Dit wordt dus de beslissende week.

Nu al nemen de markten een voorschot op wat komen gaat en de beurskoersen stijgen dus. Er is weer goedkoop geld op komst. Er wordt druk gespeculeerd over hoeveel Draghi gaat inzetten, men meent zo'n 500 miljard maar it is anybody's guess. Gaat hij het in één keer inzetten of in maandelijkse porties. In dat laatste geval tot de inflatie 2% heeft bereikt of tot het ingezette bedrag is bereikt. Wat gaat hij kopen. Alleen staatsobligaties of van alles. Gaat hij het zelf doen, dat wil zeggen de ECB, of laat hij het de nationale centrale banken doen en alleen met hun eigen staatsobligaties. In dat laatste geval om het risico niet door de gezamenlijke landen te  laten lopen maar door het centrale bank land in kwestie. Mag Griekenland al meedoen.

Na donderdag weten we het allemaal.

Over dat risico wordt al het een en ander gezegd. Om dat veilig te stellen zou het per lidstaat kunnen gaan. Maar maakt dat iets uit? Want stel dat het in één lidstaat hopeloos mis gaat en het geld weg is. Dan is de centrale bank van dat land de klos en de schatkist van dat land. En dan? Is het land dan failliet en moet het de eurozone verlaten? Of gaat het gered worden door een bailout via de ESM? In dat geval participeren alle lidstaten in de strop volgens hun percentage van inleg en als landen dan niet kunnen of dat is niet genoeg dan moeten de landen die het wel kunnen dat bijpassen. Dus deelt iedereen in het risico en de ECB niet. Die mag nu net daar niet aan meedoen. Want dat is directe staatssteun.

Stapt het failliete land uit de euro en zegt het je ziet het maar dan draaien ook alle andere landen voor de strop op want euro is euro.

Dus al is er geen fiscale unie en is ieder land zelfstandig, de euro is van alle lidstaten en dus de risico's ervan ook.

Dus liggen alle eurozone bewoners de gehele woensdagnacht in hun bed te woelen. Wat haalt Draghi uit het lege vat. Want de eurozone heeft een schuld van 97% en dus geen cent.

Griekenland is bars behandeld. Dat blijkt uit wat ik gisteren heb geschreven. De Grieken, behalve al diegenen die de belasting hebben kunnen ontduiken of hun geld ergens ver weg in veiligheid hebben gebracht, zitten opgescheept met een enorme schuld, 413 miljard euro (volgens de World Debt Clock). Dat kunnen ze nooit terugbetalen is de algemene gedachte. Het is weggegaan aan de overheid, de staat dus en de banken. Maar de bevolking draait er voor op. Vele instanties vinden dat oneerlijk en zijn van mening dat daar iets aan gedaan moet worden. En dan denk je al gauw aan een deel ervan kwijtschelden. Hoeven ze niet terug te betalen. Maar bij dat kwijtschelden zijn dan ook mensen die dat kwijtschelden doen en die dan het geld dat aan hun schuldig is door Griekenland niet meer terug zullen krijgen. Dat zijn de andere lidstaten. Daar moet je ook aan denken. En dat zijn mensen die er echt helemaal niets aan kunnen doen. Want de Grieken hebben tenslotte altijd hun overheid zelf kunnen kiezen en hun banken zelf kunnen beheren.

Ook daar speelt, zoals ik al schreef, dat de gehele eurozone altijd de klos is. Ook hier. Want als Griekenland failliet gaat, en/of de eurozone uit, dat geld is weg. Op de ene manier of op de andere. Want ook hier geldt de euro is de euro.

Dat is ook een gedachte voor de donderdag. Want de ECB is van alle euro lidstaten. Als dus de ECB 1000 miljard euro schept uit het niet  zijn we allemaal daarvoor aansprakelijk. Het ene land voor meer procent dan het andere maar dat maakt niet uit. Als het ene land het niet kan betalen moet het andere bijspringen. De euro is de euro.