Als het Griekse probleem voorbij is

                   is de hemel weer blauw

 

Het is merkwaardig dat de illusie bestaat dat als het Griekse probleem zou worden  opgelost de eurozone weer zal opbloeien.

Niets is minder waar.

Een van de aspecten van de Griekse crisis is natuurlijk dat als de voorgestelde swap van schuld naar eeuwigdurende obligaties zoals overigens al eerder voorgesteld, mogelijk wordt. En/of de looptijden van schuld worden opgerekt tot in het oneindige met vrijwel vrijstelling van rentebetaling. En/of de aflossing van schulden en rentebetaling wordt gekoppeld aan de eventuele groei van de Griekse economie. En verder hulp wordt geboden zonder eraan verbonden voorwaarden en de Troika wordt ontbonden (hetgeen overigens in lijn zou liggen met de voorlopige visie van het Europees Hof dat de ECB politiek bedrijft door daarin te participeren). En Griekenland zelf mag bepalen hoe en of het zijn hervormingen plant en/of doorvoert.

Of welke andere combinatie van deze opties.

Dan is de Griekse crisis opgelost.

Niets bijzonders want in het flexibel ad hoc oplossen van problemen, al zijn die oplosssingen in strijd met de verdragen, is de eurozone een ervaren vos geworden.

Maar de oorspronkelijk beoogde en in verdragen vastgelegde eurozone bestaat dan niet meer.

Welvaart en volledige werkgelegenheid, het doel van de eurozone,  zijn niet bereikt, De lidstaten zijn niet  naar elkaar toegegroeid. Integendeel koopkracht verlies, werkgelegenheid verlies, sterk toegenomen armoede. Verschillen groter.

Niet meer gehoord worden de stemmen dat de eurozone zo'n welvaart heeft gebracht. In feite alleen schijn betaald met meer schuld. Gemaskeerde achteruitgang.

De consensus ontstaat dat de eurozone een grote fout was maar dat de opheffing ervan chaos zou veroorzaken. Dus doorgaan tegen beter weten in. Dus is het beter Griekenland er bij te houden. Want als Griekenland de uitstap zou wagen zou de balans verstoord worden.

Het wordt tijd dat die balans wordt opgemaakt. Want iedere nieuwe crisis maakt de eurozone kwetsbaarder.

Griekenland wil zijn zelfstandigheid terug. Dat zou kunnen als elke lidstaat zijn eigen financiële zelfstandigheid terugkrijgt. De  euro als gezamenlijk maar onder zich een eigen lidstaat munt met een eigen verhouding tot die euro. Wisselkoersen van euro tot eigen munt. Wisselkoersen die passend zijn voor elke individuele  lidstaat. 

Dat geeft elke lidstaat optimale kansen. Dan kan de groei terugkeren.