De Europese Unie van Ideologie naar Machiavellisme

Nadat ik al een deel heb toegevoegd doe ik dat nu ten tweede male. Want de gebeurtenissen volgen elkaar op en zijn allemaal onderdelen van het ene grote verhaal. De migranten en wat te doen

Ik maak me steeds meer zorgen. Wat is er aan de hand in de EU, die machtige unie van rijke landen. De EU die zo vaak het voortouw neemt.

Mevrouw Merkel zit in het nauw door haar open grenzen politiek waardoor de migranten stroom Duitsland overspoelt. De politie schreeuwt alarm, kan het werk niet meer aan. Er is een groeiende onrust onder d bevolking. De pers geeft deze onrust duidelijk weer en neemt geen blad voor de mond. Anders dan in Nederland waar de politiek en de pers volgzaam zwijgen of  zelfs de werkelijkheid vervormen. De winter komt aan, regen en vorst. Mw Merkel wil niet van haar principes afwijken. De grens blijft open. Iedereen kan binnen komen.

Als de landen tussen Duitsland en het zuiden niet de grenzen half of helemaal zouden hebben gesloten, tegen de wensen van Mw Merkel in, want zij wil dat ook niet voor Duitsland als Schengenland, zou de stroom nog erger zijn en de heersende chaos in Duitsland nog groter.

Turkije wordt door haar nu als reddende engel gezien. Of dat zo is valt te betwijfelen. Met haar bezoek poogt zij een brug te slaan door Turkije als rem op de toestroming te benutten.

De eerste vraag is, is dit een bezoek aan Turkije van de Duitse kanselier of van een vertegenwoordiger van de Europese Unie. Want het begint er steeds meer op te lijken of Duitsland met Mw Merkel identiek is aan de Raad van Regeringsleiders.

Zij wil Turkije helpen met het verkrijgen van het lidmaatschap van de Europese Unie. Ik ben van mening dat dat de zaak van Turkije zelf is. Als dat land echt voldoet aan de monetaire en fiscale criteria en ook  voldoet aan de grondslagen van de Europese Unie, die ik beschreven heb, kan het lid worden. Maar daar kan de EU of Duitsland niet bij helpen. Dat moet Turkije zelf doen.

Als de Europese Unie  die eisen van toetreding met de voeten zou treden om de migrantenstroom te beperken verliest het internationaal en intern alle geloofwaardigheid. Want de EU beroemt zich juist op die grondslagen. Zelfs bij een handelsmissie naar China moeten de mensenrechten ter tafel komen,  China een immens land met een totaal andere cultuur dan de onze. China dat de vele verschillende bevolkingsgroepen bij elkaar moet houden kan niet vergeleken worden met onze westerse aanpak.

Wil Mw Merkel om het principe van de open grenzen te handhaven de grondprincipes van de Europese Unie laten schieten. Ruil van het ene voor het andere.

Zou de EU, of Duitsland, door de migranten chaos gedwongen, zijn grondslagen verlaten  dan heeft het geen bestaansrecht meer. De EU zo graag vooroplopend met morele, ethische en  klimaat onderwerpen op de andere landen.

Zouden wij nu te horen krijgen met welke hoed op Mw Merkel in Turkije aan het marchanderen is geweest. Dat is wel het minste.

  deel twee is aan het einde toegevoegd. Turkije als "transitzone" voor de EU.

De Preamble van het Verdrag van Lissabon geeft de grondslagen van de Europese Unie aan waaronder onder andere: 

 De EU is

"DRAWING INSPIRATION from the cultural, religious and humanist inheritance of Europe, from which have developed the universal values of the inviolable and inalienable rights of the human person, freedom, democracy, equality and the rule of law"  

en

"CONFIRMING their attachment to the principles of liberty, democracy and respect for human rights and fundamental freedoms and of the rule of law".

Intern en extern is door de EU tot nu toe altijd aan deze grondslagen vastgehouden, ook in de relaties met andere landen.

Op grond daarvan heeft de EU zich altijd opengesteld voor diegenen die uit landen vluchten waar zij omtwille van deze rechten vervolgd worden.  Er werden zelfs lijsten aangelegd van landen waar deze rechten stelselmatig geschonden werden en waarheen vluchtelingen niet konden worden teruggezonden.  

Turkije is een kandidaat lid van de EU maar de besprekingen over een toelaten tot de EU zijn op een zacht pitje gezet omdat Turkije volgens de EU niet aan de bovengestelde grondslagen voldoet en er geen aanpassing eraan te melden valt.

Om dezelfde reden werd de visa plicht voor Turken nog gehandhaafd. Turkije moet derhalve nog een groot aantal hervormingen op deze gebieden verrichten voor er verder kan worden gesproken over toelating. Of dat op korte termijn mogelijk is of door Turkije gewenst is de vraag. De verhouding met de Koerden, een aanzienlijke bevolkingsgroep,  is zeer gespannen, de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting zijn zeer betrekkelijk. De EU is dus steeds terughoudend geweest, tot nu toe.

Maar wel is het zo dat Turkije 2,2 miljoen Syrische vluchtelingen telt en 300.000 gevluchte Irakezen, en daaraan reeds 8 miljoen euro heeft uitgegeven naar eigen zeggen.

Maar wel is het zo dat de EU niet alleen niets heeft gedaan om de steeds toenemende stroom migranten vanuit het Midden Oosten en Noord Afrika te stoppen toen dat nog mogelijk was.

Maar wel is het zo dat Mw Merkel een signaal aan potentiële migranten heeft gegeven dat zij in Duitsland welkom waren.

Maar wel is het zo dat de buitengrenzen van de EU waarop de vrijheid van bewegen voor de burgers binnen de Schengen zone berustte zo lek waren als een mandje.

Maar wel is het zo dat de kustwacht, noodgedwongen, bezig was met het in de EU binnenbrengen van migranten die in gammele bootjes de oversteek van de Middellandse Zee waagden in plaats van de buitengrenzen te beschermen.

Het gevolg van dat alles is geweest dat de toestroom niet meer te stoppen was, dat de buitengrenzen onder de voet werden en worden gelopen.

Daar er geen binnen grenzen bestaan in de Schengen zone kunnen  de binnenkomers zich dus ongehinderd van zuid naar noord verplaatsen tot zij het welkomstland, Duitsland bereikten.

De EU deed niets, de landen zelf probeerden met negeren van het Schengenverdrag de toestroom wat te reguleren zodat Duitsland niet zelf onder de voet gelopen werd, er werd geïmproviseerd en Mw Merkel reageerde met "wir schaffen es". Het is op een volslagen chaos uitgelopen.

Daar de EU zelf niet in staat is de buitengrenzen af te grendelen werd de hulp van Turkije ingeroepen. Een teken van onmacht want de grenzen hebben twee kanten. Als Turkije de toestroom aan zijn kant wel in bedwang zou kunnen houden waarom dan de EU niet aan zijn eigen kant.

De EU door eigen falen aangewezen op Turkije. Het gevolg:

in de Wallstreet Journal:

"A dirty deal in Brussels: EU to stop refugees with Erdogan’s support"

en

"Europe Considers Hardening Its Soft Power

With migration tearing at the EU’s cohesion, politicians have started to see the bloc’s foreign policy as a way to secure Europe’s strategic interests, shifting from the EU’s traditional focus on democracy and human rights".wsws.org | 2015-10-08

een duidelijke verwijzing naar de plotselinge omslag in de EU houding tegenover Turkije

en de Frankfurter Zeitung: " Ist die Türkei ein sicheres Herkunftsland“?  

Mw Merkel vindt van wel.

Op 8 oktober werd door de EU aan Turkije een voorstel voor aangeboden over Turkijes bijstand bij de grensbewaking. In hoeverre die uit voorafgaand bilateraal overleg ontstond is onduidelijk.

Op 14 oktober is met Timmermans gang naar Ankara (of Canossa?) er naar de EU dacht een overeenkomst uit voorgekomen dat bij de vergadering van de EU regeringsleiders op 15 oktober werd aanvaard maar later door Turkije werd afgedaan als voorlopig.

Drie elementen in die overeenkomst zijn 3 miljard euro steun aan Turkije voor de opvang van de migranten, versneld afschaffen van de visum plicht en hervatten van de onderhandelingen over de toetreding van Turkije in de EU.

Erdogan stak al eerder de draak met de EU dat niet in staat is dit migranten probleem zelf op te lossen en het door Turkije moet laten doen en vroeg zich af waarom Turkije niet in de EU werd toegelaten terwijl het beter aan de voorwaarden voldeed dan menig EU lidstaat.

Het geïmpliceerde is duidelijk.

Vanavond ga ik op mijn gemak dat voorstel bezien dat echt een knieval voor Turkije is. Morgen meer.

Want er zit ergens een addertje onder dat voorstel gras.

In The Asia Times staat een snoeiharde analyse van de gebeurtenissen."The price of Europe’s fecklessness". Niet geheel zuiver op de graat maar wel aangevend hoe er over Europa wordt gedacht.

VERVOLG

Voor degenen die het Actie Plan waarvan de voornaamste punten hieronder verkort volgen en geen zin hebben die door te nemen verwijs ik naar de dikgedrukte passages.

Naar mijn mening gaat Turkije de taak vervullen die het Duitse CSU aan de Duitste grens wil vestigen. Een veredelde transitzone voor de EU waar de echte van de economische migranten worden gescheiden. De EU betaalt, Turkije voert het uit. Maar eist meer dan in het Action Plan staat.

Want de Syriërs die in Turkije de juiste papieren krijgen, die dus in de vluchtelingen status hebben zullen ongetwijfeld naar de EU doorstromen. Zij hebben de goede status en de EU kan ze dus niet weigeren. Daar tegenover staat dat Turkije de nu in de EU aanwezige en via Turkije binnengestroomde door de EU afgewezen asielzoekers terugneemt. Vanuit Turkije zal dan  zo mogelijk  een terugkeer naar land van oorsprong volgen.

Gisteravond heb ik het EU-Turkey Action Plan en de randvoorwaarde die niet in het document is opgenomen maar er wel deel van uitmaakt na de EU regeringsleiders vergadering van 15 october nog eens goed doorgenomen. Aan de EU zijde kan men dan van mening zijn geweest dat het een echte overeenkomst was, maar daar begint de verwardheid al.

Inmiddels is van Turkse zijde duidelijk gesteld dat dit geen overeenkomst is maar een discussiestuk.

Voor de Turkse kant biedt het Turkije te weinig. Het valt  uit de woorden van Erdogan op te maken dat hij het lidmaatschap van de EU voor Turkije wil. Daar kan geen misverstand over bestaan.

Het tijdstip van dit voorstel en de ontvangst van Erdogan in Brussel zijn tezelfdertijd een behoorlijke verkiezingsopkikker voor Erdogan die met grote binnenlandse problemen te maken heeft, de Koerdische kwestie, de bomaanslag in Ankara en de anti regerings demonstraties. Door de toezeggingen van de EU kan hij goede sier maken en is aan niets gebonden want het is een discussiestuk met toezeggingen van de EU, niet van Turkije. Zijn prestige wordt erdoor verhoogd zo vlak voor de verkiezingen.

Uit de inleiding van het stuk blijkt dat Action Plan  zijn begin vindt op 17 mei j.l. bij het werkdiner EU Turkije en verder informeel besproken is bij het staatshoofden overleg van 23 september waar de EU leiders opriepen tot een versterkt overleg met Turkije op alle niveaus. Op 8 october zaghet officiëel het licht en bij het bezoek van Timmermans aan Ankara op 14 october leek het een gelopen zaak. Leek het, dus.

In deel een van het paln wordt er van EU zijde geld geboden via het EU Trust Fund for the Syrian Crisis. Daarnaast wordt onmiddellijke humanitaire hulp aangeboden via de relevante humanitaire organisaties in Turkije. De EU en Turkije maken tezamen een schatting voor een programma van doeltrefffende handelingen voor de instroom vooral wat infrastuctuur betreft. Meer geld dan de 4,2 miljard euro reeds door de EU vrijgemaakt voor de hulp aan Syrische vluchtelingen in Libanon, Jordanië en Irak zodat die niet naar Turkije zullen komen. Steun voor terugkeer plannen en programma's.

Turkije op zijn beurt past zijn wetgeving  voor vreemdelingen effectief toe en aan.

Turkije gaat door zeker te stellen dat migranten worden geregistreerd en voorzien van de juiste papieren op basis van dwang om een beter migratiebeheers strategie en systeem op te bouwen.

Zorgt voor toegang van de Syriërs tot onderwijs,  gezondheidszorg, en deelname aan de economie. publieke diensten gedurende hun verblijf in Turkije.

In het tweede deel wordt gesproken over de visa liberalisatie, het visa stappenplan en de terugkeer naar eigen land (readmission).

Enkele punten: Verder hulp van de EU aan Turkije voor verhoging van de capaciteit tegen  migranten smokkel door versterking van de Turkse kustwacht en andere relevante autoriteiten.

Samenwerking bij terugkeer operaties en bestrijding van smokkelnetwerken ook via de zijderoute. Meer financiële bijstand aan Turkije voor het bereiken van de visa liberalisatie dialoog en het vormen van een geïntegreerd grens beheerssysteem in lijn met de EU-Turkije visum dialoog.

Turkije van zijn kant o.a. Kustwacht versterken, Samen met Bulgarije en Griekenland de gezamenlijke grensbewaking volgens het mei 2015 drielanden overeenkomst toepassen.

Versnellen van de procedures om afgewezen migranten terug te nemen. Verzekeren dat de in gang gezette asiel procedures worden afgerond zodat de vluchtelingen status zonder vertraging wordt toegestaan aan degenen aan wie de asielrechten  zijn toegestaan.