ELECTRICITEIT EEN EERSTE LEVENSBEHOEFTE
Zo nu en dan gebeuren er
dingen waarvan je achteraf zegt: dat had je kunnen zien aankomen.
Veel electriciteitsbedrijven
in het bezit van fossielgestookte electriciteitscentrales zitten in zwaar weer.
Dat geldt in nog sterkere mate voor Duitsland waar negen kerncentrales
plotseling werden gesloten in een schrikreactie op de ramp bij de Japanse
kerncentrale in Fukushima.
Wat is de oorzaak vandie
crisis? Die is het eenvoudigst te vinden
in Duitsland waar de Energiewende, de verduurzaming van de
electriciteitsvoorziening, de Ecostroom, het verst gevorderd is.
Wind en zonne energie kunnen,
als de omstandigheden ervoor gunstig zijn, een zeer groot deel van de
stroomvoorziening verzorgen en die ontwikkeling gaat gestaag door. We weten
zelfs dat Duitsland bij weinig vraag en daardoor overmatig aanbod de stroom
kwijt moet in het buitenland dat daardoor dan zeer goedkoop stroom geleverd
krijgt hetgeen een zware concurrentie is voor de electriciteitsbedrijven
aldaar.
Dus is er is in Duitsland nog
meer dan in andere landen een zware concurrentie voor de
"traditionele" opwekkers waarvan de kostprijs van opgewekte stroom
weliswaar ver onder de kostprijs van duurzaam opgewekte stroom ligt maar waar door
de uitgebreide subsidiëring van de ecostroom installaties dat voordeel meer dan
teniet wordt gedaan.
Maar deze concurrentie wordt
nog onhoudbaarder omdat op de
internationale stroombeurs voor Duitsland de duurzaam opgewekte stroom voorrang
heeft. De traditionele opwekkers krijgen dus alleen maar de reststroom, de
hoeveelheid die niet door de duurzame opwekkers kan worden verzorgd toegewezen. Om het simpel te zeggen, ze staan achteraan in de rij.
Hun kosten blijven echter
gewoon doorlopen. Ze hebben hun personeel in dienst, moeten onderhoud plegen
aan de installaties waarvan een groot deel in
bedrijf moet worden gehouden voor de steeds terugkerende wind/zonloze
periodes, draaien dus op onregelmatige vermogens hetgeen meer slijtage en daardoor
meer onderhoud vergt.
Weliswaar ontvangen ze
hiervoor een subsidie maar die compenseert het verlies niet. Voor de gesloten
kerncentrales is het nog erger. Je kunt daar niet zomaar de productie
stilleggen en rustig naar huis gaan. Het ontmantelen ervan is een langdurige en
kostbare zaak.
Bedrijven dus die soms meer
dan honderd jaar een welvarend bestaan hebben gekend worden ineens marginaal.
E-on, de Duitse energie
gigant op het terrrein van nucleaire, fossiele en duurzame energie heeft daarom
besloten het bedrijf te splitsen. Ze gaan alleen verder in de duurzame tak waar
de subsidie voor een rendabele en zekere toekomst borg staat, voorts het stroomnet en de klantenlevering.
De kern en fossiele tak worden ondergebracht in een separate onderneming.,
"Eon Classic" .
De Frankfurter Algemeine
noemt Eon het slachtoffer van de "unheimische" Energiewende. De
vroegere goed renderende Nucleaire gigant is gevallen.
Ironisch merkt de krant op
dat kolencentrales in Duitsland verboden worden en dan stroom van Poolse
centrales wordt ingevoerd zoadt de CO2 uitstoot toch blijft bestaan.
Door de enorme subsidies voor
alternatieve stroom kunnen zelfs de gasgestookte centrales het niet langer
bolwerken. Ook RWE de tweede grote zoekt naar een antwoord op de nieuwe
situatie, moeilijk want er is geen echte stroommarkt meer in Duitsland.
Jaarlijks bevordert het rijk met zo ongeveer 23 miljard euro de Ecostroom,die
dan aan de beurs niet meer dan 2 miljard waard is, zo laag zijn de beursprijzen
door het enorme aanbod.
Voor de staat volgt nu ook
een probleem. Hoe moet nu de afbouw van de kerncentrales worden gefinancierd
als de oude bedrijven dat niet meer kunnen.
Het andere grote probleem,
als de traditionele bedrijven hun centrales om kosten overwegingen moeten
sluiten, wie gaat dan de energievoorziening verzorgen in de periodes dat er
geen ecostroom kan
worden opgewekt door te weinig/teveel/geen wind en of zon.
Het lijkt wel of het besef
dat het leven in de twintigeste eeuw zonder een betrouwbare continue
elecetriciteitslevering onmogelijk is maar niet ondenkbaar, niet tot ons doordringt. Onze voorouders
waren van de natuur afhankelijk, wij hebben met vallen en opstaan geleerd de
natuur te gebruiken. Natuurlijk moet dat op verantwoorde wijze gebeuren. Maar
ons nu voor die voor het leven essentiële stroomvoorziening weer vrijwel geheel
afhankelijk te maken van die natuur die niet onze gang gaat maar haar eigen
onvoorspelbare weg volgt is zacht gezegd
bizar.
En die vage plannen over een
over geheel Europa te bouwen infrastructuur van enorme kabel leidingen van
noord naar zuid, oost naar west, allemaal onderling verbonden omdat als het
niet waait in Italië stroom uit de Noordzee te kunnen transporteren de
zonnestroom uit Spanje naar Finland. Afgezien van de technische problemen (de
gelijkstroomleiding van het Bart 1 platform naar de vaste wal werkt nog steeds niet) zullen
de financiële kosten ervan zo hoog zijn dat de stroom onbetaalbaar wordt. Ook
afgezien van het feit dat dan in het zuiden reservevermogen zou moeten zijn om
ook het noorden te bedienen en omgekeerd. En dat alles terwijl wij een perfect
werkend systeem hadden.
Denk je eens één dag in zonder
trein, tram, verkeerslichten, liften in flats, geen tv, geen radio, geen
internet, geen verwarming, geen electrisch koken, geen verlichting op straat en in huis. Dat is
al onvoorstelbaar.
In Groot Brittannië vreest
men al dat dat deze winter zou kunnen gebeuren. En dat terwijl er enorme
subsidiebedragen door de eindgebruiker en belastingbetaler op te brengen,
bedragen die dus niet voor andere economisch belangrijke doeleinden kunnen
worden gebruikt, in worden gestopt. Niet geïnvesteerd want het brengt niets op.
Soms kun je alleen maar
zuchten.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire