De Geest in de Fles

 

en hopelijk komt hij er niet uit, want dan..

Als men zich de geschiedenis van de eurozone voor de geest haalt is er in plaats van juichkreten over het bereiken van de gestelde doelen als vast item de grote angst voor het teloorgaan van dit grote goed door het schandalig gedrag van een van de lidstaten.

Steeds is er een land dat als het zwarte schaap wordt opgevoerd. Griekenland is natuurlijk een gemakkelijk doelwit, als er elders geen rampzalige toestand te voorspellen valt dan is er altijd nog Griekenland als de eeuwige reserve.

Maar nadat Griekenland met rode wangen van schaamte had moeten bekennen dat het jaren lang onopgemerkt de economie daar lichtelijk overdreven goed had voorgespiegeld en na veel foeteren toch als penitent weer liefdevol was opgenomen en daarbij werd opgescheept met leningen die de schuld van het land zo opdreven dat er geen uitkomen meer aan was, en er de drietandige niet Neptunes maar Troika erover ging waken dat het in het rechte spoor bleef kwam er meer los. Het woord contaminatie werd in het euro jargon opgenomen. Zou Griekenland andere landen besmet hebben met het tekorten virus?

Toen bleek dat het fundament van het eurogebouw meer scheuren vertoonde. Achter elkaar volgden Portugal en Ierland Griekenland in het penitenten bankje en moesten gesteund worden om niet om te vallen.

De eurozone was nooit ontworpen om als steunpilaar dienst te doen, in feite was het zelfs verbodern elkaar onderling te steunen. Maar als het alternatief is gezamenlijk instorten dan moet  redding geboden worden en de Troika kreeg nog twee landen onder hun hoede.

Een nieuwe tijd van bloei wachtte de eurozone toen deze plooien zo rechtgestreken leken. De startprobleempjes waren onder controle werd ons door onze leiders verzekerd en het ging nu de goede kant uit.

Tot bleek dat de Spaanse banken iets te voortvarend waren geweest met het uitlenen van geld om meer en meer gebouwen de lucht in te laten steken en nu zelf dreigden om te vallen. De Spanjaarden zagen hoe Griekenland, Portugal en Ierland zelf niets meer te vertellen hadden in eigen huis met de hete adem van de Brusselse Troika in hun nek die hen precies dicteerde wat te doen en wat te laten. Zij kronkelden zich in alle bochten om daar onder uit te komen en kregen het voor elkaar dat zij zelf de boeman mochten spelen zoals de Troika dat in de andere drie ontspoorden deed.

Nu is het natuurlijk zo dat al dat geld om te helpen niet uit de lucht kwam vallen. En ondanks alle juichkreten uit Brussel hoe veel beter het toch steeds ging barstten de andere eurolanden zo van de schulden dat die niet zelf de portemonnaie konden trekken om de drie honderden miljarden euros toe te schuiven.

Maar ze konden natuurlijk wel garanties afgegeven want dat kost geen geld. Maar die garanties moesten wel geld opleveren want aan garanties hadden de drie, pardon, vier armlastige landen niets. Dus werd er een soort luchtkasteel gebouwd, genaamd ESM, Europese Steungeld Machine. De landen stopten er wat geld in en gaven hun garantie voor veel meer af en dat ESM kon met die garanties zwaaiend op de grote geld markt echt geld lenen dat dan weer werd doorgeschoven naar de vier meest armlastigen die daarmee hun ergste schulden aan de banken terugbetaalden met het geld dat dat ESM van diezelfde banken weer had geleend.

Zolang de vier de rente betaalde aan het ESM en het ESM de rente betaalde aan de grote geldmarkt was eer niets aan de hand. Alles liep op rolletjes en de pof.

In die vier landen heerste echter kommer en kwel. Geen luis om dood te drukken en nauwelijks brood op de plank. Maar met veel doorzettingsvermogen kwamen zij er weer een beetje boven op, konden de leningen zover terugbetalen dat ze weer op eigen benen mochten staan van de Troika en zuchtten van verlichtin,g want ze waren weer baas is eigen huis, voor zover dat in de eurozone mogelijk is.

Ook Griekenland werd door de Troika en Brussel de hemel ingeprezen want kijk eens aan, in plaats van nog grotere tekorten  hadden ze ineens een overschot, beter dan alle andere landen. Goed dat overschot was een beetje getrukeerd maar daar moet je niet over vallen.

Helaas was de vreugde maar van korte duur. In Spanje en Portugal waren er al vele snel groeiende partijen die de buik vol hadden van dat alsmaar bezuinigen en nog meer bezuinigen. Zo ook in Griekenland dat wel weeer zelfstandig wilde worden maar zulke schulden had, die weliswaar op de lange termijn  geschoven waren en meer virtueel dan reëel waren maar daar wilden ze toch vanaf. Want ze wisten dat ze die nooit zouden kunnen terugbetalen en dat hun lot dan zou zijn eeuwig onder de plak van de Troika te zitten en ze nooit eens een pleziertje zouden kunnen hebben door die verrekte schulden.

Nu hadden ze het al een keer zover door weten te drukken dat alle banken die hun schulden hadden die voor de helft kwijt moesten schelden en de nieuwe schulden waren vrijwel allemaal in handen van de eurozone zelf. Gedekt door die garanties.

Waarom niet nog een keer proberen dachten de Grieken en hun nieuwe oppositiepartij, zo sterk dat die best de verkiezingen in januari kon winnen gooide een balletje erover op. Nu was dat meer een kanonskogel. Want als die schulden werden kwijtgscholden, wie zaten er dan mee? Natuurlijik die landen die die garanties hadden afgegeven aan dat ESM. In plaats van garanties zouden die dan met de echte Griekse schulden zitten.

Hoe dat nu weer zo creatief op te lossen dat het net is of het een groot succes en een enorme stap vooruit voor de eurozone is? Dat  is een beetje lastige opgave.

Volgende keer mogelijke oplossingen.

 

Nu de olie zo goedkoop is is de eurozone in last. Natuurlijk goed voor de economie en de burger, productie goedkoper, burger goedkoper af en heeft wat meer geld voor andere aankopen. Juichen dus.

FOUT!!!!

Want doordat de olie goedkoper is is de inflatie juist lager en dat doet de ECB pijn. Die inflatie MOET omhoog!

Niemand weet hoe maar zoals in de Middeleeuwen de aderlating het geneesmiddel voor alle kwalen was   is dat nu de Quantitative Easing.

Dat helpt wel niet maar het is toch beter dat te doen dan met de duimen te draaien. En, wat belangrijk is, het volk ziet dan dat er wat aan gedaan wordt.  Dat de eurozone weet wat wanten is en niet bij de pakken gaan neerzitten.

Ach en dat Griekse probleem dat zijn we al 15 jaar gewend. Dat gaat nog wel door.

Dat zowat de gehele wereld te weinig inflatie heeft wordt ons niet verteld.

Hieronder een overzicht van schuld, werkloosheid, handelsbalans en inflatie. Geeft aan hoe we er voorstaan. Die geringe inflatie is maar een miniem druppeltje van onze echte problemen.

Trouwens in ftm.nl ziet  u vandaag en morgen stukjes over de deflatie en de QE van mijn hand.