Nog geen reden tot optimisme
De nieuwe week brengt nog geen goed nieuws, integendeel.
De euro is weer gedaald ten opzichte van de dollar
en staat nu op het laagst niveau sinds 2009, in enkele maanden gezakt van 1.40 dollar naar nu 1.22.
Volgens velen is de bodem nog nietbereikt. Wordt deze constante daling nu veroorzaakt door de dalende vooruitzichten voor
de eurozone waar de groei niet alleen hapert maar afneemt of is het de
verwachting dat de ECB eindelijk zal overgaan tot massieve QE. De Oostenrijker
Nowotny, een van de zes governors vindt
dat de tijd daar rijp voor is. Hij waarschuwde voor een grote verzwakking van de
economie in de eurozone met lagere groei en lagere inflatie. Maar voor zover ik
kan nagaan is
er een drie/drie verhouding onder de ECB governors zelfs over alleen maar het al dan niet vervangen
van "expected" van QE door
"intended" of te wel verwachting vervangen door van plan zijn.
Weidmann is nog steeds van mening dat QE de lidstaten ervan kan weerhouden de noodzakelijke hervormingen
door te voeren.
Ook de laatste gegevens van de OECD laten een verzwakking
van de economie vooral in Duitsland en Frankrijk zien.
Er zijn nog andere wolken aan de horizon. De steeds sterker
wordende dollar kan
een gevaar gaan opleveren vooral voor bedrijven in de opkomende markten die
dollarleningen tegen een redelijk tarief hebben afgesloten toen de dollar nog
relatief zwak was en nu met hogere rentes en aflossingen geconfronteerd worden.
De dollar is immers de dominante valuta en veel bedrijven hebben leningen in
dollars uitgeschreven. Loopt de koers van de dollar nog verder op dan kan dat voor die
bedrijven kritiek worden.
In het verre oosten is het ook geen wolkenloze hemel. De
Japanse recessie grijpt dieper in dan was verwacht gezien de resultaten in het
derde kwartaal, op jaarbasis een krimp van 1.9% en de verwachtingen voor de komende maanden
zijn niet positief. Even vermelden: ondanks de QE die wel de Japanse beurs omhoog stuwt.
China
toont een verminderde groei in de export en een teruglopen van de invoer hetgeen voor de EU uitvoer hinderlijk kan zijn.
Tenslotte liep de olieprijs ook weer verder terug en noteert nu minder
dan 67 dollar per barrel, Brent Crude. Goed voor de economie slecht voor de olie giganten.
Gisteren meldde ik al de hindernissen voor een QE door de
ECB. Het omhoog brengen van de balans naar 3000 miljard euro is geen gemakkelik
te verwezenlijk plan. Men wacht af wat de tweede ronde van TLTRO's zal
opbrengen. De verwachtingen van de analisten schommelen tussen de 90 en 250
miljard euro. Minimaal 180 miljard is nodig want er vinden ook veel
terugbetalingen uit van de LTRO's van drie jaar geleden.
De ECB is van mening dat als de aankoop van government bonds
verdeeld wordt onder de lidstaten volgens hun BBP er geen sprake kan zijn van directe
steun aan lidstaten zoals verboden in het verdrag van Lissabon. Hoe het Europees
Hof en,
misschien wel belangrijker, het Duitse Verfassungshof daarover denkt moet nog
blijken.
Dat alles nog afgezien van het feit of überhaupt QE zin
heeft.
Begin nieuwe jaar zal de knoop worden doorgehakt is de
algemene verwachting.
Nu nog een plaatje van de volgorde van financiële belangrijkheid van de EU landen. Goed te zien dat Nederland, al is het een klein landje, een hoge plaats inneemt. Met dank aan die Welt.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire