De Wankelmoedige Europese Unie

Het improviseren door de EU lidstaten om het migrantenprobleem in de greep te  proberen te  krijgen terwijl de stroom binnenkomers niet ophoudt en de aantallen zich ophopen en steeds meer in beeld komt welke culturele en economische gevolgen dat heeft en zelfs in wanhoop nu naar een benzine accijns gegrepen wordt om geld op te halen van de automobilist voor de financiering.

Maar het is weer een symptoom van de onderliggende zwakte: de structuur van de Europese Unie.

De EU is goed in het voorschrijven van het maximale vermogen van stofzuigers, het uitbannen van de oude milieuvriendelijke lampen, en ja, de kromming van bananen en de afmetingen van condooms.

Maar als het gaat om wezenlijke zaken dan is de EU een lamme organisatie.

Dat is te zien in de vluchtelingen crisis waar zelfs geen voorlopige oplossing te bereiken valt.

Het is te zien in de Griekse crisis waar het IMF, terecht, stelt dat zonder een zekere schuldkwijtschelding van de onhoudbare Griekse schuld het Griekse probleem niet opgelost kan worden.

Alleen als er zo'n sanering plaats vindt wil het IMF participeren.

Uit vrees dat het erkennen daarvan en overgaan tot sanering in de eurozone tot onvrede bij de andere eurolanden zou leiden is dat onaanvaardbaar.
Maar tezelfdertijd is het voor Duitsland een onwrikbare eis dat het IMF bij de derde bailout participeert.
In plaats van een besluit te nemen wordt de zaak steeds verder weggeschoven, nu naar de komende zomer.
Intussen weigert Griekenland verdere ingrepen in de pensioenen dan nu al gebeurd zijn te accepteren. Want de pensioenen zijn in vele gevallen de enige inkomsten niet alleen voor de gepensioneerden maar voor gehele families, het laatste vangnet, bijstand bestaat niet.  Alleen de liefdadigheidsinstellingen.
Voor Griekenland dus een halszaak.
Vergelijk dat eens bij de opvang van migranten.

De EU breidt uit met practisch failliete landen waar minimum lonen, als ze al bestaan, een lachtertje zijn vergeleken bij die in de kernlanden.

Tezelfdertijd is toegestaan dat door het vrije verkeer en vestigingsrecht  van personen er een uitkerings migratie plaats vindt waar voornamelijk het VK onder lijdt.
Maar maatregelen om dat tegen te gaan worden niet genomen, kunnen niet genomen worden want dat zou tegen de verdragen zijn.
Maar die verdragen gaan uit van gelijke omstandigheden in de lidstaten  zoals in de oorspronkelijke kernlanden het geval was. 
Dat is niet het  geval in de nieuwe lidstaten door de politiek en niet economisch gestuurde expansiedrift van de EU en door de verdere uitbreidingsplannen met nog meer failliete landen. Die verschillen zijn onoverbrugbaar.
Er wordt geen oplossing gezocht maar gemarchandeerd met uitwijk maoeuvres om de verdragen zo te omzeilen.

Verdragen en de barre werkelijkheid lopen ver uiteen.

De verdragen die stammen uit een tijdperk dat niet meer bestaat  in de snel veranderende globale economieën maar die niet aangepast kunnen worden en daardoor uitgelegd op manieren die niet passen in de geest van die verdragen.

De EU gaat ervan uit dat alle Europese landen dezelfde kern identiteit hebben en  alle binnenkomers eveneens.

Dat leidt in de praktijk tot botsingen omdat de identiteit van de nieuwe lidstaten juist sterk afwijkt van die van de EU oude kernlanden.
De EU vindt dat deze nieuwe lidstaten door de financiële steun voornamelijk door die kernstaten verschaft  de morele plicht hebben zich te schikken naar die kernlanden.
De nieuwe lidstaten willen echter hun eigen karakter behouden en willen niet fungeren als volgzame imitatoren van de kern landen. Dat leidt tot de botsingen zoals we die nu zien.
Want het verwijt aan Polen is niet dat het geen rechtsstaat zou zijn maar dat het geen rechtsstaat zou zijn in de EU opvatting daarvan. Een groot verschil.
En Polen is niet het enige land dat dit voelt.

En de landen die nog in de pijplijn zitten zoals Albanië, de Oekraine, waar zelfs  van 11 tot 17 miljard subsidie aan gaat worden verschaft, want ieder die het associatieverdrag even doorneemt ziet dat lidmaatschap het uiteindelijke doel zal zijn, Turkije, waarmee de onderhandelingen  door de EU ondanks de verslechterende omstandigheden daar weer zijn opgevat wijken in identiteit nog veel verder af van het kernlanden patroon.

Dat wil dus zeggen dat de verdragen en de realistische waarde ervan nog verder moeten worden opgerekt.

Geen wonder dat dat het VK zich daar ernstige zorgen over maakt.

Bij het migranten probleem speelt hetzelfde. Aangenomen wordt dat de migranten geen aanpassingsproblemen zouden hebben omdat vroegere immigratie stromen in de Europa dat ook niet hadden.

Toen de afgelopen jaren bleek dat dat niet het geval was werd dat verhuld. Zie naar Duitsland waar in Dusseldorf in vorige jaren een migrantenwijk is ontstaan met grote criminaliteit, zoals nu wordt toegegeven. Zie Zweden.

Maar er werden geen maatregelen genomen tot nu de zaak volkomen uit de hand is gelopen en blijkt dat de huidige wetgeving geen  mogelijkheid biedt om in te grijpen. Die aanpassing van de wetgeving  had allang plaats moeten vinden. De noodzaak was al bekend. Maar er is niets gebeurd, geen voorbereidingen getroffen, het is daarom onnodig zo over ons heengekomen.

Tot mijn verbazing gaan nu in Duitsland in de politiek stemmen op om kansloze migranten, voornamelijk uit Noord Afrika, in speciale "Rückführungseinrichtungen" op te nemen.

Wel is het dus weer zo dat in die migrantencrisis niet de EU maar de individuele lidstaten de noodzakelijke maatregelen treffen en uitvoeren.
Deze Rückführungseinrichtungen zouden ook EU breed kunnen worden aanvaard.
Als dat zo zo zijn dan zou een klein stapje verder zijn alle binnenkomende migranten en binnengekomen vrijwel kansloze, eerst op te vangen in dergelijke centra en te scheiden in kansloos en toelaatbaar.
Om dat EU breed en efficient te doen zou dat het best op eilanden in de Middellandse Zee kunnen gebeuren zodat de potentiële migranten niet beperkt worden in hun bewegingsvrijheid maar ook niet de mogelijkheid zouden hebben, zoals nu gebeurt, zich aan de procedures te onttrekken.
Met zo'n plan zou de EU de regie in handen hebben en zou alles inderdaad centraal worden afgewerkt en niet per lidstaat waarbij, zoals nu al begint, onderlinge onvrede gaat optreden over het "afschuiven" van kansloze migranten van de ene lidstaat naar de andere.

Op alle fronten voordelig en met ook een duidelijk signaal dat het niet zomaar binnenkomen is. Want dat is met die tientallen miljoenen vluchtelingen hard nodig.

Maar kan de EU de kracht opbrengen iets dergelijks te verrichten.

Maar wat is er voor ander persfectief behoudens "wir schaffen es".