Eventjes snel ertussen door. Leuk trukje. Italiaanse banken barsten van de oninbare schulden. Hoe kom je daar af.

Simpel: de EU geeft toestemming ze  te bundelen en dan te verkopen onder staatgarantie van Italië (net zoals in Griekeland is gebeurd, maar dat  mag niet meer sinds de nieuwe regelingen van januari, maar ja....)
Banken kopen ze dan op en bieden ze vervolgens te koop aan de ECB als Asset Backed Security (QE).

Normaal zou de ECB ze niet mogen kopen want ze zijn niets waard. Maar omdat de Italiaanse Staat ze garandeert zou het ineens misschien wel kunnen. Reuter zegt het, lees ik.
Dat zou betekenen dat de ECB dan met de oninbare Italiaanse banken schulden zitten. Wij ook dus. En Italië is er van af.

Stockmarkets versus de Real Economy.

Nadenken over financiële perikelen is saai en slaapverwekkend. Maar het is toch ook fascinerend. Want money is tenslotte the root of all evil en geld maakt niet gelukkig maar ongelukkig is als je rijk bent toch beter dan ongelukkig en ook nog straatarm.

Zo bijvoorbeeld praten we bij de illegale migranten niet graag over wat het kost. Want als je moreel en ethisch Mw Merkel volgt dan mag geld niet tellen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar het geld moet toch ergens vandaan komen. En dus annonceert Minister van Financiën Schaüble dat Duitland een extra tekort van 7 miljard dreigt te kijgen. En dit jaar kost het Duitsland naar schatting 25 miljard euros en volgend jaar herzelfde of, als het tegenzit, het dubbele als er niet snel geïntegreerd wordt en werk komt voor de binnenkomers. Dus geld.

 In maart zal Draghi bekend maken welke maatregelen de ECB zal nemen om de prijs stabilisatie te stimuleren. Algemeen wordt verwacht dat een verdere daling van de negatieve rente of verder QE in de bazooka zit. Want de inflatie wil maar niet van de grond komen. En de euro is flink gestegen tegenover de dollar. De beurzen reageeren al positief.

Als we kijken naar de Japanse worsteling met stockmarkets versus de economie dan zien we een val van de Jpanse economie in het laatste kwartaal 2015 van 1,4% op jaar basis en daartegenover een herstel van de Nikkei van 7% na een verlies van 11% vorige week nog. Economie omlaag, beurs omhoog. De Centrale Bank regeert want de belofte van Abe dat Tokio maatregelen zou nemen deed het beurstij keren. "Excessive currency volatility is undesirable", zei hij. Oftewel een munt die jojoot is onwenselijk.

Het verschil met de eurozone is dat daar de economie het afgelopen jaar gegroeid is, zij het slechts zo'n 1,5%.

De inflatie eurozone  2015.

Eind 2015 na een injectie van 600 miljard euro is van het doel van 2% inflatie slechts een magere 0,4% bereikt en de ECB bij monde van de heer Coeure voorziet dat de financiële problemen bij de Europese (eurozone?) banken een stijging van de inflatie zelfs nog langer zullen tegenhouden  en dat de banken met krachtige maatregelen aangepakt moeten worden. Ik dacht juist dat de eurozone banken de stress test zo goed hadden doorstaan en dus solide waren. Maar dat was vorig jaar.

Maar de QE van de ECB en de negatieve bankrente hebben dus niets uitgehaald. En dat is toch het enige doel van die 60 miljard euro per maand.

  

de beurskoersen 2014 2015

Bij de beurskoersen zien we dat deze tot januari 2015 vrij vlak blijven maar dat in februari 2015 met de 60 miljard euro nieuw geld per maand in het vooruitzicht een snelle stijging plaats vindt. Elke keer als die piek iets inzakt volgt weer na een belofte van de ECB een snelle stijging tot in januari 2016 de magie lijkt  uitgewerkt en de koersen dalen naar een peil onder dat van 2014. Zoals de media zeggen de magie van Draghi is uitgewerkt.

Het lijkt mij duidelijk dat terwijl de inflatie wel heel flauwtjs reageert de beurs duidelijk positief beïnvloed wordt door de 60 miljard euro per maand. Het kapitaal wordt dus door de QE gesteund.

Hoe reageert het GDP

  

Als we de ontwikkeling van het eurozone GDP, het BBP, de groei van de totale verdiensten per jaar bekijken vanaf 2008 dan zien dat de groei zelfs lager is dan na de Lehman crash van 2008. De QE en rentevelaging heeft dus in de eurozone de economie niet sneller doen groeien.

  

Hoe ontwikkelt de staatschuld van de eurozone zich.

 Van een schuld percentage in 2008 van  68,5%, dus laten we viendelijk zeggen slechts 8,5% boven de door de EU gestelde limiet van 60% is de staatsschuld van de eurozone als geheel tot boven de 90%, de internationaal als fatale limiet,  gestegen.

Hoe is het mogelijk dat lidstaten hun schuld zo hoog laten oplopen  zonder dat kapitaalverschaffers de rente zo hoog doen oplopen dat lenen fiancieel onverantwoord wordt.

Er zijn twee oorzaken. In 2012 de belofte van Draghi kost wat kost de euro te steunen waardoor het vertrouwen van kapitaal verschaffers in de zekerheid van terugbetalen terugkeerde en het risoco van verliezen door Draghi's belofte vrijwel nihil werd waardoor de rente laag kon blijven en daarnaast door de rentepolitiek van de ECB die met een negatieve deposito rente en uiterst lage andere rentevoeten lenen uiterst goedkoop maakte. Daardoor werdden ook normaal gesproken onverantwoorde leningen nog steeds houdbaar.

Dat dat zo is, zie hoe de rente op Griekse staatsleningen ineeens torenhoog steeg toen de ECB beschermparaplu werd ingeklapt. En nu de Portugese staatsleningen alleen al vanwege de vrees dat Portugal de austerity vaarwel zou willen zeggen.

Het rentewapen, naast de opkoop van staatsobligaties van de banken met 60 miljard per maand waardoor lidsstaten gesteund werden heeft dus  ook onverantwoord lenen in de hand gewerkt.

eurozone governement debt in euros

de grafiek gaat tot 2015. Vandaag staat de schuld op 9.720.895.783.000 euros, dus . 4.000.000.000.000.euros meer. En zolang het begrotingstekort groter is dan de groei gaat dat zo verder omhoog. De schulden zijn dus echt tot angstaanjagende hoogtes gestegen. En grotere flexibiliteit voor de zuidelijke staten zou dat aleen nog maar erger maken want dat is of een hoger begrotingstekort en nog meer lenen.

De ECB mag geen geld scheppen om direct aan lidstaten te lenen of te geven, maar het opkopen van de achulden van een lidstaat via een bank mag wel en houdt de rente zo laag.

Waarom is die zo achteraangejaagde 2% inflatie nu zo vreselijk belangrijk?

Zoals ik al eerder schreef, een soort psychologische macht. Omdat elk jaar de prijzen 2% hoger worden dan het jaar ervoor worden de mensen aangezet om te kopen. Volgend jaar kost het immers meer. Door het nu te kopen bespaar je geld.

Maar er is ook een meer sinistere achtergrond. Door die inflatie van 2% wordt geld elk jaar 2% minder waard.

Dat voelen nu de gepensioneerden van wie de pensioenen niet meer geindexeeerd  worden en die dus elk jaar opnieuw 2% in koopkracht verliezen als er die 2& inflatie is.

Datzelfde geldt voor spaarders als de rente die zij kijgen minus de belasting erover minder dan die 2% is.

Maar de staat voelt het ook, maar dan in positieve zin. Want de staatsschuld wordt dan ook elk jaar minder waard. Bij een looptijd van 20 jaar is dat meer  dan 40% vergeleken met de waarde nu. Dan is aflossen lekker goedkoop.

Slordig gezegd, goed voor de staat, slecht voor de ongeindexeerde gepensioneede of rentetrekker.

Volgende keer daar meer over en over de invloed op de internationale handel van de QE op de wisselkoersen.