De koers van de Europese Unie

Schipperen, aan lager wal raken en op de rotsen lopen

Verschuif de grens, verschuif het probleem dat steeds groter wordt

Het klinkt zo aanlokkelijk.

Gooi Griekenland uit de Schengenzone en sluit dan de noordgrens van Griekenland hermetisch af.
Griekenland ligt toch al dwars en kunnen we missen als kiespijn. De illgale migranten kunnen dan niet meer door de tussenliggende landen naar Duitsland etc trekken.
Het gevolg is dat de honderduizenden illegale migranten  die nog in Griekenland verblijven daar voor eeuwig moeten blijven, dat er voorlopig toch nog vele duizenden meer zulllen binnenkomen die aan de Griekse noordgrens gestuit worden en de rest van de Europese Unie landen niet  kunnen bereiken.
Na verloop van tijd neemt dam de instroom in Griekenland wel af.

Een schoolvoorbeeld van afschuiven van het probleem.

De Ever Close Union in de praktijk.

Griekenland grenst in het noorden aan   Albanië Macedonie Bulgarije en Turkije. Macedonië is geen  lid van de Europese Unie, Albanië, kandidaat lid stuurt zelf illegale migranten de Schengenzone in.

Sluit de Grieks Macedonische grens hermetisch af.
Land grenzen : 1,210 kilometers (752 miles) toaal; Albania 282 kilometers (175 miles); Bulgaria 494 kilometers (307 miles); Turkey 206 kilometers (128 miles); Macedonia 228 kilometers (142 miles). Sluit ze af.

De grote grief is dat Griekenland te weinig doet om de illegale migranten buiten te houden. Via de Middellandse Zee is dat vrijwel onmogelijk gezien de bepalingen van het zeerecht voor schepen in nood en de vele eilanden tussen het nabije Turkije en Griekenland.

Bovendien is het ten onrechte dat de andere lidstaten jaren lang Griekenland en Italië  met de alleen verantwoordelijkheid hebben opgescheept en dat tenslotte het Duitse welkom en de zekerheid voor een verblijfsvergunning voor Syriérs de doorslag heeft gegeven voor de doorstoot naar het noorden en de nog grotere toestroom van buiten.
Bovendien zal de toestroom dan andere routes kiezen en eventueel de Griekse noordgrens bestormen en alleen met grof geweld gestopt kunnen worden.
Van Griekenland zal men daarbij maar weinig medewerking krijgen.
Het gevolg kan zelfs oorlog betekenen. Bovendien is Macedonië geen EU lidstaat en evenmin een grote vriend van Griekenland.
Een recept voor gegarandeerde ellende.
Hetzelfde geldt voor het instellen van een minizone van de door illegale migranten geliefde eindbestemmingen. Ook dat is een verschuiving van de crisis. Een schepping van een nieuwe minizone binnen de grote Schengenzone en een verscherping van de verhoudingen binnen de EU.

De enige oplossing is het onaantrekkelijk maken van de komst. De EU heeft zich daarbijal flink in de vingers gesneden door de vluchtelingen status met de daarbij behorende sociale rechten te hanteren voor de illegaal binnen gekomen migranten. Dat is de kat op het spek binden.

Een behandeling als illegale migranten maakt het binnenkomen daardoor al onaantrekkelijker en geeft de EU meer greep op de bewegingsvrijheid van de illegalen.
Een tweede stap is een uniek centrale behandeling van de asielaanvragen van deze migranten zonder de mogelijkheid zich daaraante onttrekken en zelf het land van voorkeur uit te zoeken.
Deze twee maatregelen zouden al een remmende uitwerking hebben.

Dan kom ik toch weer op de oplossing van eilanden waardoor uitzwermen onmogelijk wordt en de afhandeling van asielprocedures centraal en grondig kan zijn en er geen onmin onderling in de EU  komt. Alle illegalen daarheen en daar afhandelen.

Door zijn ruime instroom en ontvangst politiek heeft de EU zichzelf deze ware volksverhuizing op de hals gehaald. Geen controle geen overzicht geen enkele beheersing, aleen vergaderen en wile sprongen.
Er heerst chaos en daardoor neemt  het verzet van de mensen tegen de ongebreidelde instroom steeds verder toe.
Het uit de Schengenzone stoten van Griekenland is contraproductief evenals het scheppen van een mini Schengen zone.
En lang negeren van de Schengenzone, zoals nu gebeurt, kweekt verder onvrede in de EU lidstaten onderling en een steeds grotere kloof tussen staat en volk.
In Duitsland zien we al welke vormen door de onvrede en angst dat kan aannemen.
En de doofpot cultuur van politiek en mainstroom media (behalve in Duitsland nu) doet het wantrouwen nog toenemen.

Schipperen helpt niet meer alleen een totaal nieuwe koers kan het EU schip weer water onder de kiel geven.