door al die fossiele centrales te vermijden. Dat is principiëel. Dat de uitstoot van CO2 door de mens maar een zo klein  deel is van de totale uitstoot ervan door de natuur dat die besparing niets aan die opwarming zou afdoen nemen we dan maar voor lief.
Maar in de politiek davert de CO2 weg ermee trein ongehinderd door. Langzamerhand beginnnen de mainstreammedia heel voorzichtig wat kritische kanttekeningen te zetten, in Duitsland steeds vaker behoorlijk kritisch. Maar de klimaatactivisten zetten de toon, volgens hen zijn de sceptici, "deniers", ontkenneers zoals zij ze noemen in dienst van de fossiele industrie hoewel dat wat stug lijkt omdat velen ervan gepensioneerde wetenschappers zijn. Hoe meer weerstand er komt, hoe bitterder de activisten reageren tot zeer persoonlijk toe. Zolang de politiek hun kant blijft kiezen zal er niets veranderen.

 

 

.