De derde bail-out, 

de laatste of de jongste voor Griekenland

Dat de derde bail-out in Griekenland niet van een leien dakje zou gaan lag voor de hand. Nu, in oktober, blijkt dat, volgens Das Bild, Griekenland niet aan de voorwaarden voldoet. Daardoor zouden de Instituten dus geen  2 miljard euro oktober tranche uitkeren. Die conclusie is echter wat voorbarig. Er is voornamelijk nog geen overeenstemming over de huisuitzettingen van wanbetalers maar de onderhandelingen erover gaan nog door. 

Er valt dus wel wat op af te dingen.

De Griekse regering wil bij deze "repossessions" door de banken een plafond van 350.000 euro waarde van het onroerend goed hanteren waaronder geen uitzetting mag plaatsvinden.

De Instituten willen deze grens op 120.000 stellen.

Daar komt als complicatie bij dat veel ondernemers een hypotheek op hun huis hebben afgesloten als onderpand voor leningen voor hun bedrijf in de ergste crisisperiode. Dat houdt in dat in die gevallen niet alleen tot een huisuitzetting zou komen maar ook tot een bedrijfssluiting.

Er zitten dus zowel humanitaire als economische voetangels en klemmen aan dit onderdeel van de eurozone voorwaarden.

Tegenover de opinie  van das Bild staat de mening van de Griekse overheid zelf dat 90% van de bail-out overeenkomsten zijn uitgevoerd en dat over de resterende 10% nog onderhandeld wordt.

Dat zijn voornamenlijk die huisuitzettingen zoals hierboven vermeld waar het verschil van zo'n 200.000 euro plafond moet worden opgelost.

Das Bild meldt ook dat een schuldenkwijtschelding voor Griekenland voor de deur staat. Het blad heeft informatie dat bij het einde van dit jaar ongeveer 200 miljard van de schuld moet worden afgeschreven. Dat is, zegt het blad, zo'n 700 euro per inwoner van de eurozone.

Tegen het jaareinde zal de Griekse staatsschuld 340 miljard euro bedragen, 200% van het BBP. Op eigen kracht zal Griekenland dat nooit kunnen terugbetalen. Maar of er echt zo'n economisch onvermijdelijke haircut zal komen is een politieke kwestie.

Daar is ook het IMF bij betrokken dat immers alleen aan de bail-out wil deelnemen als er een oplossing voor die onhoudbare schuld komt.

Er was al sprake van een uitstel van terugbetaling van alle

Griekse schulden gedurende een periode van dertig jaar en een minimale rente. Dat was de limiet voor het IMF.

Een externe factor die niet te verwaarlozen valt is dat de USA steeds heeft aangedrongen op het binnen de eurozone houden van Griekenland, uiteraard op geopolitieke gronden en de USA heeft een (volgens veel leden van het IMF veel te grote) stem in het IMF kapittel.

Het staat bovendien buiten kijf dat het ook niet goed gaat met de Griekse economie. Tussen januari en september is er een gat geslagen van 2 miljard euros in de begroting. Weliswaar namen de overheidsuitgaven af maar de belastingopbrengsten en andere overheidsinkomsten nog meer. Of de volgens Griekenland wurgende bail-out voorwaarden daaraan (mede) schuldig zijn zal de komende maanden moeten blijken.

Mw Merkel heeft Turkije allerlei toezeggingen gedaan om de medewerking van dat land te verkrijgen bij het tot staan brengen van de volksverhuizing. Toezeggingen waarbij zij de grondprincipes van de Europese Unie zoals verwoord in de preambule van het verdrag van Lissabon geweld heeft aangedaan.

Reaal politiek oftewel opportunisme.

Maar Griekenland wordt daarentegen verweten dat het niet genoeg doet om die toevloed via dat land te stuiten. Op de eerste plaats niet aardig omdat de Griekse kustwacht juist migranten moest redden in plaats van terugsturen. Dat was EU politiek, geen Griekse. Ook hulp van Frontex was daarbij in het spel.

Griekenland is net zo min als de andere transitlanden naar het einddoel Duitsland in staat om de binnenstromende menigte migranten te identificeren en registreren.

Duitsland zelf ook niet.

Griekenland heeft veel te weinig hulp hierbij gehad, pas nu komt Frontex assisteren op het eiland Lesbos. Griekenland werd en wordt overspoeld met bootmigranten

Die verwijten vallen niet goed bij Griekenland, dat zich toch al bij het krediet afknijpen om het op de knieën te krijgen bij de onderhandelingen  over de derde bail-out slecht behandeld voelt en nu bij die migrantencrisis die notabene door de gastvrije woorden van Merkel en het welkom van Duitsland tot een stormvloed leidde weer wordt bekritiseerd.

Maar daar is al het nodige over gezegd en geschreven.

Dat Griekenland binnen de eurozone zal blijven is nog altijd geen gelopen race.

Veronderstel dat  blijkt dat aan de bail-out overeenkomsten, en iedereen weet dat dat door de eurozone opgelegde eisen waren, door Griekenland niet kan worden voldaan en dat de Griekse economie mede daardoor nog verder inzakt en er bovendien geen voor Griekenland aanvaardbare oplossing voor de onhoudbare staatsschuld komt.

Wat voor keus blijft er dan voor Griekenland nog over.

Want veel liefde voor Brussel en Duitsland is er niet.

Uit de eurozone treden, devaluatie en schuldsanering en aanknopen van nieuwe economische banden met de EU of andere landen is dan wellicht een aantrekkelijke uitweg.