30 januari
Deutsche Welle berichtte deze ochtend dat Turkije 2 milliard meer wil voor de samenwerking met de EU en bovendien meer zeggenschap wil hoe het geld te besteden.  Dus vijf inplaats van drie miljard.
En wat zullen ze een volgende keer nog meer willen?
Dat komt ervan als je de zaak niet in eigen hand houdt.              

Eilanden binnen de EU en alle illegale migranten daar heen ter afhandeling zoals in mijn eerdere blogs uitgewerkt. 

Overigens ook bij de Spaanse kust boot migranten. Het is niet alleen Griekenland.

Er is meer dan alleen illegale migratie

Vandaag dan toch over geld. Maar ook dan kun je niet om de illegale migranten heen. Want hoeveel kosten de migranten ons. Ons want natuurlijk profiteren bouwbedrijven en allen die zich bezig houden met de migrantenmarkt die bijvoorbeeld in Duitsland gigantische vormen heeft aangenomen.

Het is eigenaardig dat er gesproken wordt over de bijdrage die de migranten aan de economie zullen brengen maar dat niemand zelfs bij benadering weet wat de kosten zijn. In Duitsland zijn er schattingen van tientallen miljarden euros.
Maar goed, de economie krijgt een stimulans maar dan wel gefinancierd door een groter begrotingstekort en zwaardere lasten  voor de belastingbetaler. Dat dat later weer terugverdiend wordt door goed geïntegereerde werkende migranten is twijfelachtig gezien de ervaringen. Het merendeel blijft tot nu toe afhankelijk van uitkeringen.

Weer word ik op mijn wenken bediend: kosten 50 miljard euro in Duitsland tot eind 2017. Dit jaar 22,x miljard, in 2017 27,x miljard euro. Natuurlijk nog maar schattingen.
Dan wil de EU Commissie de grensbewaking laten financieren door een verhoging van de brandstoffenprijzen in de EU.
De economische groei neemt af, de kosten (dus ook de begrotingstekorten) stijgen extra door de opvang, de staatsschulden nemen verder toe en het zuiden en Frankrijk willen de begrotingsdiscipline versoepelen. De ECB weet de oplossing wel, nog meer Quantitative Easing, geld bijdrukken.

Het begint er steeds meer op te lijken dat de Centrale Banken met hun rente politiek en geldverruiming zichzelf is een vicieuze cirkel hebben gemanoevreerd.

Dat is duidelijk te zien aan de FED die dan wel geen QE meer pleegt maar het bijgedrukte geld wel in de circulatie houdt.
Dat was niet de bedoeling. Het zou na vervaldata van de waardepapieren uit de circulatie worden genomen.
De geringe renteverhoging die is doorgevoerd heeft al tot zoveel onrust en smeekbeden van het IMF gevoerd dat van een verdere verhoging wordt afgezien.
De Japanse centrale bank is al jaren bezig de inflatie op 2% te brengen met steeds meer geldverruiming en het enige resultaat is dat ze nu, net als de ECB een negatieve rente gaan invoeren.
De Bank of England twijfelt al tijden om wel of net de rente te verhogen want bubbels dreigen. Maar durft het niet aan.
De ECB jaagt ook hardnekkig achter een niet tot stand komende 2% inflatie aan die steeds volgens Draghi wel ver in het verschiet ligt maar zeker bereikt wordt. Ook de ECB heeft al de negatieve bankrente ingevoerd.
Draghi stopt ook niet met de 60 miljard euro per maand bijdrukken.
Ook de ECB onttrekt het bijgedrukte geld niet uit de circulatie op de vervaldagen maar "investeert" het dan vrijkomende bijgedrukte geld opnieuw.
Waar er dan inflatie is is het gelijk goed mis. Neem onze toekomstige nieuwe EU leden. Turkije 8% en de Oekraine 43%. Zouden die bij de eurozone komen danzopu daar de inflatie flink stijgen. Grapje.

Wat is de uitwerking op de echte economie? Het valt natuurlijk altijd te zeggen dat zonder die geldverruiming en renteverlagingen de economie er nog slechter aan toe zou zijn. Dat is immer en altijd het argument van de mislukking.

Het doel was en is de inflatie op 2% te krijgen. Dat is hetzelfde in deze tijd als het badkraan wijd open te zetten en tegelijkertijd de afvoer niet af te sluiten.
 Want de inflatie in de EU te willen verhogen door meer geld bij te drukken en geld nog goedkoper te maken terwijl wereldwijd de prijzen vrijwel overal zakken, olie, grondstoffen, import uit goedkope lonenlanden en er overal dus meer deflatie voorkomt dan inflatie  kan voor bankiers wel juist lijken maar is economisch gezien erg onwaarschijnlijk.
  Zoals steeds opnieuw ook blijkt. Globalisering heeft nu eenmaal een nivellerende werking.

En daar zit de kern van het verhaal. Want het belangrijkste, maar verzwegen doel van deze geldverruiming en renteverlagingen is de wisselkoers drukken. Want hoewel het door internationale afspraken verboden is, is het een currency war, een geldwaarde oorlog. Hoe lager de wisselkoers ten opzichte van andere valutas hoe gunstiger de handelspositie, hoe beter de concurrentieverhouding.

Doordat de euro 23% in waarde is gedaald ten opzichte van de dollar verkeert de EU in een veel betere concurrentie positie dan toen de euro 1.39 dollar was.
Dat is een van de redenen waarom de FED geen verdere renteverhoging wil. Dat zou de dollar nog verder doen stijgen en de concurrentiepositie verzwakken.
Dus  houden de Centrale Banken en de overheden deze kunststukjes nauwlettend in de gaten en als hun valuta in gevaar lijkt te komen slaan zij ook toe.
Want de een zijn brood is de ander zijn dood. Want als het ene land profiteert van een lage wisselkoers is er een ander land dat daardoor schade lijdt.
En Centrale Banken hebben alle tot primaire taak de prijsstabilisatie en als wapens rentemanipulaties en sinds vrij kort Quantitative Easing, geldverruiming.
Maar die geldverruiming en renteverlagingen hebben naast de concurrentie beïnvloeding ook andere bijwerkingen. Als de rente zo laag is dan brengt sparen niet veel meer op, bij dreigende negatieve rente kost het zelfs geld. Sparen wordt dus  zinloos.
Dat is dan ook de bedoeling want dan gaan de spaarders dat spaargeld liever uitgeven en dat steunt de economie. En dat verhoogt de inflatie. Maar tezelfdertijd vermindert het de koopkracht van alle mensen die van die rente afhankelijk zijn en verarmt ze.
Een ander effect, en je ziet dat optreden bij elke aankondiging van ingrepen van de Centrale Banken, is de aandelen markt.
De Japanse centrale bank heeft vanochtend een negatieve rente ingevoerd en onmiddellijk stijgen de beurskoersen. Draghi zegt dat de ECB nog een heel arsenaal wapenen geeft om in te zetten en de beurskoersen schieten omhoog. Sparen geeft geen zin dus beleg maar in aandelen. Het gevaar dreigt dat de prijs ervan niet meer in verhouding staat tot de intrinsieke waarde.
Geld lenen wordt daarentegen zo goedkoop dat men het risico ervan vergeet. Niet alleen particulieren en bedrijven maar ook de overheid. Neem bijvoorbeeld geld lenen om in aandelen te beleggen. De Spaanse huizenbubbel staat nog goed in het geheugen. Rij door Zuid Spanje en je ziet overal complete wijken vol skeletten van gebouwen met dode hijskranen die er boven uitsteken. Maar nog wel als bad loan ergens op de balans van een bank. Want als er ergens iets misgaat dan valt alles als een kaartenhuis in elkaar.

Neem de Ialiaanse banken.

Sinds 1 januari zijn de aandeelhouders en obligatiehouders van banken de eersten die aangesproken worden bij omvaldreiging. Maar dat dekt de risicos bij lange na niet.

Ook banken hebben te lijden onder de lage rentestanden en zo bedragen de bad loans van de Italiaanse banken 201 miljard euro en doubtful loans nog eens 120 miljard euros. Daarbij komt nog dat de Italiaanse staatsschuld 2,1 biljoen euros hoog is, in 2014 132% van het BBP en nu nog hoger.
Er is weliswaar met de EU een deal afgesloten dat banken bad debts kunnen bundelen en te verkoop aanbieden met  een staatsgarantie voor de minst slechte.
De Italiaanse banken hebben slechts reserves voor minder dan de helft van de nominale waarde van de bad loans. Voor de doubtful loans bestaan geen reserves. Niet veel ruimte voor vernieuwingen.
 Hoe dat voor de obligatiehouders kan uitpakken wordt duidelijk in Portugal waar Banco Espirito Sancto (vroeger de grootse lener van Portugal) werd gesplitst in een "good bank" en een "bad bank". Van de ene dag op de andere  verloren obligatiehouders waarvan de obligaties  van de goede naar de slechte bank waren overgebracht door de Portugese Centrale Bank 80% van hun geld. De good bank werd daardoor gered. Allemaal nog de gevolgen van de 2008 bubble and crash. Maar sindsdien is er nog maar weinig vooruitgang geboekt.
De Deutsche Bank  (niet de Duitse Centrale Bank) heeft in 2015 haast 7 miljard euro verloren, weliswaar mede tengevolge van verboden koersmanipulaties maar wel voor het eerst sinds heel lange tijd.
De bankenunie bestaat wel op papier maar is dan ook een papieren constructie  wat degelijkheid betreft.

Het is voor mij overduidelijk dat de Centrale Banken met hun rente en geldverruimingswapens een vicieuze cirkerl hebben gecreëerd. Steeds opnieuw moeten zij ingrijpen om hun vorige ingreep niet te laten mislukken.

Maar in plaats van de echte economie te steunen wordt deze, naar mijn mening, er totaal door ontwricht. De normale marktwerking van vraag en aanbod gebaseerd op prijs en kwaliteit wordt erdoor verstoord in plaats van gesteund.
Als impuls om een injectie in de economie te geven om die op gang te brengen wellicht goed, maar niet als continue bijsturing.
 Kijk naar  de EU en de eurozone. De EU kent de investeringsbank om impulsen voor vernieuwing  te geven. Daarnaast komt van de ECB via de banken maandelijks 60 miljard euro in de eurozone vrij voor investering.
Daarenboven is er nog het Juncker  plan voor een extra investeringsbank in de Europese Unie.
Maar het bedrijfsleven wil alleen investeren indien er vraag is om het aanbod af te nemen.
Investeren om het investeren is contra productief.
En de banken willen alleen in het bedrijfsleven investeren als het risico minimaal is. Te begrijpen met een dergelijk lage rentestand. De banken lijden ook daaronder.
De 60.000 maandelijkse euros gaan dus niet geïnvesteerd worden in de eurozone maar daarbuiten.
Dat geld gaat ook geïnvesteerd worden in lage lonen landen waardoor de aanmaak van producten uit die landen weer in groter hoeveelheden in de eurozone kunnen worden geïmporteeerd. Tegen prijzen die de lokale industrie nooit kan evenaren door de hoge loonkosten. Importeren van deflatie.
De door Eurozone en IMF gepromote en afgedwongen austerity wordt grotendeels vertaald in loonmatiging en loonsverlagingen (behalve bij de top en overheid) om concurrerend met het buitenland te blijven of worden.
Daardoor neemt de binnenlandse koopkracht af.
De EU en de eurozone zijn globaal gezien  te duur en te afhankelijk van import van olie en grondstoffen.
Duitsland door zijn productie van kwaliteits kapitaalgoederen kan nog goed concurreren op de wereldmarkt. Maar emerging countries maken ook daar een inhaalslag.
Begrotingstekorten in de eurozone blijven hoger dan de te lage groei voornamelijk door de structurele potentiële krachtsverschillen van de lidstaten.
Daardoor nemen de staatsschulden, nu al boven de 90% grens, nog verder toe.
Daardoor hebben de lidstaten geen mogelijkheid verder te investeren.
De schulden zijn alleen houdbaar door de door de ECB laag gehouden rente.
Dus men kan wel het einde van de austerity prediken die niet tot de gewenste resultaten heeft geleid maar men heeft niet de financiële reserves om die te financieren. 
De enige mogelijkheid zou zijn de waardevermindering van de staatsschuld die in euros is aangegaan  te forceren door een grote waardedaling van de euro.  Dat kan door steeds meer geld bij te drukken, zoals volgens boze geruchten en kamervragen  in sommige eurolanden al gebeurt. Maar ook daar zitten grote gevaren aan. Want dat  kan gemakkelijk ook tot een vicieuze cirkel leiden van meer en meer  inflatie.

Het zijn geen optimistische gedachtes. Onze economie moet langs talrijke klippen varen en niet op het rif vastlopen.

Net als bij het migrantenprobleem is doorgaan op de huidige weg destructief. Maar het migrantenprobleem is eenvoudiger op te lossen. En zelfs dat lukt niet.

Het plan Rutte Samson, opwarmen oude soep.  

Een drastisch andere aanpak is nodig

Afhankelijkheid van Turkije is onaanvaardbaar..

Turkije gaat uitmaken welke vluchtelingen (een deel van de migranten, want Turkije is het eerste veilige land) en economische migranten recht op asiel in de Europese Unie hebben  en ruilt die in tegen net uit Turkije in de EU binnengekomen illegale boot migranten.
De Europese Unie maakt zich dus volkomen afhankelijk van de beslissingen van Turkije.
De zeeroute is tenslotte maar een deel van de totale buitengrenzen van de Europese Unie.

Vergeet niet dat het niet om individuen gaat maar om massa menigten die zich ophopen voor een grens zoals men zag toen Macedonië de grens tijdelijk sloot.  Alleen geweld kan dan de menigte tegenhouden, niet prikkeldaad dat weggehaald kan worden.

Men ziet zelfs dat ook in de opvangcentra, zoals steeds verder doordruppelt naar de media die het niet meer kunnen verzwijgen, niet de  EU autoriteiten maar de migranten de dienst uitmaken. Dat  in delen van Duitsen de migranten niet meer vervolgd worden voor kleine misdaden.
Wat denkt men dan te doen tegen een opstandige menigte. Het zijn geen hopeloze vluchtelingen in miserable toestand maar hebben de kenmerken  van volksverhuizers die met een vast doel voor ogen naar Duitsland en omstreken trekken.

De migranten zijn niet alleen aangewezen op de Turkije Griekenland route. Die is tot nu toe de best toegankelijke en directe, maar de buitengrenzen van de Europese Unie zijn groot. Spanje is tot nu toe redelijk gespaard gebleven, ook Italië.  Voor Noord Afrika een gemakkelijke oversteek. Wordt de Griekenland route moeilijker dan worden de andere benut.

Een ander punt is de legaliteit. Iedereen, zo dacht ik, die Europese Unie grondgebied heeft bereikt, illegaal of legaal,  heeft volgens het verdrag van Lissabon het recht in de EU asiel aan te vragen. Dat is juist de reden waarom ze niet direct teruggestuurd kunnen worden. Vallen de territoriale wateren daar ook onder. En zijn schepen in internationale wateren nationaal grondgebied van de vlag waaronder zij varen. Spoort het met internationaal zeerecht.

De enige manier, zoals ik al steeds herhaal, is het onaantrekkelijk maken van hun migratie. Niet de rechten van vluchtelingen geven, hetgeen zij niet zijn, want vluchtelingen, "refugees" hebben de asiel aanvraag procedure met succes doorlopen, maar de status van illegale migranten. Dat maakt het economisch en sociaal minder aantrekkelijk, gekoppeld aan een centrale afhandeling van de asielaanvrage waar zij recht op hebben in een gebied dat afgesloten is door natuurlijke omstandigheden, dus niet opgesloten.

De enige oplossing hiervoor. Alle illegale migranten, nieuw of al binnen de EU  naar Griekse eilanden, want het moet EU grondgebied zijn,  hetgeen beter is dan geheel Griekenland afsluiten wat so wie so gezien de ligging onmogelijk is.. Pas na goedkeuring van de aanvraag volgens EU normen, onafhankelijk van anderen, toelaten tot de gehele EU.  Anders gekoppeld aan ontwikkelingshulp terug naar het land van oorsprong. Dat kan omdat dat veilige landen zijn waar zij niet vervolgd worden voor politieke voorkeur etc. Bovendien zullen de afgewezenen omdat zij de EU niet verder binnen kunnen komen meer geneigd zijn naar eigen land terug te keren. Dat zal ook de instroom verkleinen.

Detail oplossingen zijn verschuivingen en dus schijnoplossingen. Alleen een drastisch nieuw beleid kan recht doen aan echte vluchtelingen en economische migranten ontmoedigen. Zolang dat niet gebeurt wordt de instroom druk steeds groter en de onrust eveneens.

Als de EU door interne onenigheid het niet kan oplossen heeft hij feitelijk geen bestaansrecht. Want het beschermen van het territoir is een van de grondplichten van een staat. Evenals het beschermen van de inwoners ervan.

De Twee Maten  Een verhaal van Gelijkenissen

Ik wil eigenlijk schrijven over geld. Ovcr de nieuwe poging nu via eurobelastingen een Eurozone werkloosheid verzekering te krijgen. Natuurlijk voorgesteld door het zuiden. En dat de EU accountants de vloer aanvegen met de wijze waaop de Eurozone bij de bailouts en economische voorwaarden daarbij heeft misgekleumd. En hoe Ierland door de ECB werd gedwongen de belastingbetaler de banken te laten redden in plaats van de obligatiehouders dat te laten doen. En hoe er  steeds meer twijfel komt te bestaan over het nut van aanhoudenden Quantitative Easing, geld bijdrukken. En hoe het ABP en andere pensioenfondsen de dupe worden van de aandelen bubbels en de idioot lage rente. En waardoor dat nu toch veroorzaakt is. En de inflatie van 2%, het najagen van een fata morgana.
Maar de migranten eisen alle aandacht.

Uw buurman wordt wegens huurschuld zijn huis uitgezet. Een ramp voor de werkeloze man met vrouw en vier kinderen. Zoiets zou je niemand gunnen. Diep mededogen. Her zijn puur zielige mensen.

's Avonds kom je thuis van je werk en tot je verbazing vind je je voordeur open en de buurman met vrouw en vier kinderen binnen. je hebt ze niet uitgenodigd dat te doen. Ze zitten in je eigen stoel en luisteren naar muziek die je beslist niet wilt horen.
Je wilt ze onmiddellijk uit je huis hebben maar ze zeggen dat ze nergens andere heen kunnen en de buurvrouw heeft ze gezegd dat ze bij jou best welkom zouden zijn.
Natuurlijk een onhoudbare situatie en je roept de hulp van de politie in om de  buren het huis uit te krijgen. Hopelijk lukt dat.

De Europese Unie wordt overlopen door buitenlanders. Zij zijn niet uitgenodigd dat te doen. Maar ze komen gewoon. Ze eisen onderkomen, verzorging en hun eigen leven. In hun eigen land zijn ze in in gevaar daarom zijn ze naar een ander land gevlucht. Maar daar kunnen ze niet blijven leven, ze hebben daar armoede.

Dus komen ze naar jouw land want de buurvrouw in het land naast het jouwe heeft gezegd dat ze welkom zijn. het zijn immers puur zielige mensen.
Het zijn er veel en het wordt een onhoudbare situatie. Maar niemand kan er iets aan doen en er komen steeds meer.

Het eerste geval kan (hopelijk) niet voorkomen. Niemand zal dat accepten. Waarom niet? Omdat het je persoonlijk raakt. Het is jouw huis, jij hebt daarvoor gewerkt. Niemand heeft  het recht jou dat te ontnemen. Concreet.

Het tweede geval vindt plaats. Het wordt geaccepteerd. De binnenkomers hebben dat recht. Ze mogen binnen komen en hebben dan meer rechten dan die buurman die op straat staat en het maar moet zien te reddden. Niemand heeft het recht zich daar tegen te verzetten. Waarom niet? Omdat het je persoonlijk niet raakt. Abstract.

En dan  verwijt Human Rights Watch  ons ook nog dat we de illegale migranten nog niet goed genoeg behandelen ondanks de gigantische  opvang. En de Zweedse Politiechef die toch wel meelij heeft met dat Somalische jongetje  dat die lieve helpster in de asiel opvang van haar jonge leven berooft. Een kale vent zou zich nog de haren uit  zijn hoofd trekken maar voor deze Zweedse politieman  is dat Somalische jongetje toch de lijdende partij. Dank U wel namens de familie van dat meisje dat wilde helpen en goed doen en nu hartstikke dood is. De wereld is krankzinnig geworden.

Kafka zou zich orgasmisch wentelen in zijn graf.

De koers van de Europese Unie

Schipperen, aan lager wal raken en op de rotsen lopen

Verschuif de grens, verschuif het probleem dat steeds groter wordt

Het klinkt zo aanlokkelijk.

Gooi Griekenland uit de Schengenzone en sluit dan de noordgrens van Griekenland hermetisch af.
Griekenland ligt toch al dwars en kunnen we missen als kiespijn. De illgale migranten kunnen dan niet meer door de tussenliggende landen naar Duitsland etc trekken.
Het gevolg is dat de honderduizenden illegale migranten  die nog in Griekenland verblijven daar voor eeuwig moeten blijven, dat er voorlopig toch nog vele duizenden meer zulllen binnenkomen die aan de Griekse noordgrens gestuit worden en de rest van de Europese Unie landen niet  kunnen bereiken.
Na verloop van tijd neemt dam de instroom in Griekenland wel af.

Een schoolvoorbeeld van afschuiven van het probleem.

De Ever Close Union in de praktijk.

Griekenland grenst in het noorden aan   Albanië Macedonie Bulgarije en Turkije. Macedonië is geen  lid van de Europese Unie, Albanië, kandidaat lid stuurt zelf illegale migranten de Schengenzone in.

Sluit de Grieks Macedonische grens hermetisch af.
Land grenzen : 1,210 kilometers (752 miles) toaal; Albania 282 kilometers (175 miles); Bulgaria 494 kilometers (307 miles); Turkey 206 kilometers (128 miles); Macedonia 228 kilometers (142 miles). Sluit ze af.

De grote grief is dat Griekenland te weinig doet om de illegale migranten buiten te houden. Via de Middellandse Zee is dat vrijwel onmogelijk gezien de bepalingen van het zeerecht voor schepen in nood en de vele eilanden tussen het nabije Turkije en Griekenland.

Bovendien is het ten onrechte dat de andere lidstaten jaren lang Griekenland en Italië  met de alleen verantwoordelijkheid hebben opgescheept en dat tenslotte het Duitse welkom en de zekerheid voor een verblijfsvergunning voor Syriérs de doorslag heeft gegeven voor de doorstoot naar het noorden en de nog grotere toestroom van buiten.
Bovendien zal de toestroom dan andere routes kiezen en eventueel de Griekse noordgrens bestormen en alleen met grof geweld gestopt kunnen worden.
Van Griekenland zal men daarbij maar weinig medewerking krijgen.
Het gevolg kan zelfs oorlog betekenen. Bovendien is Macedonië geen EU lidstaat en evenmin een grote vriend van Griekenland.
Een recept voor gegarandeerde ellende.
Hetzelfde geldt voor het instellen van een minizone van de door illegale migranten geliefde eindbestemmingen. Ook dat is een verschuiving van de crisis. Een schepping van een nieuwe minizone binnen de grote Schengenzone en een verscherping van de verhoudingen binnen de EU.

De enige oplossing is het onaantrekkelijk maken van de komst. De EU heeft zich daarbijal flink in de vingers gesneden door de vluchtelingen status met de daarbij behorende sociale rechten te hanteren voor de illegaal binnen gekomen migranten. Dat is de kat op het spek binden.

Een behandeling als illegale migranten maakt het binnenkomen daardoor al onaantrekkelijker en geeft de EU meer greep op de bewegingsvrijheid van de illegalen.
Een tweede stap is een uniek centrale behandeling van de asielaanvragen van deze migranten zonder de mogelijkheid zich daaraante onttrekken en zelf het land van voorkeur uit te zoeken.
Deze twee maatregelen zouden al een remmende uitwerking hebben.

Dan kom ik toch weer op de oplossing van eilanden waardoor uitzwermen onmogelijk wordt en de afhandeling van asielprocedures centraal en grondig kan zijn en er geen onmin onderling in de EU  komt. Alle illegalen daarheen en daar afhandelen.

Door zijn ruime instroom en ontvangst politiek heeft de EU zichzelf deze ware volksverhuizing op de hals gehaald. Geen controle geen overzicht geen enkele beheersing, aleen vergaderen en wile sprongen.
Er heerst chaos en daardoor neemt  het verzet van de mensen tegen de ongebreidelde instroom steeds verder toe.
Het uit de Schengenzone stoten van Griekenland is contraproductief evenals het scheppen van een mini Schengen zone.
En lang negeren van de Schengenzone, zoals nu gebeurt, kweekt verder onvrede in de EU lidstaten onderling en een steeds grotere kloof tussen staat en volk.
In Duitsland zien we al welke vormen door de onvrede en angst dat kan aannemen.
En de doofpot cultuur van politiek en mainstroom media (behalve in Duitsland nu) doet het wantrouwen nog toenemen.

Schipperen helpt niet meer alleen een totaal nieuwe koers kan het EU schip weer water onder de kiel geven.

=====================================================================
Naast dit blog plaats ik in naarhethemleek.blogspot.com  gedachtenspinsels die langer actueel blijven.
als eerste de davos bankiers conferentie.
22 januari: De Toverstok van Draghi     Quantitative Easing  bonus of malus
op naarhethemleek.blogspot.com

=====================================================================

Vervolg op de Never Ending Migration Crisis

De Grote Uitdaging

Daadkracht in plaats van Afhankelijkheid. Een Nieuwe Strategie in plaats van het Wegkijken  en Doorsukkelen.

Illegal Migrants, Asylum Seekers, Refugees, Wishful Thinking en de Boze Droom

De Europese Unie lijkt er van uit te gaan dat als zij maar vergaderen en oekases uitvaardigen de boze dingen vanzelf weggaan.  Wishful Thinking noemen de Engelsen het. Wegwensen.

Vaak is het gevolg het tegenovergestelde van de bedoeling.

De Raad van Regeringsleiders overweegt nu in pure wanhoop het principe van het "eerste veilige land"  op te geven.

De UN regel is dat vluchtelingen voor oorlogsgeweld e.d. in het eerst veilige land waar zij terecht komen asiel moeten aanvragen.
Zij mogen dus niet een veilig land binnengaan en dan doorreizen naar een tweede veilig land.
Het illegaal binnenreizen van het eerste veilige land en daar asiel aanvragen is niet strafbaar volgens deze regel.
Maar dan doorreizen naar een tweede is wel illegaal en strafbaar.
Dat wil dus zeggen dat de migranten niet zelf kunnen uitkiezen in welk land zij asiel willen aanvragen.
Dat wil ook zeggen dat al de migranten, ten onrechte vluchtelingen genoemd, die via een veilig land zoals Turkije bijvoorbeeld, de Europese Unie binnenkomen dat illegaal doen en strafbaar zijn volgens de regels van de UNHCR.
Dat geeft de Europese Unie ook het recht die illegale migranten terug te sturen naar dat eerste veilige land.

Dit alles  heeft dus niets te maken met het feit dat deze mensen, althans dat is de gangbare mening, aan een armoedig bestaan in dat eerste veilige land proberen te ontkomen. Maar wel het geld hebben om daarvoor flink te betalen.

Want, dat moeten wij niet vergeten,  het overgrote deel van de vluchtelingen in het eerste veilige land hebben die geldmiddelen om voor de overtocht te betalen niet en moeten in dat "eerste veilige land" blijven.
En, het klinkt misschien wreed maar het valt niet te ontkennen, degenen die het geld ervoor bezitten, kennen de risico's. De gevaren van de oversteek zijn algemeen bekend via de mainstreammedia en internet.

De verontwaardiging die in de Europese Unie opstak toen Polen in 2014, geloof ik, al zei dat het ilegale immigranten waren is dus volkomen onterecht.

De praktijk is echter dat deze illegale migranten wel met eenaantal van  miljoenen ongestoord de Europese Unie kunnen binnen stromen en dan door het Schengen accoord gesteund alle EU landen kunnen doorkruisen. Illegaal binnenkomen en dan legaal alle niet gecontroleerde grenzen oversteken. Vervolgens asiel aanvragen in het gewenste toekomstige woonland. Althans, dat is de bedoeling.
Omdat bepaalde lidstaten, die een gunstig vestigingsland lijken, overspoeld worden, sluiten deze voor de migranten de grenzen geheel of gedeeltelijk. Zij kunnen de migranten zelfs terugsturen naar Griekenland  of Italië die voor hen de eerste EU veilige landen zijn. In de praktijk uitgesloten want die landen zijn al overvol. Het Schengen accoord loopt daardoor gevaar en dat vrije verkeer van personen is een van de grondrechten van de EU. Dat geldt dan wel volgens het verdrag alleen voor diegenen die legaal in de EU verblijven.
Dus is de oplossing die de Raad van Regeringsleiders overweegt de regel van het eerste veilige land af te schaffen.
Dat wil dus zeggen dat de illegale migranten inderdaad zelf het land kunnen uitkiezen waar zij asiel willen aanvragen en dus niet meer terugestuurd kunnen worden naar dat eerste veilige land.
Geen oplossing van het migranteprobleem dus maar een wijken voor de werkelijkheid en zo de Schengenzone redden.
Het juridische gevolg is echter dat er dan ook geen illegale migranten dwingend teruggestuurd kunnen worden naar het eerste veilige land buiten de Europese Unie.
Rusland heeft dus al geweigerd migranten van Noorwegen terug te nemen.
Dus een nieuwe regeling die het Schengen probleem omzeilt lost niets op van de doorgaande stroom illegale migranten maar maakt het "binnen is blijvend binnen" nog duidelijker. En de rijkdom van de Europese Unie, althans van een aantal lidstaten ervan, zal als een magneet de tientallen miljoenen illegale migranten aantrekken.
Nog aangemoedigd door Duitsland dat na een ruimhartig openlijk welkom uit te spreken nog steeds dat welkom handhaaft door geen bovengrens te willen stellen aan het aantal en bovendien een automatische goedkeuring en dus verschaffen van een verblijfsvergunning voor alle Syrische illegale migranten hanteert.
Zo bevinden zich  er in Duitsland alleen al 600.000 illegale migranten die niet geadministreerd zijn dus ongecontroleerd rondlopen. De overigen zijn alleen op primitieve wijze geregistreerd, maar er  is op geen enkele manier een aanvang gemaakt met de massale  asielaanvrage en de beoordeling daarvan. Het blijkt mogelijk zich meermalen te laten registreren en een voorlopig bewijs voor verblijf te verkrijgen.
Al die volgens sommigen honderden miljoenen in de wereld die op de vlucht zijn zouden in principe naar de Europese Unie willen gaan aangetrokken door de veiligheid, de hoge levensstandaard daar en de goede sociale voorzieningen ook voor migranten.
De enige manier om dat te voorkomen is de toegang tot de EU te bemoeilijken en de goede voorzieningen voor illigale migranten te miniseren.
Gezien alle internationale en EU regelingen is dat bijzonder ingewikkeld. De migrantenkwestie wordt niet in een een consistente centraal afgestelde regelgeving geregeld. De ene regelgeving kan de andere zelfs tegenspreken.

Enkele van de vele officiële organisaties die zich met het migranten vraagstuk bezig houden en regelingen treffen.

- Council of Europe

- Charter of Fundamental Rights of the European Union
- European Union Accession to the European Union Convention of Human Rights
- United Nation High Representative for Refugees.
- het Zeerecht

Voor degenen die  iets meer willen weten over hoe dat nu zit met de migranten naar de Europese Unie is er een goede gids:   "Handbook on European law relating to asylum, borders and immigration", 273 pagina's dik.

Al lezende begin je dan te begrijpen dat het een vijver is waar iedereen uit kan vissen wat hem zint.

De enige zinnige manier om de onstuitbare instroom van illegale migranten te beperken is het scheppen van een soort  doorgangszone waar ze hun asiel aanvrage kunnen doen en vanwaar uit ze zich niet vrijelijks in de EU kunnen verplaatsen.

Dat laatste is gezien de Schengenzone alleen mogelijk op een gebied dat afgesloten is van de rest van de Europese Unie.
Daar wordt de asielaanvraag ingediend, daar valt de beslissing of het inderdaad mensen zijn die vallen onder de vervolgings definities van de UNHCR en een tijdelijke verblijfsvergunning kunnen krijgen en  degenen die daar niet voor in aanmerking komen en dus teruggestuurd moeten worden naar het land van oorsprong of het eerste veilige land.

Dan kom ik dus weer op mijn stokpaardje: kom met Griekenland overeen een of meer eilanden te huren om daar een centraal opvangcentrum op te zetten voor migranten.

Alle binnenkomers in de EU worden daar heengezonden om hun asielaanvrage te doen. Dat kan want het zijn illegale binnenkomers.
Ook alle illegale  migranten die zich al in de lidstaten bevinden  worden er heen gebracht om hun asielaanvrage te behandelen. Zij blijven immers illegale migranten tot hun asielaanvrage is verwerkt. Zij hebben niet de rechten van toegelaten asielzoekers.
Het is essentieel dat zij niet de mogelijkheid hebben uit deze opvangzone te vertrekken.
Bij een positieve uitslag van hun aanvrage, dus als zij een vluchtelingenstatus krijgen toegewezen,  mogen zij de Schengenzone in, verdeeld over de landen zoals voorzien in de verdragen.
Bij een negatieve uitslag worden zij teruggestuurd naar het land van oorsprong of van eerste aankomst.
Medewerking van die landen wordt een criterium voor  ontwikkelings samenwerking en andere hulp zoals opheffen handelsbeperkingen.  Er moet voor die landen een mogelijkheid tot verdere economische ontwikkeling geboden worden, zodat  er minder reden meer is het te willen verlaten.

De baten: einde van de onrust in de EU en handhaven van de Schengen zone. Geen zo grote kosten voor de ongeregelde  opvang, onderdak, verzorging voor de individuele lidstaten.

De asielprocedures kunnen op redelijke wijze plaatsvinden. Daardoor grote verlichting lasten voor de favourite lidstaten. Migranten weten dat zij op deze wijze worden opgevangen en kunnen zich geen illusies maken. De EU bevolking weet waar het aan toe is.
De migranten kunnen centraal en systematisch worden voorgelicht over de dwingende noodzaak tot aanpassing aan de westerse normen en waarden en het risico dat de verblijfsvergunning wordt ingetrokken bij ontsporing.  Aan hen de keuze.

Kosten: Het creëren van opvangcentra op die eilanden en infrastructuur. Natuurlijk een enorme investering maar daar tegenover ook besparingen daarop in de lidstaten en geen onrust.

De Uitdaging: Is de EU eindelijk een keer in staat een nieuwe weg in te slaan in plaats van op dood spoor verder te gaan met de zekerheid van steeds grotere onmin tussen de staten en tussen EU bureaucratie  en bevolking.

In omstandigheden zoals deze is het essentieel dat de EU in staat is een ombuiging in de besteding van het EU budget tot stand te brengen om deze  nieuwe  politiek op eigen kracht zonder afhankelijkheid van andere niet EU landen te realiseren.

Daadkracht in plaats van Wishful Thinking.

Find in selection

=====================================================================
Naast dit blog plaats ik in naarhethemleek.blogspot.com  gedachtenspinsels die langer actueel blijven.
als eerste de davos bankiers conferentie.
22 januari: De Toverstok van Draghi     Quantitative Easing  bonus of malus
op naarhethemleek.blogspot.com

=====================================================================

Nog eens de never ending migranten crisis

Ik wilde mijn gedachten dit keer laten gaan over de mogelijke komende financiële crisis in de Europese Unie. Maar de migrantencrisis blijft  door mijn hoofd spoken. Naarmate ik meer na ga denken over de migrantencrisis en er steeds meer gegevens over naar buiten komen begin ik me steeds meer af te vragen waar we toch in verzeild zijn geraakt. Misschien durven we het onszelf niet toe te geven dat we een enorme fout hebben gemaakt. En dat politici toe zouden geven dat ze een fout hebben gemaakt is uitgesloten. Die kunnen alleen veel later zeggen "met de kennis van nu".

De Europese Unie is een rijk gebied. En de founding fathers van de EU hebben voor verworpenen der aarde van elders ruimhartige sociale rechten geschapen in hun verdragen. Helaas hebben zij daarbij nooit in miljoenen aantallen gedacht maar in individuen.

Zoals in zoveel gevallen zijn de EU verdragen die van een voorbij tijdvak waarin alles anders was dan nu.

Want het is natuurlijk onmogenlijk dat de Europese Unie de oorlogsnood en armoede van andere continenten op zich neemt. Niet verantwoordelijk is voor  naar woeste schattingen tot 20 en soms 100 miljoen mensen die door oorlog of armoede geteisterd worden.

Er onstond een golf van mededogen in de westelijke lidstaten van de Europese Unie  met de vluchtelingen, die door oorlogsgeweld of vervolging in het middenoosten en noord Afrika bedreigd, in de Europese Unie eerst voornamelijk Griekenland en Italië overspoelden en tenslotte, vergeef mij de uitdrukking,  als colonnes mieren naar de noordelijke landen doorstootten,  ongehinderd door de niet meer bestaande grenzen, mede gevoed door de politiek, met name de Duitse, en de media. Vluchtelingen voor het oorlogsgeweld en armoede.

 Misschien is het helemaal fout wat ik steeds vaker denk. Een gedachte die dan wordt versterkt als ik lees dat er nogal wat Irakezen zijn die terug willen naar Irak en dat dan niet kunnen omdat het administratief zo veel voeten in de aarde heeft.

Dan moet je toch wel verzuchten dat het de omgekeerde wereld is. Geen enkel probleem om binnen te komen maar dan weer terug te willen. Dan slaat de bureaucratie met volle kracht toe.

 Maar waarom willen die migranten dan terug. Zij zijn toch gevlucht voor het oorlogsgeweld in hun land of vervolgd voor wat dan ook tot oorlogsmisdaden toe.

Hoe dat nu bijvoorbeeld zit met Marokkanen kan ik me niet goed indenken want daar is geen oorlog en als je je er aan de wet houdt word je niet vervolgd. Je kunt je natuurlijk niet zo gedragen als je in Amsterdam kan doen, maar dat is ook niet nodig.

 Klopt dat idee van weerloze vluchtelingen dan niet helemaal.

 Dan lees ik ook dat er  onder de migranten, maar dat kan wel een verkeerd percentage zijn, want ze zijn nog lang niet allemaal geregistreerd, wel 70% alleenstaande voor een groot deel jonge, mannen zijn.  Dan vraag ik me af of vrouwen dan niet vervolgd worden of door de oorlog bedreigd.

Dan lees ik ook, en natuurlijk ook hier zijn er geen cijfers beschikbaar, dat die mannen hun vrouwen en kinderen hebben achtergelaten in de oorlogsgebieden met het idee dat deze na korte tijd na zouden kunnen reizen. Als een soort voorhoede.

Maar dat is wellicht een volkomen onjuiste conclusie.

Want al deze migranten komen niet rechtstreeks uit een oorlogsgebied. Uit dat oorlogsgebied zijn zij met hun vrouwen en gezin gevlucht naar een veilige streek in een naburig land waar zij veilig zijn voor het oorlogsgeweld. Hun leven loopt dus geen gevaar meer. Maar  in die veilige landen is het een uiterst armoedig leven. De veilige landen waar zij terecht komen zijn geen rijke landen en zij staan er onder aan de levensladder.

Zoals ik het zie volgt nu stap twee. Vanuit de armoede van hun veilige onderkomen willen zij nu naar Europa doorstromen. Want Europa is het ideaal van rijkdom, zo wordt hun door mensensmokkelaars en anderen voorgehouden. Zijn ze Europa binnengekomen dan is dat het einde van hun armoede. En als ze daar eenmaal zijn kunnen ze hun vrouwen en kinderen laten overkomen. En ze worden verzorgd met huis en inboedel en een uitkering. Een leven van pure luxe na hun ontberingen.

Want zij zijn voor het allergrootste deel oorspronkelijk vluchtelingen naar een veilig land die vervolgens economische migranten worden naar Europa, de Europese Unie.

Dat blijkt ook uit het simpele feit dat hun reisdoel niet de arme oostelijke EU lidstaten is maar Duitsland,  Zweden, Nederland, Oostenrijk waar de sociale voorzieningen het beste zijn.

 Maar dan is er nog iets. Zijn het allemaal inderdaad oorspronkelijk oorlogsvluchtelingen  die zij het dan via een ander veilig land in de EU terecht zijn gekomen omdat er aan de buitengrenzen geen enkele controle was, hooguit registratie.

Want iedereen kon en kan binnenkomen. Er is geen enkele controle of het geen economische migranten zijn. En, op de keper beschouwd zij al die migranten die uit een veilig land komen, zoals Turkije, economische migranten. Want hun leven loopt geen gevaar inTurkije.

 Een andere indicatie is dat een redelijk groot aantal van de migranten in de opvang in Duitsland en waarschijnlijk ook in Nederland niet de habitus van opgejaagde zielepoten hebben of uiterst armzalige wezens. Ook hier weer is er een soort geheimhouding van wat er zich afspeelt in de opvangcentra, hoewel er nu in de Duitse pers er het een en ander loskomt.

Dat blijkt ook uit de Keulense nieuwjaars excessen en die in andere steden. Dat is niet het gedrag van dankbare asielzoekers. Dat het voornamelijk loslopende jongeren waren is geen excuus. Je kunt je alleen afvragen hoe het komt dat er zoveel loslopende jongeren zijn met dat soort gedrag.

 In feite kan ik me wel voorstellen dat in die centra de cultuur zoals zij die hebben willen naleven. Wat ik me dan weer niet kan voorstellen is dat wij dat dan zomaar accepteren. Dat die jongeren zich buiten die centra zo kunnen gedragen is het bewijs ervoor dat wij ze niet in die centra bijbrengen dat dat niet getolereerd wordt. En hoe kunnen we dat dan wel doen als zij onder ons gaan wonen.

Zo nadenkend wordt de vrees, dat wij niet alleen heel veel mensen hebben binnengelaten die in het geheel niet voldoen aan onze opvatting van wat  vluchtelingen zijn, steeds groter bij het idee dat wat nu binnen gekomen is en naar de ervaring leert ook niet meer weg zal gaan nog door massa's anderen zal worden gevolgd want de EU is niet voorbereid op deze stroom en de hoop dat het aantal dat binnenkomt zal afnemen lijkt mij gezien de miljoenen die nog potentieel kunnen komen, ijdel. Zelfs het instellen van hotspots in Griekenland en Italië helpt geen zier, want dat is geen selectie en afwijzing maar alleen registratie en zelfs die hotspots zijn er niet want er is geen geld en geen medewerking.

Alleen de centra op eilanden zouden een afdoende buffer kunnen zijn.

Maar wij schenken liever tussen de 11 en 15 miljard aan de Oekraine.

Daarvan zou je die eilanden, samen met wat de lidstaten dan besparen aan opvangcentra, best kunnen bekostigen.

De Wankelmoedige Europese Unie

Het improviseren door de EU lidstaten om het migrantenprobleem in de greep te  proberen te  krijgen terwijl de stroom binnenkomers niet ophoudt en de aantallen zich ophopen en steeds meer in beeld komt welke culturele en economische gevolgen dat heeft en zelfs in wanhoop nu naar een benzine accijns gegrepen wordt om geld op te halen van de automobilist voor de financiering.

Maar het is weer een symptoom van de onderliggende zwakte: de structuur van de Europese Unie.

De EU is goed in het voorschrijven van het maximale vermogen van stofzuigers, het uitbannen van de oude milieuvriendelijke lampen, en ja, de kromming van bananen en de afmetingen van condooms.

Maar als het gaat om wezenlijke zaken dan is de EU een lamme organisatie.

Dat is te zien in de vluchtelingen crisis waar zelfs geen voorlopige oplossing te bereiken valt.

Het is te zien in de Griekse crisis waar het IMF, terecht, stelt dat zonder een zekere schuldkwijtschelding van de onhoudbare Griekse schuld het Griekse probleem niet opgelost kan worden.

Alleen als er zo'n sanering plaats vindt wil het IMF participeren.

Uit vrees dat het erkennen daarvan en overgaan tot sanering in de eurozone tot onvrede bij de andere eurolanden zou leiden is dat onaanvaardbaar.
Maar tezelfdertijd is het voor Duitsland een onwrikbare eis dat het IMF bij de derde bailout participeert.
In plaats van een besluit te nemen wordt de zaak steeds verder weggeschoven, nu naar de komende zomer.
Intussen weigert Griekenland verdere ingrepen in de pensioenen dan nu al gebeurd zijn te accepteren. Want de pensioenen zijn in vele gevallen de enige inkomsten niet alleen voor de gepensioneerden maar voor gehele families, het laatste vangnet, bijstand bestaat niet.  Alleen de liefdadigheidsinstellingen.
Voor Griekenland dus een halszaak.
Vergelijk dat eens bij de opvang van migranten.

De EU breidt uit met practisch failliete landen waar minimum lonen, als ze al bestaan, een lachtertje zijn vergeleken bij die in de kernlanden.

Tezelfdertijd is toegestaan dat door het vrije verkeer en vestigingsrecht  van personen er een uitkerings migratie plaats vindt waar voornamelijk het VK onder lijdt.
Maar maatregelen om dat tegen te gaan worden niet genomen, kunnen niet genomen worden want dat zou tegen de verdragen zijn.
Maar die verdragen gaan uit van gelijke omstandigheden in de lidstaten  zoals in de oorspronkelijke kernlanden het geval was. 
Dat is niet het  geval in de nieuwe lidstaten door de politiek en niet economisch gestuurde expansiedrift van de EU en door de verdere uitbreidingsplannen met nog meer failliete landen. Die verschillen zijn onoverbrugbaar.
Er wordt geen oplossing gezocht maar gemarchandeerd met uitwijk maoeuvres om de verdragen zo te omzeilen.

Verdragen en de barre werkelijkheid lopen ver uiteen.

De verdragen die stammen uit een tijdperk dat niet meer bestaat  in de snel veranderende globale economieën maar die niet aangepast kunnen worden en daardoor uitgelegd op manieren die niet passen in de geest van die verdragen.

De EU gaat ervan uit dat alle Europese landen dezelfde kern identiteit hebben en  alle binnenkomers eveneens.

Dat leidt in de praktijk tot botsingen omdat de identiteit van de nieuwe lidstaten juist sterk afwijkt van die van de EU oude kernlanden.
De EU vindt dat deze nieuwe lidstaten door de financiële steun voornamelijk door die kernstaten verschaft  de morele plicht hebben zich te schikken naar die kernlanden.
De nieuwe lidstaten willen echter hun eigen karakter behouden en willen niet fungeren als volgzame imitatoren van de kern landen. Dat leidt tot de botsingen zoals we die nu zien.
Want het verwijt aan Polen is niet dat het geen rechtsstaat zou zijn maar dat het geen rechtsstaat zou zijn in de EU opvatting daarvan. Een groot verschil.
En Polen is niet het enige land dat dit voelt.

En de landen die nog in de pijplijn zitten zoals Albanië, de Oekraine, waar zelfs  van 11 tot 17 miljard subsidie aan gaat worden verschaft, want ieder die het associatieverdrag even doorneemt ziet dat lidmaatschap het uiteindelijke doel zal zijn, Turkije, waarmee de onderhandelingen  door de EU ondanks de verslechterende omstandigheden daar weer zijn opgevat wijken in identiteit nog veel verder af van het kernlanden patroon.

Dat wil dus zeggen dat de verdragen en de realistische waarde ervan nog verder moeten worden opgerekt.

Geen wonder dat dat het VK zich daar ernstige zorgen over maakt.

Bij het migranten probleem speelt hetzelfde. Aangenomen wordt dat de migranten geen aanpassingsproblemen zouden hebben omdat vroegere immigratie stromen in de Europa dat ook niet hadden.

Toen de afgelopen jaren bleek dat dat niet het geval was werd dat verhuld. Zie naar Duitsland waar in Dusseldorf in vorige jaren een migrantenwijk is ontstaan met grote criminaliteit, zoals nu wordt toegegeven. Zie Zweden.

Maar er werden geen maatregelen genomen tot nu de zaak volkomen uit de hand is gelopen en blijkt dat de huidige wetgeving geen  mogelijkheid biedt om in te grijpen. Die aanpassing van de wetgeving  had allang plaats moeten vinden. De noodzaak was al bekend. Maar er is niets gebeurd, geen voorbereidingen getroffen, het is daarom onnodig zo over ons heengekomen.

Tot mijn verbazing gaan nu in Duitsland in de politiek stemmen op om kansloze migranten, voornamelijk uit Noord Afrika, in speciale "Rückführungseinrichtungen" op te nemen.

Wel is het dus weer zo dat in die migrantencrisis niet de EU maar de individuele lidstaten de noodzakelijke maatregelen treffen en uitvoeren.
Deze Rückführungseinrichtungen zouden ook EU breed kunnen worden aanvaard.
Als dat zo zo zijn dan zou een klein stapje verder zijn alle binnenkomende migranten en binnengekomen vrijwel kansloze, eerst op te vangen in dergelijke centra en te scheiden in kansloos en toelaatbaar.
Om dat EU breed en efficient te doen zou dat het best op eilanden in de Middellandse Zee kunnen gebeuren zodat de potentiële migranten niet beperkt worden in hun bewegingsvrijheid maar ook niet de mogelijkheid zouden hebben, zoals nu gebeurt, zich aan de procedures te onttrekken.
Met zo'n plan zou de EU de regie in handen hebben en zou alles inderdaad centraal worden afgewerkt en niet per lidstaat waarbij, zoals nu al begint, onderlinge onvrede gaat optreden over het "afschuiven" van kansloze migranten van de ene lidstaat naar de andere.

Op alle fronten voordelig en met ook een duidelijk signaal dat het niet zomaar binnenkomen is. Want dat is met die tientallen miljoenen vluchtelingen hard nodig.

Maar kan de EU de kracht opbrengen iets dergelijks te verrichten.

Maar wat is er voor ander persfectief behoudens "wir schaffen es".

De Migranten Blues

De migranten stroom. Het is niet zo maar een issue, het is een zaak van to be or not to be.

Van tijd tot tijd vindt men wel eens interessante "omkeer" verklaringen. Zo kopt de Economist vanochtend met het volgende statement:

"The ultimate victim of sexual assaults by migrants could be Angela Merkel’s liberal refugee policy"

Een perfect voorbeeld van het omkeren van oorzaak en gevolg.

Als Duitsland Mw Merkels welkomstbeeld en "wir schaffen es" niet had gevolgd en de migranten niet zonder meer had laten binnenkomen maar een individuele asielaanvrage en onderzoek procedure liet ondergaan zoals de EU had besloten in Dublin en afgewezenen de toegang tot Duitsland had ontzegd dan was de toestand nu volslagen anders geweest.
De EU procedure was immers asielaanvrage in het eerste EU land van binnenkomst, daar wachten tot de procedure voltooid was en dan toelaten tot de EU en bij afwijzen niet toelaten.

De grove begin fout van de EU is geweest dat het Italië en Griekenland niet steunde bij het in de praktijk brengen van deze procedure.

Daardoor liep het aantal wachtenden op de procedure steeds verder op zonder dat de EU adekwaat ingreep en Griekenland en Italië steeds verder de greep verloren op de binnenkomers die van de ruimhartige EU regelgeving wilden profiteren en in steeds grotere groepen de EU binnenkwamen. Daarnaast raakten zij ook gedesillusioneerd door het gebrek aan EU ondersteuning.

Voorts stonden door het Schengen accoord  de binnengrenzen van de EU wijd open.

Er was dus geen mogelijkheid de ongecontroleerde, dus juridisch illegale, binnenkomers in de zuidelijke landen daar vast te houden.
Toen die eenmaal mede gestimuleerd door de welkomsthouding van Mw Merkel de voettocht naar het welkome Duitsland begonnen was er geen houden meer aan.
Er was ook geen begrenzing want Mw Merkel wilde van geen begrenzing weten. De EU had de morele plicht vluchtelingen op te nemen.
Een volgende fout was de veronderstelling dat al diegenen die bij de asielaanvrage procedures zouden worden afgewezen, men schatte dat op zo'n 30% van de migranten, de EU uitgewezen zouden kunnen worden naar hun land van oorsprong of andere doorgangslanden.
Dat stuit allereerst op de onmogelijkheid dat te doen als in dat land de vrees voor vervolging, arrestatie, marteling etc. bestaat. Dan is het verboden
Daarnaast zijn andere (doorgangs of veilige eerste) landen niet geneigd de afgewezenen op te nemen. Waarom zouden zij. Zij worden ook overspoeld.

De harde realiteit is dat eenmaal binnen de EU betekent blijvend binnen ook al monden alle procedures en beroepsprocedures uit in afwijzen van de asielaanvrage. Dat blijkt uit de cijfers uit Nederland en ook Duitsland. De meesten ervan verdwijnen in de illegaliteit.

Bovendien verstrekte Duitsland aan asielzoekers uit Syrië zonder meer een voorlopige verblijfsvergunning.
Al deze factoren samen hebben er toe geleid dat Zweden het verzadigingspunt overschreden heeft en de grenzen sluit en binnengekomen migranten naar andere EU landen wil sturen. In Duitsland lijkt het verzadigingspunt ook bereikt en nemen de stemmen om de instroom in te dammen eveneens toe.
De enige vraag is hoelang Mw Merkel nog de onbegrensde instroom wil handhaven. Nederland volgt in het kielzog  van Duitsland.
Denemarken sluit de grenzen. De Oost Europese lidstaten willen geen verdeelsleutel migranten opnemen.

Juncker waarschuwt dat het sluiten van de grenzen het einde van de Schengenzone en de euro zou kunnen inhouden. Maar bovendien lost dat het instroom probleem  niet op. Dat gebeurt evenmin met meer controleposten in Griekenland en Italië. Want eenmaal binnen is blijvend binnen.

Een verdere verkeerde inschatting is dat de stroom zal afnemen. Dat zeker de winter de aantallen door het slechtere weer zou doen dalen. De getallen over het begin 2016 laten echter zien dat de aantallen vergeleken met januari vorig jaar nog zijn toegenomen in plaats van afgenomen. Bovendien neemt het aantal migranten uit Marokko en andere Noord Afrikaanse landen juist toe.

Verwachtingen van 1.500.000 migranten worden geuit maar dat zijn wilde schattingen. Het enige houvast is dat er tientallen miljoenen potentiële migranten zijn die de EU als doel zouden kunnen hebben. Dus niet incidenteel maar structureel. Dat de EU zo'n gewild doel is wortelt in de EU verdragen en secundaire wetgeving. Een land van melk en honing.

De EU leiders vergaderen en vergaderen en slaan woest om zich heen. Maar als ik mijn bovenstaande gedachten weer orden dan zie ik maar één deugdeljke oplossing. Ik heb het al meer vermeld.
Een oplossing moet het onmogelijk maken dat asielzoekers de EU doorkruisen zonder controle. Hij moet ook onmogelijk maken dat afgewezen asielzoekers toch binnen de EU landen blijven.

Mijn oplossing is, ik heb het al meer geschreven, één of meer eilanden in de Middellandse Zee. Grieks grondgebied. Alle binnenkomende (en wellicht nu rondzwervende) asielzoekers worden daarheen vervoerd. Daar wordt de asielaanvrage procedure afgerond. De toegelaten asielzoekers worden verdeeld over de EU lidstaten waarbij ook rekening gehouden  wordt met de identiteit van de lidstaten. Ze krijgen een tijdelijke verblijfsvergunning. De EU verdragen maken dat mogelijk. De EU moet dat met Griekenland regelen dat zelf ook voordeel heeft bij deze oplossing.

De afgewezen asielzoekers worden vanaf die eilanden uitgewezen naar land van oorsprong of eerste veilig land. Landen die weigeren ze terug te nemen worden uitgesloten van ontwikkelingshulp en andere EU financiële hulp. Wel terugnemen wordt beloond met extra steun die direct benut moet worden voor de teruggenomenen of de economie. Geoormerkte hulp dus.

Natuurlijk brengt dat grote kosten met zich mee. Maar het ontvangen, onderhouden en huisvesten zoals dat nu plaatsvindt eist niet alleen minstens evenveel kosten maar bedreigt ook de identiteit van de EU lidstaten. De loze kreet dat ze zo goed zijn voor de economie en een middel zijn ter compensatie van de vergrijzing houdt geen steek.

Want daarvoor zorgen de asielzoekers die wel toegelaten worden. En dat op geordende wijze. Dat ontkennen is niet alleen de kop in het zand steken maar een minachting voor de bevolkingen van de EU.

Tenslotte, is de Schengenzone echt een conditio qua non voor handel en industrie.

Een grenscontrole op personen bestond nog toen ik jong was.

Die was oppervlakkig, slechts één keer ben ik gecontroleerd, nota bene bij de Belgische grens en ik heb veel gereisd in Europa.
Maar het punt is dat men gecontroleerd kan worden en dat de douaniers dat uitmaken. Zij maken dus de keus. Dat kan op discriminatie lijken maar het is in feite de intuitie van de goede douanier. Die heeft er een neus voor als er  iets niet klopt.
En die discriminatie phobie moet men dan bij grensoverschrijdend personenverkeer dan maar vergeten.
En ik heb ergens in mijn achterhoofd de gedachte dat de gevaren die de heer Juncker ziet voor de euro en de vrijhandel bij grenscontroles misschien wat gechargeerd zijn.

Doorgaan zoals nu is niet alleen achter de feiten aanhollen maar het probleem steeds verder vergroten. En dat kan niet. Want men ziet nu al hoe de stemming omslaat.

Het Openbaar Ministerie als steunpilaar van de Politieke Correctheid.

Het gebeurt maar zelden dat ik twee blogs op één dag schrijf. Maar wat ik nu gelezen heb gaat mijn begrip over redelijkheid en eerlijkheid te boven.  Vandaar. Zijn er geen belangrijker zaken waar het OM zich mee kan bezig houden. Zij zijn toch zo overbelast en onderbezet. Onbegrijpelijk en onvergefelijk.

1950 tot  1953 De Koreaanse oorlog, de eerste en laatste interventie van het Westen in het Oosten en Afrika die een succes genoemd kan worden hoewel de verhouding tussen het huidige Zuid Korea en Noord Korea nu nog omschreven kan worden als economisch succes tegenover militaire macht en armoede.

Aan deze oorlog namen ook vele Nederlandse vrijwilligers deel die aan de kant van het westen streden. Zij doodden flinke aantallen Noord Koreanen en Chinezen die Noord Korea steunden.

Na hun terugkeer in Nederland is geen enkele van hen ooit vervolgd door ons Openbaar Ministerie voor het doden van Chinezen en Noord Koreanen. Integendeel, zij werden als verdedigers van de waarden van het westen gehuldigd.

Nu lees ik op Geen Stijl het volgende:

"Een 47-jarige oud-militair is in Arnhem opgepakt, omdat hij wordt verdacht van betrokkenheid bij het doden van IS-strijders in Syrië. Hij deed volgens het OM eind vorig jaar in de media en op Facebook uitgebreid verslag van zijn deelname aan de strijd tegen Islamitische Staat (IS)".

Ik dacht eerst dat het een Geen Stijl grap was maar de volgende regel deed me beseffen dat het dodelijke ernst was:

"Het OM laat weten dat Nederlandse strijders tegen IS gewoon onder het Nederlands strafrecht vallen. Daarom kunnen ze worden vervolgd als ze misdrijven plegen".

Toen het bericht ook in de Telegraaf verscheen moest ik wel aannemen dat het waar was.

Het enige advies dat ik de arme ziel kan geven is dat hij moet verklaren dat hij een verrekte leugenaar is en alleen maar indruk wilde maken. Dat is een uiterst zinnig argument dat door de Nederlandse rechter ook wordt aanvaard wanneer er sprake lijkt te zijn voor terroristische plannen van lieden die van IS of andere terroristische plannen verdacht worden. Gegarandeeerd reden tot vrijspraak wegens gebrek aan bewijs.

Maar in een vorig blog meldde ik al dat ik dipe verontwaardigd was over onze mentaliteit.  Als men zich niet diep buigt voor een pressiegroep in Nederland die elke afwijking van hun linkse wereldcommunistische waan aanvalt met beschuldigingen van   discriminatie, nazisme, fascisme, racisme dan is men de klos. Men wordt verbaal afgemaakt en physiek bedreigd.

En het Openbaar Ministerie staat, naar mijn mening,  wijd open voor dit soort  waanzinnige aantijgingen en staat in de startblokken om tot vervolging over te gaan. Klaar met voorbedrukte formulieren voor diegenen die de Nederlandse taal  niet genoeg beheersen om dat zelf te kunnen opstellen ook al zijn het autochtone Nederlanders. 

Niet alleen Nederland   maar de gehele westerse wereld leeft in een atmosfeer van niet willen kwetsen en phobieën. Politieke Correctheid leidt bij politie tot een angst voor aantijgingen van racisme en discriminatie en de politie wordt daardoor in hun taak  gehinderd want op steun van boven hoeft ze niet te rekenen. 

Als OM en Rechterlijke Macht deze pressiegroepen volgen gaat de pot op de ketel tot de spanning gegarandeerd zo hoog oploopt tot hij barst. De zwijgende meerderheid wordt het teveel.

Dat is nu gebeurd. In Keulen, in Zweden, in Oostenrijk.

Allles wat tot nu toe verzwegen is kan niet meer worden stilgehouden.

Dat een phobie een redeloze angst is en dat wat wij voelen daarentegen een redelijke op feiten gebaseerde angst is komt nu bovendrijven. Dat de linkse kruistocht van discriminatie, racisme, fascisme en phobieën feiten probeert te verbergen, zelfs nu nog, wordt duidelijk.

IS strijders die terugkeren in Nederland worden begeleid. Strijders die tegen IS strijden worden vervolgd.

Als dat het beeld is dat het OM oproept dan is de westerse beschaving  inderdaad verdoemd.