van links en rechts
Er zijn van die
dagen die niet deugen. Vandaag is zo'n dag. Ik had mijn blog haast af, nog een
paar regels en ik moet op een verkeerde toets gebonkt hebben en alles was weg.
Op geen enkele manier terug te vinden. Dus maar opnieuw beginnen en regelmatig
saven..
Nu is het nieuws
nu ook niet om in vreugde uit te barsten.
We lijden aan
disinflatie. Dat komt omdat we hartstikke goedkope spullen importeren uit China
en omstreken en die zijn zo goedkoop dat onze fabrieken daar op geen enkele
wijze tegen kunnen concurreren want onze uurlonen, zijn hoog, onze sociale
wetgeving uitgebreid en onze energie duur. Kijk eens naar die zonnepanelen,
eens hadden we flink wat fabrieken die ze in elkaar zetten. Maar tegen die
goedkope panelen uit China
viel niet op te boksen. Goed voor de consument maar niet voor de economie. Omdat
het niet zo goed gaat met de economie wil de overheid steeds meer geld van ons
hebben en gaan belastingen en heffingen omhoog. Dus blijft er minder geld over
om inkopen te doen. Dat is niet goed voor de middenstand en kost
arbeidsplaatsen en dus moet de overheid meer werklozen betalen. Gelukkig is de
olie gehalveerd in prijs op de wereldmarkt dus is het geodkoper tanken en
scheelt dat ook een hoop voor het bedrijfsleven. De benzine is nu helemaal zowat belasting en accijns en een heel klein
beetje olieprijs. Iedereen blij, behalve de ECB want door die lage olieprijs is
de disinflatie nog erger geworden. De ECB waakt over de prijsstabiliteit van de
euro. Nu is die gezakt van 1.40 dollar naar 1.22 dollar dus is internationaal niet
zo stabiel. Dat komt zeggen sommige analisten omdat Draghi de rente zo laag
heeft gezet dat hij bijna nul is. Dat is slecht voor de kleine spaarder want
die ziet zijn spaarcentjes steeds minder waar worden maar goed voor de beurs
want elke keer als Draghi weer zwaait met het QE wapen in de hand schieten de
koersen omhoog. Goed voor het kapitaal dus.
Het vreemde is dat
het allemaal niets helpt, de renteverlagingen hebben de inflatie niet verhoogd,
integendeel, de spotgoedkope leningen aan de banken (LTRO's) hebben ook niet
het doel bereikt, de nieuwe versie, TLTRO's omdat ze alleen voor het
bedrijfsleven mogen worden gebruikt zijn allereerst geen succes, de eerste
tranche vond slechts voor zo'n 80 miljard euros gegadigde banken , de tweede
vandaag scoorde 138 miljard euro. Beide onder de maat want Draghi wil de balans
van de ECB ophogen van 2000 miljard naar 3000 miljard euro en moet dus voor
1000 miljard onderbrengen bij de banken. Zelfs met de aankoop van ABSsen gaat
dat niet lukken en dan blijft alleen maar het opkopen van staatsobligaties en
misschien bedrijfsobligaties over. Waar gaan, als alles volgens plan verloopt, die
1000 miljard die in de banken terecht gaan komen naar toe? Er is in het
bedrijfsleven zelfs kennelijk geen behoefte aan meer dan 138 miljard gezien de
uitkomsten van de TLTROs. of de ricicos zijn te hoog. Want de banken kunnen die
1000 miljard niet parkeren bij de ECB
want dat kost hen geld. En het moet toch ergens heen want banken moeten geld
verdienen. Het is zelfs niet zeker dat zij graag hun waardepapieren, die rente
opbrengen, aan de ECB willen verkopen voor geld dat in de eurozone niet nodig
is en dat ze dus ergens anders zullen moeten onderbrengen en dat wordt voor een
deel de effectenbeurs want daar staat men al te glunderen bij het vooruitzicht.
Maar de koopkracht van de burgers neemt er niet door toe. En laat dat nu juist
nodig zijn om de economie te stimuleren. Maar macroeconomisch zal het wel
kloppen.
Daar komt dan ook ineens
Griekenland weer als probleem. De afgelopen maanden werd het nog afgeschilderd
als het wonderkind van de eurozone. Een primair begrotingsoverschot en groei!
Dat ging de goede kant op.
Maar ja, de
realiteit is keihard en Griekenland zit met een gigantische schuld, niet alleen
de 240 miljard euros die ze van het ESM als liquiditeitssteun hebben geleend maar
nog heel wat andere, tot een totaal van meer dan 175% van hun BBP. Die schuld
is vooramelijk ondergebracht in de EU want de private crediteuren hebben een
groot deel moeten kwijtschelden bij de haircut.
Griekenland ziet
natuurlijk in dat ze met die schuld nooit meer echt op de been komen en wil
ervan af. De leider van de als een speer groot geworden oppositiepartij de
Syriza Partij, Alexis Tsipras, heeft lak aan Brussel. En met de vervroegde
presidentsverkiezingen die zouden kunnen uitlopen op algemene verkiezingen
heeft hij een flinke kans
om grootste partij en dus regeringspartij te worden. Een nachtmerrie scenario
niet alleen voor de Griekse traditionele partijen maar ook voor de eurozone. Want hij wil van
die schuld af, kwijtschelden. Hij is ook anti eurozone.
Nu ben ik soms wat
achterdochtig. Het is niet geheel uitgesloten dat het Griekse establishment nu
een aantal concessies van de eurozone denkt te verkrijgen om met dat succes te
voorkomen dat Tsipras de macht zou krijgen en hem met die eurozone concessies
de wind uit de zeilen te nemen.
Maar één ding is
zeker of Griekenland nu uit de eurozone zou stappen (zoals Tsipras gesuggereerd
heeft) of erin blijft, er zal een regeling
over de schuldenberg moeten komen. Dat is in feite ook beter voor de andere eurolanden
want dan worden hun garanties omgezet in te betalen geld terwijl het nu nog als
garantie verborgen kan
blijven. Dan weten ze hoe ze er zelf voor staan.
Economisch geloof
ik zeker dat Griekenland met minder schulden en een eigen munt veel beter uit
te voeten zou komen dan binnen de eurozone. Maar de eurozone historie tot nu
toe wijst erop dat dat hoe dan ook voorkomen moet worden hetgeen impliceert dat
andere lidstaten altijd hoe dan ook bereid tot geldelijke steun moeten zijn.
Cynici zouden zeggen een fiscale unie via de achterdeur.
Spannende tijden
liggen voor ons, niet van top naar top maar van potentiële afgrond naar afgrond
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire