Twee tekenen aan de wand

Toen Draghi eind vorig jaar december aankondigde dat de ECB nog wapenen genoeg in voorraad had en voor maart dit jaar indien nodig stappen aankondigde was het resultaat dit keer niet overweldigend.

Niet voor de economie noch voor  de wisselkoers, die  ten opzichte van de dollar juist omhoog ging maar ook de beurskoersen schoten niet omhoog zoals bij de aankondigingen daarvoor en pas vorige week begon een herstel op de beurs.

Toen de Bank van Japan, die al jaren met gigantisch geld bijdrukken en de Japanse nationale schuld zo opkopen  probeert de inflatie omhoog te  krijgen en de Yen omlaag, ten einde raad (zo denk ik er althans over)  een negatieve rente invoerde had dat op de Yen juist de omgekeerde uitwerking, in plaats van omlaag ging de koers van de Yen tot ontzetting van de Centrale Bank van Japan juist omhoog en de Nikkei daalde.

Zijn dit de tekenen aan de wand  dat de geldverrruiming en renteverlaging aan het einde van zijn kracht en leven is gekomen, dat de grens is bereikt. Of dat het alleen een psychologische werking had en dat in feite hij niets heeft bijgedragen aan een economisch  herstel en zeker nergens de inflatie omhoog heeft gestuwd.

De economie in de eurozone was al begonnen te groeien voor de QE  in maart 2015 begon en als de enorm dalende olieprijs en grondstoffen prijzen erbij betrokken worden als economie stimulerende ontwikkelingen dan zou men de invloed van de QE zelfs miniem kunnen vinden. Althans dat is mijn mening.
Wat niet te ontkennen valt is dat de QE en renteverlagingen de zwakke eurolanden behoorlijk hebben gesteund. Door beide is de rente van de staatsleningen veel lager gebleven dan de marktwerking zou hebben geëist.
Men kan rustig stellen dat zonder beide de zuidelijke landen alle failliet waren gegaan bij hun huidige leenbeleid.

Daar zit helaas ook een gevaar aan verbonden. Door deze hoge schuldenlast  (ook in de niet publieke sfeer) is het onmogelijk de rente te verhogen of misschien zelfs noodzakelijk ze verder te verlagen.

Want hogere rentelasten zouden voor de zwakke landen niet op te brengen zijn (noch voor de niet publieke sector). Zie de uitwerking die de minieme USA renteverhoging had.
Dat die renteverlagingen, tot negatieve rente toe, ook negatieve effecten hebben blijkt uit de waarschuwingen tegen het gevaar van ontstaan van nieuwe bubbels. Door de lage rente en dus de lage prijs van geld is lenen te gemakkelijk. En bijvoorbeeld lenen en dan dat geld beleggen omdat rendement hoger ligt dan rente kan levensgevaarlijk zijn zoals we in 2008 hebben ondervonden.
Daar komt daar nog bij dat spaarders en gepensioneerden er sterk door benadeeld worden.

Hetzelfde gevaar zou ook dreigen als het nieuw gedrukte geld inderdaad gesteriliseerd zou worden.

De oorspronkelijke opzet was dat nieuw gedrukte geld te steriliseren, dat wil zeggen het te vernietigen als de securities die er mee opgekocht waren vervielen en dus aan de Centrale Bank uitbetaald werden.
Want de QE is in essentie geld, dat in de toekomst op de vervaldag van de onderpanden beschikbaar zou  komen, nu alvast uit te geven, een soort voorschot dat later verrekend wordt.
Dus tijdelijk extra in omloop wordt gebracht.
De FED doet dat echter niet en koopt er bij vervallen van de oude nieuwe obligaties voor.
Draghi heeft aangekomdigd dat ook te doen.
Het gaat dus om echt extra nieuw geld bij te drukken dat in de circulatie blijft ook bij aflossen van het onderpand.
Of als het onderpand niets waard blijkt te zijn of minder waard.
Want dat is het risico van een onderpand of je het nu obligatie, covered bond of asset backed security noemt.
Er schuilt dus ook een verlies risico in.

Maar zodra dat geld uit de circulatie gaat worden genomen treedt er tightening op.
Nu is er een money glut, geld te over.
Maar dan komt er een tekort aan geld en dat zal de rente flink opstuwen met alle gevolgen van dien.

Zou het missschien zo zijn dat een eenmalige geldverruiming als een stimulerende injectie in de economie een positieve uitwerking heeft maar dat een voortdurende herhaling ervan een gewoonte wordt waar de ecomomie zich op instelt en er zelfs afhankelijk van wordt.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Soms gaan mijn gedachten deze kant op: Als men de geld voorraad met laten we stellen 5% vergroot terwijl tegenover die geldvoorraad dezelfde assets staan als tevoren houdt dat in dat de waarde van dat geld ook met die 5% is gedaald. Gaat men daarmee te lang door kan er een galopperende inflatie tot stand komen.

Als ik het goed heb, maar daar ben ik niet zeker van, lijkt het me logisch dat dat alleen kan worden opgelost met een globale echte groei van de economie gedurende een aantal jaren.