Migratie, zal Groot Brittannië EU lid blijven, Brussel en de Verdragen

Wij worden om de oren geslagen met onheils mededelingen over de Europese Unie. Ellende hangt ons boven het hoofd als we niet steeds snel doen wat Brussel wil. Maar wat wil Brussel eigenlijk?

Een uittreden van Brittannië uit de Europese Unie kan een wereldcrisis veroorzaken, leest men.  Het kan Brittannië reduceren tot een tweede rangs natie, waarschuwt men.

Want de EU zal een uittreden niet vriendelijk opvatten wordt al door Duitsland en Frankrijk gesuggereerd. Integendeel, Brittannië hoeft er niet op te rekenen dat het zomaar toegang tot de Europese vrijhandelszone krijgt. Al is zo'n weigering ook niet in het belang van de EU die aan Brittannië toch een belangrijke handelspartner heeft met meer uitvoer naar Britain dan invoer uit Britain. Om het nog erger te maken kan het een economische wereld crisis inleiden. Als de twee dwars gaan liggen tenminste. Maar het gaat niet om economie op de eerste plaats maar om politieke macht. Het is niet mogelijk gebleken de macht van Brussel te beperken en zeggenschap terug te halen naar de nationale parlementen hoewel dat binnen de verdragen zeer goed mogelijk is. Wat alleen mogelijk bleek is een geringe mogelijkheid voor Brittannië zich aan verdere machtsovername van Brussel te onttrekken maar alleen als die over de euro area gaat. 

De illegale migranten crisis kan een crisis in de  Europese Unie veroorzaken. Sorry, die is er al ruimschoots. Hij gaat alleen maar ernstiger en uitgebreider worden. Als we niet doen wat Merkel wil tenminste. En ook dan is er een even grote kans dat  hij nog verder uit de hand loopt.

Essentiëel is dat we daarbij niet op de mensenrechten en persvrijheid van Turkije mogen letten want we hebben Turkije nodig bij het in toom houden van de stroom illegale migranten. Maar wel op alle rechten die de EU (of Duitsland) aan die migranten toekent. Want principes zijn alleen van belang als het de EU te pas komt. Zo deugt de Oekraine bijvoorbeeld wel maar Rusland absoluut niet. Onze media vertellen ons dat elke dag.

Dat de Balkan EU leden en Polen hun eigen identiteit willen behouden en daarom onder andere zelf willen bepalen wie er die landen binnenkomt is laakbaar. Zij moeten zich door Brussel laten voorschrijven wat zij moeten doen. Dat in Griekenland een onhoudbare toestand geschapen wordt door de EU migranten politiek die tot ingrepen door de afzonderlijke EU leden en kandidaatleden leidt waardoor Griekenland een geïsoleerd door migranten volgestroomd land dreigt te worden waar een grote uitbarsting dan welhaast niet te voorkomen is, wordt genegeerd.

Dat Oostenrijk niet wil meedoen aan een resettlement programma van de UNHCR om migranten uit Turkije op te nemen in ruil voor een belofte van Turkije economische migranten terug te nemen tegen betaling van 3 miljard euro dit jaar  (of misschien meer, wie weet het) deugt ook niet, ook al stipuleert dat resettlement programma dat het een vrijwillig gebaar is van medewerkende landen. Voor zover ik weet  zijn het 14 EU landen die mee willen werken.

Gezien de afloop van de onderhandelingen met Brittannië is wel duidelijk dat Brussel steeds meer macht wil. Niet duidelijk is welke weg de EU daarbij opgaat. Er wordt gesproken over een twee sporen beleid, een splitsing tussen euro area landen en de andere EU landen. Daarbij moet de eurozone de "ever closer union" vormen terwijl de andere landen een voor elk land flexibelere binding met Brussel zouden kunnen  hebben, zoals Brittannië als het voor "stay" kiest bij het referendum. Want wat voor Brittannië geldt moet ook voor de andere EU landen mogelijk zijn. Maar dat is vrijwel niets. En in de verdragen staat nu eenmaal dat alle lidstaten (Britain en Denemarken uitgezonderd) de euro moeten invoeren zodra ze aan de toelatingsvoorwaarden daarvoor voldoen.

De oude zes kern (=oprichtingslanden) van de EU zijn al bij elkaar geweest om in beperkte kring zo'n "ever closer union" te bespreken.

Maar wie heeft een idee wat die ever closer union dan voor vorm krijgt met daarbij een zich voegen naar de verdragen.  Of vormen die verdragen alleen maar een vaag kader dat op allerlei manieren kan worden geïnterpreteerd. Men leest wel eens dat het Europees Hof bij de interpretatie  het nuttigheids principe hanteert. Als iets noodzakelijk is voor het voortbestaan van de EU is het toegestaan.

Binnen de euro groep, de voortrekkers van de Europese Unie, is er ook een breuk. Dat valt niet te ontkennen. Een breuk tussen de aanhangers van de austerity, niet vreemd dat dat de welvarendste euro landen zijn, en de flexibiliseringslanden, voornamelijk de zuidelijke.

Zuinigheid en vlijt tegenover meer uitgeven en lenen in de hoop dat de economie oppikt en groei groter wordt dan begrotingstekort. Met een flinke scheut inflatie daarbij om de schuld, die dan nog eens flink toeneemt, minder waard te maken.

Maar niet toegestaan in de verdragen, in tegendeel, verboden.

Dan de fiscale unie oplossing die voornamelijk inhoudt door structurele geldstromen van welvarend naar arm de status quo in stand te houden. Maar verboden door de verdragen.

En hoe dan ook blijft de status quo bestaan dat er in de EU nu eenmaal potentieel meer welvarende landen zijn en minder welvarende landen ongeacht hervormingen. En de verdragen eisen dat ze alle dan die voor alle onmogelijke euro hebben.

Je vraagt je af wat er dan eigenlijk overblijft van de verdragen en van die "ever closer union" die dan in delen uiteenvalt. Maar, op papier blijft alles wel kloppen.

Volgende keer wat QE nu heeft veroorzaakt. En is QE wetenschap of geloof. Want binnenkort in maart komt Draghi weer met zijn geldverruiming en nu negatieve rente magie. Maar is het nu zwarte of witte magie.