Dies irae dies illa

De teerling is geworpen, de Rubicon overgestoken. Draghi kan niet meer terug. Na 2012 door zijn woorden alles te doen om de euro te redden was er geen weg terug, alleen uitstellen van het moment. Nu is het moment van het Rotterdamse lied "geen woorden maar daden" gekomen.

Naar de laatste geruchten gaat er gedurende minstens één jaar elke maand € 50 miljard euro geldverruiming uitgegeven worden met aankopen van staatsobligaties. 12 x 50 = 600 miljard euro.

Of Griekenland gezien de huidige situatie mag meedoen, hoe het precies georganiseerd gaat worden wordt vanmiddag uit de doeken gedaan. Of het nu staatssteun is of niet, of de ECB  zijn mandaat te buiten gaat zijn academische kwesties geworden.

Of het gaat helpen de eurozone (en de wereldeconomie volgens sommigen) uit het slop te helpen zal nooit duidelijk worden.

Wel duidelijk dat het de nijpende financiële situatie van een aantal eurolanden tijdelijk verbetert met het risico dat hervormingen daar op de lange baan geschoven worden. Duidelijk dat de export zal toenemen, tenminste zolang andere landen geen beschermingsmaatregelen nemen zoals Zwitserland en  China en nu Canada met een bliksemsnelle renteverlaging. Zolang de duurdere import de productie niet duurder maakt.

De prijzen van importproducten zullen stijgen, dus de inflatie zal daardoor toenemen maar de koopkracht niet, dus grotere armoede. Tenzij de productie zo sterk toeneemt dat er vele nieuwe banen nodig worden en er dus meer geld wordt verdiend. Nobody knows the trouble we are in.

Wel wrijven de beursmensen zich in de handen, er komen weer honderden miljarden euros vrij voor de beurshandel. Maar de echte economie van maken en kopen?

Het gaat officiëel allemaal om die inflatie, die te laag is. Maar daar heeft de QE nu net nergens iets voor uitgemaakt. Overal te laag. ook in de VS en het VK die jarenland geQE'd hebben.

Wel beïnvloedt de QE de wisselkoers dat zien we. De ECB, verantwoordelijk ook voor de prijsstabilitieit heeft er voor gezorgd dat de wisselkoers in enkele maanden van 1.40 dollar naar 1.16 dollar flitste. Of dat nu bewaken of manipuleren is, u zegt het maar.

De meningen onder de analisten zijn dus verdeeld maar voor zover ik het kan beoordelen niet enthousiast. Hooguit hoopvol en berustend.

Voor mij staat één ding vast. Voor de consument in de eurozone wordt het zwaarder. Alle geimporteerde zaken of alles met geimporteerde materialen gemaakt wordt duurder. De salarissen gaan niet omhoog want dat zou een spiraal kunnen worden. En wij hebben geen grondstoffen, behalve wat verzakkings aardgas en onze onvolprezen land en tuinbouw producten en de Grieken olijven. En schaliegas waar we niet aan mogen komen.

De enige hoop dus dat een wonder gebeurt en de economie opveert. Maar wat we zien is dat de prognoses door IMF en OECD en iedereen juist steeds verder worden teruggeschroefd.

You load sixteen tons, what do you get
Another day older and deeper in debt.

Vandaag komt er geen enkele opgewekte gedachte bij me op. 

Het is dus nog erger geworden: anderhalf jaar lang 60 miljard euro per maand.
Is de ECB nu de bank van de eurozone?