Wat schort er aan de EU

deel drie

Een van de elementen in de Remain/Leave kwestie is de macht van het Europees Hof van Justitie dat in oorsprong zich met de handel bemoeide maar met de EU is mee uitgegroeid tot een Opperste Hof van Justitie in de Europese Unie waarvan de bevoegdheden uitsteken boven die van de  nationale opperste gerechtshoven en zelfs nationale grondwetten. Cameron verzet zich sterk tegen die allesomvattende juridische macht van het Europees Hof waartegen bovendien geen beroepsmogelijkheden bestaan.

Vandaag is in het Duitse Verfassungshof de definitieve uitspraak geweest over de wettigheid van de OMT van de ECB nadat het Europese Hof voor deze OMT  toestemming had gegeven nadat het Verfassungshof in eerste instantie had bepaald dat bepaalde elementen ervan tegen de Duitste grondwet ingingen. Het Verfassungshof heeft zich geschikt in het oordeel van het Europees Hof en zo de superioriteit daarvan indirect erkend.

Voor Cameron moet dat een teken aan de wand zijn.  De uitspraken van het Europees Hof gaan boven die van de hoogste rechter in de lidstaten.. Dat maakt de uitslag van het referendum nog belangrijker.

En onafhankelijk van die uitslag is de reactie van Brussel. Zal Brussel die aangrijpen voor een snelle tocht naar meer integratie of erkennen dat hoe dan ook een heroriëntatie van de Europese Unie noodzakelijk zal zijn. De kern daarvan moet de keuze zijn. De EU als een bond van zelfstandige staten die de oude Economische Gemeenschap in herinnering roept of een statenbond met centraal gezag. Maar zo'n keuze moet niet gegrondvest zijn op de mening van een Elitaire groep maar in de Europese Unie een breed draagvlak bij de bevolking hebben. Dat lijkt duidelijk niet het geval hoewel hij wel bij de traditionele politieke partijen zal bestaan.

Doorgaan op de huidige steelse integratie pogingen bij elle volgend probleem is geen keus. Dat blijkt zonneklaar uit de uitslagen van divers enquetes. Een nieuwe koers komt daarin naar voren die meer neigt naar een bond van zelfstandige staten dan een statenbond. Maar een technocratische bureaucratie is sneller gevormd dan omgevormd. Maar nu verder naar de oorzaken van het falen van de EU zoals ik die zie.

Een tweede rampenplan is de tweeslachtigheid van de EU. De grondleggers van de Europese Unie hadden wel degelijk een Federaal Europa voor ogen en hebben daarvoor in hun plannen de kiem gelegd. Tezelfdertijd beseften zij heel goed dat de tijd niet rijp was voor een afstaan van meer macht dan absoluut noodzakelijk was  aan een centrale overheid en spraken dus over zelfstandige lidstaten tot in het verdrag van Lissabon toe. Maar ook staat daarin als doel een "ever closer union".

Soms heb ik wel eens het idee dat regeringsleiders met een zekere schroom of misschien wel tegenzin hun handtekening zetten onder de verdragen in het besef dat niet tekenen hun als een soort tegenstander zou neerzetten en isoleren. Don't rock the boat. Uiteraard is dat mijn privé idee. 

Wel blijkt duidelijk dat zelfs het "opting out" bij delen van het verdrag, het bedingen van een uitzonderingspositie dus,  een land al tot een soort buitenstaander maakt. Het schoolvoorbeeld is Groot Brittannië dat bij het verdrag van Lissabon heeft bedongen buiten de eurozone te blijven en de eigen munt te behouden.

Dat houdt in dat de EU regelgeving voor de euro niet geldt voor GB.  Zo ook heeft GB het Schengen accoord over de afschaffing van de grenscontroles niet getekend. Ook heeft GB een opt out voor the Charter of Fundamental Rights of the European Union, the Area of Freedom, Security and Justice en, als onderdeel van de Cameron deal met de EU, the ever closer union, geen verdere integratie voor GB. Maar GB valt wel als EU lid onder de jurisdictie van het Europees Hof.

Hoewel ook andere lidstaten een enkele opt out hebben spant GB de kroon. Het gevolg is dat GB zich nooit een echt lid van de EU heeft gevoeld en dat de wens tot zelfstandigheid daar zeer sterk leeft.

Tusk, de President van de Raad van Regeringsleiders heeft in een toespraak gesteld dat de apostolische wens van de EU Elite  tot integratie uitlopend in een Europese Federale Staat van de Elite op felle tegenstand stuit van de bevolking van de meeste lidstaten die de zelfstandigheid van hun eigen land vooropstellen. Een tweespalt verborgen aanwezig in de verdragen toen de stichters het doel niet duidelijk durfden te formuleren. Toen was de tijd nog niet rijp en nu wellicht nog minder.

Een derde angel is de verdeling van de macht tussen de lidstaten en de EU in het verdrag van Lissabon. De EU legt allereerst het principe van de subsidiariteit (bij voorkeur behandelen op het laagste niveau) zo uit dat de EU altijd beter in staat is bij gedeelde taken die voor zijn rekening te nemen en zo geruisloos steeds meer macht naar zich toe te trekken. Zo blijven in realiteit maar weinig taken over voor de lidstaten. En aan een van de de belangijkste in de eurozone, de eigen fiscale macht,  van begroting, belastingheffing, uitgaven zelf bepalen wordt van alle kanten geknaagd.

Een vierde angel lijkt hierop maar gaat over de geheel aan de EU toegewezen taken. Soms wordt daarin tot het kinderachtige toe bedisselende regelgeving verwekt.

Neem als enig, doch duidelijke voorbeeld energie, die tot de exclusieve EU taken behoort.

Het plan het vermogen van  waterkokers, kettles, broodroosters, toasters, verplicht terug te brengen is naar sommige bronnen vermelden uitgesteld tot na 23 juni uit vrees dat dat de uitslag van het  Britse referendum zou kunnen beïnvloeden. Dit geeft al aan hoe gevoelig deze materie ligt.

Deze reductie in het vermogen zou veel energie besparen.

Om ook even kinderachtig te worden. Theoretisch klopt dat niet. Er is een bepaalde hoeveelheid energie voor nodig om bij een bepaalde omgevingstemperatuur een snee brood een bepaalde bruining te bezorgen. Een krachtiger toaster zal hier minder tijd voor nodig hebben en zo minder last hebben van de afkoelende werking van de omgevingstemperatuur. Bij lager vermogen zal de bruinigstijd langer zijn en dus meer invloed van de omgevingstemperatuur ondervinden en dus is meer energie nodig dan bij een high powered toaster. Toegegeven, kinderachtig misschien maar dat is het verbod eveneens.

Tenzij men zegt dat daardoor in peak periodes door die talloze minder krachtige apparaten de peak lager  (maar langer) zal zijn omdat hij door de lagere vermogens over een langere periode wordt uitgesmeerd. En zo instorten van het net in piektijden voorkomen kan worden. Maar dat klinkt niet erg gunstig voor de toekomstige energievoorziening.

Typisch trouwens dat een veel belangrijker energieprobleem, de verschillende vormen van stekers en wandcontactdozen in de EU nog niet is opgelost.

Die standaardiseren zou menig electrische schok kunnen voorkomen bij doe het zelf adepten.

Tenslotte is de EU is niet in staat gebleken belangrijke problemen zoals illegale migratie, financiële instabiliteit, werkeloosheid, terrorisme, interne uitkerings migratie effectief aan te pakken, maar irriteert hij de burger wel met vrijwel nutteloze directieven die het dagelijks leven vergallen en steeds meer macht naar Brussel sluizen.

Dit alles kan het gebrek aan vertrouwen van de burger en zijn achterdocht over de Brusselse plannen verklaren.

Maar ziet de Elite het ook zo.