vijf jaar........    too late for comfort

De Europese Unie. De EMU, European Monetary Union begon met die lidstaten die al zover gevorderd waren met de convergentie dat zij de euro als Europese Unie munt konden dragen.

De andere lidstaten zouden volgen zodra ook zij dat stadium bereikt zouden hebben. De EU zou pas volledig zijn als alle lidstaten de euro zouden hebben ingevoerd.

In 2003 was er al een rimpeling in de eurozone toen de twee anker lidstaten Duitsland en Frankrijk niet aan de maximum begrotingstekort clausule van 3% konden voldoen.

In 2010 echter kwam de grote klap toen Griekenland technisch failliet ging of te wel niet meer aan zijn verplichtingen kon voldoen en op de financiële markt geen krediet meer kon krijgen op aanvaardbare voorwaarden. Payday lending conditions. Griekenland het koekoeksjong dat door een bekende organisatie op frauduleuze wijze in het euronest was gedropped.

Het begin van de ellende aangescherpt door de Lehmann Brothers crash.

Na Griekenland volgden Portugal en Ierland die ten onder dreigden te gaan en deels Spanje onder andere door zijn bankencrisis en onroerend goed bubble. Die drie landen zijn weer op het rechte spoor, dat wil alleen maar zeggen dat zij weer zelfstandig op de kapitaalmarkt kunnen lenen, weliswaar gesteund door de belofte van Draghi to do all to save the euro.

Voor Griekenland loopt welswaar de bailout periode eind februari af maar het land kan niet aan zijn bailout verplichtingen voldoen. Dat was door de deplorabele toestand van de Griekse financien en de door de bailout kapitalen uit de hand oplopende staatsschuld ook niet te verwachten. Griekenland werd gesteund om geen overslaan van de crisis naar andere zwakkere eurolanden te voorkomen. Niet om een insolvabel land te redden maar om de euro te redden. Griekenland had veel eerder tot de orde moeten worden geroepen maar de eurozone had officiëel geen idee van de dubbele boekhouding van dat land. Hopeloos Brussels amateurisme.

Griekenland heeft niet alleen maar gezucht onder het bewind van de Troika maar is bovendien in plaats van vooruit steeds verder afgezakt. Goed, de hervormingen liepen niet zoals geplanned, de establishment pleegde zoweel mogelijk lijdelijk verzet  maar de affaire liep door. Tot het moment dat de bevolking bij verkiezingen er genoeg van had. Genoeg van uitgemergeld te worden door de traditionele partijen en de traditionele elite.

De nieuwe regering wil met een schone lei beginnen en zeker niet doorgaan op de weg van het huidige programma dat steeds groter armoede brengt.

Griekenland voelt zich ook in 2010 geslachtofferd te zijn  om de Europese banken en de euro te redden, niet om Griekenland tot bloei te brengen. Terecht want de bailout kapitalen zijn voor zo'n 80%  gebruikt om de oude schulden aan de banken af te lossen en om te zetten in nieuwe schulden nu aan de eurozone.

Griekenland wil nu bij het einde van bailout periode opnieuw onderhandelen, niet doorgaan met het programma dat de toestand  slechts verergerd heeft. Een programma dat het Griekse volk bij de verkiezingen verworpen heeft omdat het ondragelijke armoede heeft veoorzaakt.

Zij willen dus geen verlenging van het aflopende programma maar een verlenging van de leenperiode tot juni wanneer zij denken voldoende eigen middelen te genereren om Griekenland tot groei te brengen en in eerste instantie de ergste humanitaire nood van het Griekse volk te leningen. Een overbruggingskrediet voor zes maanden. Geen nieuwe schulden. En onderhandelingen over een nieuw programma. Duitsland heeft het laatste  Griekse voorstel al verworpen.

De eurozone wil er niets van weten en accepteert uitsluitend een verlenging van het totale huidige pakket als op 28 februari a.s het huidige progrmma afloopt. Griekenland dus voor onbepaalde tijd onder het juk van de Troika. Vooral Duitsland maakt zich sterk. Zij vrezen anders  hun laatste greep op de financiën van  de eurozone te verliezen zoals ik in eerdere blogs heb betoogd.

Vijf jaar nadat het had moeten gebeuren komt de confrontatie, vijf jaren en meer te laat.

Hoe het af zal lopen is de hamvraag. Bij geen overeenstemming is Griekenland failliet, kan de crediteuren niet betalen. Dan gaan de schulden tellen, ook die vele tientallen miljarden schuld die Griekenland via het target2 systeem heeft opgebouwd.

Dat kan Brussel niet hebben in een tijd dat de oppositie tegen de huidige EU vrijwel overal toeneemt. Voor beide partijen staat veel op het spel  en voor Duitsland nog meer.

Bij wel  overeenstemming weten we dat alleen maar het deksel op de pot dicht blijft maar dat de problemen er niet door zijn opgelost. En doorgaan op de huidige weg van schuldvermeerdering en groeistagnatie maakt de druk op dat deksel steeds groter. 

Vrijdag de voorlopige denouement van het derde bedrijf in dit Griekse treurspel. De Deus ex Machina of de Trieste Finale.