De jaarlijkse summing up

Zo tussen kerst en nieuwjaar krijg ik altijd een weemoedige stemming. Je kijkt dan terug en vooruit en dat is in deze tijd geen onverdeeld gezellige bezigheid. Het is vrijwel onmogelijk om deze tijd van onbehagen en onoverkomelijke problemen te vergelijken met de tijd toen ik erg jong was en na de tweede wereldoorlog in het westen van Nederland de opbouw begon vanuit het niets. Haast niemand nu weet nog wat het tientje van Lieftinck was, de geldsanering. De wederopbouw van Rotterdam en de trots op de bouw van het Groothandelsgebouw. Geen bijstand, iedereen werkte want er was werk zat. Wel een hongerloontje maar we bouwden op, we gingen vooruit.

Vader Drees de socialist die de AOW invoerde. Later ex-socialist  en tegen immigratie van buitenlandse arbeiders. En dan nu. Mistroostigheid alom. We zijn allang uit-opgebouwd. De toekomst lonkt niet meer maar dreigt.

Als je de migranten toch taalles wil geven laat het dan Duits zijn. Daar zijn ze immers welkom en is er geen bovengrens aan het opneemvermogen en zijn de werkgevers erg blij met al deze nieuwe werkkrachten om de kalende en vergrijzende oudgeworden Duitsers te vervangen zo lees ik in de Duitse pers. Natuurlijk verzuimen ze erbij te vermelden dat ze alleen die migranten willen die voor hen nuttig zijn. Ze hebben er dus al een miljoen bij die voorlopig nog geen baan hebben maar waarvoor wel gepast werk mogelijk is. Ze weten alleen nog niet welke vaardigheden en opleiding deze migranten hebben. Maar dan leiden ze ze wel op. Zo zijn de grote werkgevers.

En ondanks de woorden van Juncker bij de zoveelste crisis bijeenkomst van de EU topleiders dat de stroom afneemt zijn er volgens de Verenigde Naties meer dan 20 miljoen mensen in de wereld op de vlucht en aangezien de Lidstaten van de EU volgens sympatisanten niet aan de bewoners ervan toebehoren maar aan de gehele wereld en de buitengrenzen ervan alleen theoretisch potdicht zijn en de Schengenzone ook steeds meer op een ex-Schengenzone begint te lijken en vervoer over grote afstanden voor vluchtelingen ook geen probleem meer is en de welvaart in de EU als een soort globale magneet werkt kunnen we wel nog het een en ander verwachten. En te doen of de EU een plan heeft voor de illegale migranten dan moet dat zijn volgens het verdrag van Lissabon, wegsturen. En het zijn illegale migranten want ze zijn ongevraagd de buitengrenzen overgestoken. Maar wegsturen is duizendmaal moeilijker dan laten binnenstromen.

De Tjechische president schijnt naar ik lees gezegd te hebben met kerstmis dat het het Paard van Troje is maar dat is historisch fout. Het paard van Troje werd door de Trojanan zelf binnengehaald. Maar in ieder geval wil hij niet meedoen aan het Grote Verdeel Plan. Net zo min als de andere Oost Europese Lidstaten van de EU.

Het is duidelijk dat de Oost Europese Lidstaten toch een andere opvatting hebben van de uitleg van de Werking van de Europese Unie zoals in de Functioning of the Union van het Verdrag van Lissabon staat. Zij willen duidelijk niet van de laars van de Sovjet Unie terecht te komen onder die van de EU en eisen het recht van een eigen mening in een eigen souverein land op hoe vervelend  de kernlanden, die nu eenmaal gewend zijn  dat Duitsland en Frankrijk de voortrekkers zijn, dat vinden.

Trouwens we moeten de verzuchting, of is het misschien een waarschuwing, dat de vluchtelingen crisis het voortbestaan van de EU in gevaar brengt toch wel serieus noemen. Hoewel het beter gezegd kan worden de EU zoals hij in de laatste vijftien jaar is geworden. Hoewel die verzuchting misschien alleen maar de prelude is om meer macht naar Brussel te willen verplaatsen.

Eerst was de EU een eenheid van gelijkgestemde landen (gelijkgestemd is niet identiek voeg ik voor alle zekerheid er aan toe).

Toen was er een afsplitsing van landen die de euro invoerden als tijdelijk voorhoede en waren er dus twee groepen met uit elkaar lopende regelgeving. Maar de andere EU lidstaten moesten ook verplicht die euro invoeren op een later tijdstip. Zwaan kleef aan techniek.

Nu is er de roep de EU definitief te splitsen in eurolanden en niet-eurolanden waarbij de eurolanden die verfoeilijke "ever closer union" vormen en de overige  een losser verband hebben waarbij dus opt-outs zoals Denemarken en het Verenigd Koninkrijk hebben een grotere rol spelen, een "ever widening union".

Maar binnen die dan afgesplitste eurogroep is er ook een splitsing in twee richtingen.

De austerity groep en de flexibility group. Niet merkwaardig dat de zwakkere eurolanden de flexibility aanhangen en de sterkere de austerity.

En bovendien dat nu vrijwel iedereen het europroject als een mislukking beschouwt waar je helaas niet met goed fatsoen kan afkomen omdat hij  opgezadeld is met een onhoudbare schuld die bij afschaffen van de euro de financiele ondergang zou betekenen van een aantal eurolanden. Finland betreurt nu openlijk lid te zijn geworden van de eurogroep en wijt zijn nu jarenlang durende economische achteruitgang er aan.

Tel daarbij nu op de vorming van een oost EU blok, want daar begint het aardig op te lijken, en de mogelijke uittreding uit de EU van het VK waarbij we ook binnen het VK een splitsing van de geesten zien waar zelfs gesuggereerd wordt dat de minister president een dubbele rol zou spelen.

Dan kan men inderdaad wel zeggen dat er geen harmonisch model meer is. Als gevolg is er de sterke opkomst van de nationalistische partijen in de lidstaten. Griekenland, Spanje, Portugal, Polen, Frankrijk, het VK, Denemarken, Italië, zelfs Nederland het braafste meelopertje van de eurozone, altijd de portemonnaie wijd open, alleen in Den Haag zacht klagend maar in Brussel luid meezingend.

Het is dus echt zo dat de kloof die er al was tussen Elite en Volk riskant groot begint te worden en dat een hooghartig afdoen ervan als populisme en onkunde daar niet veel aan zal veranderen. Vooral omdat de gehele EU in zijn voegen kraakt.