De Griekse crisis vanuit het perspectief van twee Britse dagbladen.

 

Vandaag is het de volgende beslissende dag voor de eurozone en Griekenland.

Als men het slagveld overziet, want dat is het onderdehand geworden dan zien we de eurozone gewapend onder de mantel van de ECB: toegang tot de kapitaalmarkt onder garantie paraplu van de ECB en daardoor lage leentarieven. Opkopen van obligaties door de ECB waardoor de liquiditeitspositie van de banken toenemen.

He, Griekenland behoort toch nog tot de eurozone?

 Ja, maar niet helemaal, niet wat het opkoopprogramma van de ECB betreft dat de concurrentiepositie van de lidstaten moet verbeteren, en niet wat de garanties op de kapitaalmarkt betreft. Want Griekenland zit in een bailout positie al is de bailout periode verlopen. Griekenland is afgesneden wat leningen betreft. Griekenland is geheel afhankelijk van de Emergency Liquidity Assistance van de ECB om de banken in leven te houden. De ECB beslist over de hoogte van die ELA.

 

Groot Brittannië, weliswaar lid van de Europese Unie maar niet van de eurozone, is bij de Griekse kwestie min of meer objectieve observateur.

Via het IMF zijn zij weliswaar zijdelings bij het conflict betrokken maar niet direct. Zij zullen dus niet zo direct partij kiezen als de direct bij het conflict (want om het onderhandelingen te noemen lijkt een verkeerde benaming) betrokken lidstaten  van de eurozone.

Interessant dus hoe de Britse pers reageert.

De Engelse pers heeft er het volgende idee over.

In de "Guardian", een behoorlijk links maar invloedrijke krant:
 

16 van de 18 andere lidstaten van de eurozone zijn voor uittreden Griekenland. De kosten van het erin houden en eruit zetten moeten worden beschouwd.

De markten hebben vrij stoicijns gereageerd op de "neen" stem.

Tsipras heeft zich tegen een mogelijke eurozone complotten coup om hem te wippen gewapend door een nationale consensus te krijgen van de vijf voornaamste partijen (uitgezonderd communisten en het uiterst rechtse golden dawn) over de Griekse onderhandelingspositie  die gericht is op het verkrijgen van "debtrelief", schuldverlichting.

De EU regeringsleiders zijn verdeeld terwijl Duitsland en de Europese Commissie de Grieken willen laten gaarstomen willen Frankrijk, Italië en Spanje snel een overeenkomst.

De ECB heeft intussen de druk op Griekenland aangeschroefd door de regels voor de noodhulp te verzwaren.

Michael Hewson van CMC Markets :"(De stap van de ECB) zal waarschijnlijk de kritiek versterken dat de centrale bank betrokken raakt bij het uitoefenen van politieke druk en buiten zijn mandaat treedt van prijsstabiliteit en uiteindelijke lener (lender of last resort) hetgeen elke geloofwaardige centrale bank als vanzelfsprekend zou doen".

Alles wat de ECB heeft gedaan is het waarschijnlijker maken dat de Griekse banken over enkele dagen zonder geld komen te zitten. Verder lijk het hoogst onwaarschijnlijk dat de Griekse regering de volgende betalings deadline van 20 juli zal halen als een 3,5 miljard obligatie lening aan de ECB  betaald moet worden.

Ondanks de nieuwe Griekse minister van financiën zullen de nieuwe  voorstellen waarschijnlijk niet acceptabeler zijn dan vorige week vooral omdat schuldverlichting waarschijnlijk een van de kern vragen van Griekse zijde zal zijn.

 

De "Financial Telegraph", wat rechtser in de politiek,  is evenmin erg positief over Europa.

Het blad kopt:

"European Central Bank tightens noose on banking system as creditor powers punish Greece".

and

"ECB trekt de strop om het bankensysteem aan terwijl de crediteuren machten Griekenland straffen.

Het Griekse "neen" doet de leners in vereniging handelen, en waarschuwen voor een dreigend bankroet tenzij Athene capituleert voor nieuwe hervormngs eisen.

Sigmar Gabriel de Duitse vice-kanselier zei dat de landslide afwijzing van EU austerity in het Griekse referendum niets veranderde en eist dat de linkse Syriza regering verder moet accepteren de broekriem aan te trekken zonder enig uitzicht op schuldvermindering als het in de eurozone wil blijven.

Syriza eist een 30% vermindering van de schulden of door kwijtschelding of door betalingen op te schorten naar het midden van de eeuw tegen uiterst lage rente. Deze hoop is dus de bodem ingeslagen.

De ECB heeft de collaterale regels (=waarde van de assets, activa als onderpand van de ELA hulp) aangescherpt en zo het uitpersen van de kas arme banken nog intenser gemaakt.

Gabriel heeft verder gezegd dat een schuldverlichting voor Griekenland in dit stadium uitgesloten is omdat dat een ineenstorten van de discipline door de gehele eurozone heen zou veroorzaken en aanzetten tot soortgelijke vragen van andere lidstaten in nood "Het zou de euro opblazen", zei hij.

Frankrijk is de laatste dagen een steun voor Griekenland geworden. Macron, de minister van economie drong er bij Europa op aan een nieuw "Versailles moment" te vermijden, de vernederende na-oorlogse voorwaarden aan een verslagen .Duitsland opgelegd na de eerste wereldoorlog

en De Financial Telegraph geeft vervolgens een schets vanaf 2010 toen die door een bailout aan een bankroet Griekenland te verschaffen deze situatie die een splijtzwam in Europa is geworden heeft veroorzaakt.

Dit is slechts een bloemlezing uit de twee zeer invloedrijke dagbladen.
Iedereen mag zijn eigen conclusies eruit trekken.

Ik wil zelf maar één opmerking aanhalen omdat deze ondersteunt wat ik al zo vaak heb gezegd.

Dat is de uitspraak van Gabriel de Duitse vice kanselier. Schuldverlichting zou "tot soortgelijke eisen van andere landen in nood aanzetten. Het zou de euro opblazen", zei hij.

Dat is inderdaad de kern van de zaak.

De eurozone is in een zo deplorabele toestand dat schuldverlichting niet voor één land nodig is maar voor minstens zes, die alle een staatsschuld van boven de 100% hebben en alleen overeind kunnen blijven door de lage rente politiek van de ECB die nu niet meer voor Griekenland geldt.

Want wat zou er gebeuren als alle lidstaten een rente op hun obligaties zouden moeten betalen die overeenkomt met hun economische positie en niet door de ECB garantie van "kost wat kost" een veel te lage rente kunnen krijgen.

Naar mijn mening valt de uitkomst later vandaag te voorspellen. Met de overgrote meerderheid van het Griekse parlement achter zijn schuldverlichtingsvraag en het Duitse standpunt zoals Gabriel verwoordt zijn er maar twee mogelijkheden. Griekenland accepteert de eisen van de andere lidstaten niet en gaat een eigen munt invoeren of de zaak wordt zoals sinds 2010 gebeurt doorgeschoven naar de vage toekomst. Maar dan zal de ECB zijn politiek moeten wijzigen.

Want ze blijven in wonderen geloven.