De Waanzin van de Schijn

Vandaag kan ik niet mijn diepste overpeinzingen aan de harde schijf toevertrouwen. Want de vrijheid van meningsuiting in Nederland gaat maar één kant uit en beschuldigingen, aanklachten, gerechtelijke stappen en vervolgingen de andere  kant.

Zelfs onschuldige uitlatingen die niet stroken met die toegestaan onder onze soort vrijheid van meningsuiting  kunnen al tot een intimiderend politiebezoek leiden.

En voor die aanklachten heeft onze maatschappij dan al voorbedrukte formulieren klaar liggen, dat wil zeggen die andere kant op. Ook onze cabaretiers mogen slechts één kant op grappen maken, anders zijn de rapen gaar.

Hoe die eenzijdige maatschappelijke tolerantie zo is gegroeid is niet moeilijk te begrijpen. Dat onder woorden te brengen laat ik graag aan anderen over.

De roep om de Schengen grenzen weer te sluiten wordt luider en luider. De opvatting dat er geen terroristen met de migrantenstroom meekomen omdat er eenvoudiger manieren zijn om de EU binnen te komen lijkt mij, eerlijk gezegd wat onnozel, maar verbaast mij niet.

Dat het allereenvoudigste is als terrorist de EU binnen te komen is je te mengen onder  een massa migranten die ongecontroleerd alle grenzen kunnen oversteken lijkt logisch. Desnoods met een spotgoedkoop vals paspoort maar zelfs dat is overbodig. Alleen als je een bord met de tekst "ich bin ein terrorist" omhoog houdt loop je kans gepakt te worden en misschien denkt men dan nog dat je een grap maakt.

Trouwens, een flink stel grenzen is al dicht, officieel of sluiks. Als zelfs Zweden, het summum van ontvangstbereidheid, de grens sluit moet je je  toch wel achter de oren gaan krabben. Dat de Oost Europese Lidstaten de grens al dicht houden is welhaast overbodig want geen migrant wil daar heen al wil de EU ze daar wel toe verplichten. Maar ook die 160.000 migranten verdeelsleutel bestaat alleen in de verbeelding van een buiten de realiteit levend Brussel.

Mw Merkel is echter onvermurwmbaar. De Duitse grenzen blijven openstaan voor migranten.

In de Franfurter Algemeine staat een duidelijk commentaar.

Zij wil niet over Krieg praten maar over Kampf en dat is een term die voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Zij zegt: "Wij leven van de medemenselijkheid, van de naastenliefde, van de vrede en van de gemeenschap" alsof haar migranten politiek ook op de internationale strijd tegen terreur van toepassing is. Wanneer Frankrijk om "welke steun dan ook"  vraagt gaat dat zeker niet om gemeenschapsgevoel en naastenliefde. Verder zegt de FAZ: Wie absoluut niet meer weet wie er überhaupt het land binnenkomen, die weet ook niets over het dreigingsgevaar.

Ik verwijs in dat verband ook nog naar wat de heer Juncker, President Commissie in Turkije zei over het terroristenprobleem dat niet van toepassing was op de migranten stroom.

Ik vind nog steeds het idee een Grieks eiland te benutten om alle migranten heen te sturen en daar grondig te selecteren goed. Je bent niet van de "goedheid" van andere landen afhankelijk, een heleboel zullen dan al liever niet meer komen, en afgewezenen zullen meer geneigd zijn terug te gaan naar land van oorsprong dan op dat eiland te moeten blijven. Lieden met kwade bedoelingen, om een euphemisme te gebruiken, zullen daar ook net veel heil in zien. En dan hebben we tenminste enig idee wie er binnen komen.

Maar zoiets is in de Europese Unie ondenkbaar. Want op papier kan alles beter en eleganter geregeld worden. En wat op papier klopt telt. Niet de werkelijkheid.

En ik vraag me trouwens steeds sterker af wie nu eigenlijk de Europese Unie bestuurt. Is dat Duitsland of alle lidstaten. Want het lijkt er steeds meer op dat de wil van Mw Merkel wet is in de EU als het om migranten gaat.  En ik vraag me af of dat nu wel de bedoeling is.