Time out Greece  vs  Rest of the Eurozone

 

Gisteravond is dus toch een accoord bereikt, of een uitstel van executie. In ruil  voor een verlenging van de bailout periode tot juni heeft Griekenland moeten beloven niets te veranderen aan het lopende programma, maandag as een voorstel aan te bieden voor de komende hervormingen, zijn financiële verplichtingen na te komen.

Duitsland claimt, voornamelijk voor het thuisfront, dat Griekenland alles heeft toegegeven. De Grieken, om dezelfde redenen,  claimen een verzachting te hebben bereikt doordat de eis van 3% primair overschot volgend jaar oplopend tot 4,5% van tafel is en omdat zij nu zelf voorstellen voor hervormingen kunnen overleggen.

Het is dus maar hoe je er tegen aan kijkt. Het vermoeden dat de zuidelijke landen fel gekant zijn tegen concessies op gebied van schuldkwijtschelding van Griekenland omdat daardoor hun eigen zwakke financiële positie nog verder beschadigd zou worden zal hebben meegespeeld.

Ook  zou een duidelijke verzachting van de bezuinigingen hun groeiende oppositiepartijen in de kaart hebben gespeeld. Nu al zijn die bij naderende verkiezingen een gevaar voor de traditionele overmacht.

Duitsland, zoals ik al steeds betoogd heb, vooral in de persoon van Schauble, vurig pro Europese Unie maar dan op Duitse leest geschoeid, moest de laatste beslissende greep van Duitsland op de eurozone, danig verzwakt door bailout, ESM, OMT, kost wat kost vasthouden. De Duits gebaseerde austerity-bezuiniging-hervorming politiek kan hij niet loslaten. Ik had de indruk dat het bad cop good cop duo door hem en Mw Merkel werd, opgevoerd. Politiek belangrijk want ook in Duitsland, zelfs in het parlement, steekt de eurozone politiek de kop op.

In dit uitstel accoord zit dus een flinke dosis nationale politiek verborgen.

Zelfs het woord "accoord" is overdreven. De groep ECB, Eurozone, IMF moet nog een besluit nemen over de door Griekanland maandag aan te leveren bezuinigingsvoorstellen. We weten dat hierover tussen IMF en de andere twee behoorlijke verschillen bestaan. Ook die moeten in aanmerking worden genomen. Bovendien geldt de afspraak slechts tot juni. De messen zullen in de tussentijd geslepen worden.

De echte vraag blijft bestaan. Zal een eindovereenkomst nu Griekenland echt de kans geven uit het dal te kruipen of alleen tot doel hebben het huidige evenwicht in de eurozone te bewaren. Ik vrees het laatste. En Griekenland is uitbezuinigd.

Wat baat zou kunnen bieden is de nieuwe regering te steunen bij het incasseren van (achterstallige) belasting van Grieken die hun geld elders geparkeerd hebben of niet belasting plichtig zijn. Blijft dat een vrome wens dan geef ik Griekenland weinig kans. Lukt dat wel dan zou dat hun primair overschot een goede sprong kunnen maken.

Een tweede pijl op de boog is het herzien van de enorme bureaucratie en afschaffen van  het verkapte gildensysteem waardoor ondernemen en investeren gestimuleerd zouden worden.

De nieuwe regering, niet gebukt onder het clientimisme  van de oude, heeft theoretisch hier een goede kans voor.

Verder bezuinigen leidt alleen tot nog uitknijpen van een al leeggezogen economie.

In juni vervolg van het Griekse treurspel, of misschien kort na maandag al.