Klare taal voor Troebele feiten.

Ik heb toch weer eens voor mijzelf de illegale migranten kwestie overdacht en in mijn perspectief gezet. Onze EU Leiders zien er een bestaansgevaar in voor de EU. Ik zelf denk dat het ook een gevaar is voor Europa. En Europa is veel meer dan de EU. Europa is onze bakermat, onze cultuur, onze geschiedenis, onze toekomst. De EU is een kunstmatige constructie . Europa heeft zich in de loop der eeuwen gevormd. Schijn en Werkelijkheid.

Shakespeare heeft ooit iets gezegd over een roos, die als je hem een andere naam gaf toch hetzelfde blijft, even mooi, even geurig. What is in a name.

Maar je kunt het ook anders zien. Iets een roos noemen terwijl het wilde wingerd is. Dat is andere koek.
En dat gebeurt nu precies met al die mensen die uit allerlei landen waar oorlog en honger heerst naar het gastvrije, welvarende, hen schijnbaar een goede toekomst biedende noord Europa komen.
Onze overheden die deze miljoenen mensen niet graag naar ons toe willen laten komen maar onmachtig zijn deze stroom te stuiten maken van de nood een deugd door hen met de naam "vluchtelingen" aan te duiden. Dat is een woord dat hopeloosheid, uitputting en een bede om hulp oproept. Het suggereert een morele verplichting deze mensen veiligheid en onderdak te bieden.

Deze meer dan een miljoen mensen zijn voor het grootste deel echter op illegale wijze de Europese Unie binnengebracht door mensensmokkelaars die tegen betaling van grote bedragen hen voorspiegelden dat zij er voor zouden zorgen dat zij de EU binnen kunnen komen.

Want de overgrote meerderheid van die vele tientallen miljoenen in het midden oosten en noord Afrika die inderdaad hopeloos en uitgeput zijn en de oorlogen in hun land ontvlucht zijn leeft in erbarmelijke omstandigheden  maar zij hebben de financiële middelen niet om die grote bedragen op te brengen. Zij zitten vast.
Degenen die wel die middelen hadden hebben inderdaad een barre tocht achter de rug, vaak bedrogen door gewetenloze mensensmokkelaars. Maar zij kennen onderdehand toch wel de grote gevaren die zij lopen bij de overtocht met wrakke bootjes over de Middellandse zee. De communicatiemiddelen, zij hebben smartphones, zijn toch wel zo goed dat zij niet onkundig blijven van die gevaren. Zij zijn niet gedwongen dat risico te nemen, het is hun besluit, hun verantwoordelijkheid.

Nu is het verschijnsel vluchteling, laat ik de officiële Engelse term er voor nemen, "refugee",  in onze ambtelijke wereld goed gedefinieerd en zijn kenmerken, rechten en plichten in internationale verdragen vastgelegd. In een vorig blog heb ik ze opgenoemd.

Zo is een  "refugee" iemand die voldoet aan de eisen gesteld in het verdrag van Geneve en de UNHRC en een asielaanvrage heeft ingediend in het eerste veilig land waar hij/zij in terecht kwam bij zijn vlucht. Dat moet hij verplicht doen. Tot die tijd is hij asielzoeker en de illegale grensovergang naar dat eerste veilige land maakt hem niet strafbaar.
Daar  houdt het niet mee op want als hij de status "refugee" heeft verworven kan hij op individuele basis een aanvrage bij het UNHRC indienen voor "resettlement". Dat wil zeggen dat hij naar een tweede land kan vertrekken om daar zich permanent te vestigen.
De Europese Unie heeft zich bereid verklaard in  dit verband (juni 2015 afgesproken) 20.000 (later vergroot tot 40.000) "refugees" uit die eerste veilige  landen in daartoe bereid zijnde lidstaten van de EU te "resettelen".

Nu heeft de EU in het verdrag van Lissabon daarnaast  (met ongetwijfeld ettelijke aanvullende directieven erover) een paragraaf opgenomen die iedereen die zich in de EU bevindt het recht geeft daar asiel aan te vragen en tot de uitslag van die aanvrage in de EU te blijven. In het verdrag van Dublin is nader besloten dat die aanvrage in het eerste land van binnenkomst van de EU moet plaatsvinden.

Illegale binnenkomers zijn daar dus niet van uitgesloten. Noch mensen die elders zijn afgewezen.

De overgrote meerderheid van de migranten die de Europese Unie nu zonder behoorlijke controle binnenkomen hebben dat gedaan via een veilig land, waar zij asiel hebben aangevraagd of hadden moeten aanvragen,  en zijn dus illegaal de EU binnengekomen, zijn niet onbemiddeld (geweest) want hebben hun tocht gefinancierd.

Zij zijn strafbaar want zij zijn illegaal de grens overgestoken van een tweede veilig land maar hebben desondanks het recht in de EU eveneens asiel aan te vragen. Zij kunnen dus niet zonder meer de EU worden uitgezet.

Een complicatie is dat hun door Duitsland een warm welkom is geschonken en dat Duitsland heeft verklaard dat de illegale migranten uit Syrië als groep een verblijfsvergunning zouden krijgen. Dat heeft een enorme aanzuigende werking veroorzaakt en een flinke handel in valse Syrische paspoorten..

Een tweede complicatie is het zeerecht waardoor de kustwacht niet de mogelijkheid heeft schepen in nood terug te sturen. Ook al is die nood opzettelijk veroorzaakt.
Een derde complicatie is dat de landgrens tussen Griekenland en Turkije niet afdoende bewaakt kan worden en dat de toestromende migranten door het afwezige optreden van de EU en het tekortschieten van de Griekse mogelijkheden voor grensbewaking= niet toelaten voor de enorme aantallen illegalen,  ongehinderd en nauwelijks zelfs geregistreerd de Schengen zone kunnen binnen blijven stromen.

Een enorme aantrekkingskracht is bovendien uitgegaan van de uiterst gunstige rechten op woonruimte, uitkering die het verdrag van Lissabon biedt voor "refugees" en de rijkdom van het westen.

Tenslotte het feit dat de illegale migranten ten onrechte de status van "refugee" hebben gekregen door konsekwent het woord "vluchteling" in plaats van "illegale migrant" te hanteren door overheid en mainstream media.

Dat de kosten van deze toestroom aanzienlijk zijn blijkt wel uit de Duitse schatting van 22,x miljard euro dit jaar voor de 1,1 miljoen illegale migranten (van wie bovendien 600.000 zoek zijn) en volgend jaar voor nog eens 1,1 miljoen illegalen 27,x miljard euro. Wat ik niet snap is dat dus voor de 1,1 miljoen migranten van dit jaar in 2017 geen extra kosten worden berekend. Het is, geloof ik, voor zowel aantal en bedrag een woeste gooi.

Maar het laat wel even keihard zien dat men niet het een van het ander los kan zien. Want het zijn kosten die elk jaar blijven oplopen met het aantal illegale migranten dat de EU binnenkomt en daar blijft.

Want het sprookje  dat deze illegale migranten op korte termijn in dit geval Duits hebben geleerd en zich hebben geschoold voor de arbeidsmarkt en inderdaad werk hebben gevonden dat niet al aanwezige arbeiders verstoot, zal ongetwijfeld gezien de ervaringen tot nu toe een sprookje blijven.

Daarenboven komt nu uit de lucht vallen de mededeling van Mw Merkel dat zij bij het einde van de oorlog in Syrië weer naar dat land terug moeten keren. Dat zal de wil om Duits te leren en werk te zoeken niet bevorderen. Al die moeite voor een beperkte tijd. Als er tenminste ooit een einde komt aan die onderlinge oorlog van leger en rebellengroepen en isis.

In Zweden wordt iets meer dan 50% van de asielaanvragen gehonoreerd. In ons land is dat, dacht ik, 70%. Dat doet de vraag opkomen of de criteria in de EU wel in alle lidstaten dezelfde zijn. En vrijwel overal ziet men dat van het terugsturen van, na talloze hogere beroepsmogelijkheden definitief afgewezen, asielzoekers maar bar weinig terecht komt. En die afgewezenen hebben vrijwel geen enkel recht maar moeten toch wel in hun levensonderhoud voorzien. Dat zal met die minstens 300.000 afgewezenen per jaar in de toekomst een enorm sociaal probleem opleveren.

Misschien vind ik zelf dit stukje een beetje te nuchter omdat het niet de toch doorgestane ellende van die mensen beschrijft, noch de problemen door de cultuurverschillen.

Maar het vooruitzicht van noodopvang naar  massale asielopvangcentra te moeten en jarenlang op de beurt voor behandeling van de asielaanvrage  te moeten wachten staat misschien ook wel in contrast met het verwachtingspatroon dat deze mensen  hadden en dat nog werd vergroot door de welkomst cultuur.
Het is beter de feiten onder ogen te zien dan de ogen ervoor te sluiten.
en

                                                             

"Wie op anderen vertrouwt  heeft dat meestenstijds berouwd"