Wat is het nuttig effect van een derde bailout?    Oplossen of Doorschuiven?

De Duitse SDP voelt veel voor een derde bailout pakket voor Griekenland. Dit keer hield Gabriel deze lokpeen weer voor de neus van de Griekse ezels.
Uit onderstaande schema is duidelijk dat Griekenland onmogelijk zonder hulp  van buiten aan zijn betalingsverplichtingen van dit jaar kan voldoen. In het volgende schema staat het Engelse bn voor miljard.
De uitbetaling van de laatste tranche, groot 7,2 miljard euro van het tweede bailout pakket is dus noodzakelijk of een overbruggingskrediet tot Griekenland zelf weer geld ophaalt in eigen land.

Dat is echter alleen maar de situatie voor het lopende jaar. Tot 2055 lopen de afbetalingstermijnen van de leningen die Griekenland heeft afgesloten  of in het kader van de twee bailouts heeft ontvangen.
Er is daarbij geen rekening gehouden met nieuwe leningen. Uiteraard zijn de andere uitgaven die Griekenland zal moeten verrichten niet opgenomen, uitsluitend de aangegane leningen. Het zal duidelijk zijn dat een derde bailout pakket zoals nu door Gabriel gesuggereerd nog bij die aangegane schulden zou moeten worden opgeteld. De totale Griekse schuld bedraagt ongeveer 330 miljard euro.
Hieronder het afbetalingsschema tot 2055 en de bedragen die verschuldigd zijn aan de diverse instanties.

Als we vervolgens zien waar het geld van de vorige en  door verlenging nog lopende bailout aan is besteed en we zien het schema van de Griekse afbetalings en rentebetalingen schema tot het jaar 2055 dan valt het niet moeilijk om te beseffen waar het geld van elke nieuwe bailout primair naar toe zal stromen: de afbetaling van de lopende schulden van 330 miljard euro. 

Bij die lopende schulden zal dan ook weer het bedrag van de mogelijke derde bailout opgeteld moeten worden. Het is een zaak van de hond die achter zijn eigen staart aan loopt.

Wat meteen in het oog springt is dat de schulden de komende jaren nog aanmerkelijk zullen toenemen afgezien van de toekenning en Griekse instemming met van een derde bailout.

Zonder herstructurering van die schulden zal Griekenland tot onbepaalde maar zeer lange tijd afhankelijk blijven van financiële steun van de eurozone en mogelijk IMF. Het IMF zal zich echter waarschijnlijk terugtrekken als er geen herstructurering van die schulden plaats zal vinden.

Het Griekse probleem blijft echter niet beperkt tot Griekenland alleen. Ook andere lidstaten hebben te kampen met een schuldenlast van meer dan 100% van het GDP. De eurozone als fictief geheel kampt met een schuldenlast die dicht bij die 100% komt.

Er blijft de komende jaren bij vrijwel alle euro landen  nog een begrotingstekort, hetgeen inhoudt dat de schuldenlast in euros nog jaren lang blijft toenemen en hooguit als percentage van het GDP (bij groei boven de inflatie) afneemt. Omdat de inflatieverwachting in de eurozone de komende jaren nog laag blijft zal ook de waardevermndering van de schulden daardoor gering zijn. 

Dat wil zeggen dat er niet veel ruimte is voor een herstructurering van de Griekse schulden zonder andere lidstaten te benadelen (tenzij de eventuele herstructurering via geldverruiming of mogelijke aflossing over een halve eeuw wordt verschoven, hetgeen een wissel trekken op de toekomstige generaties is).

De groeiprognoses voor Griekenland variëren sterk. Trading economics komt tot waarde van -0,2 tot 0,24 in 2050; EY komt tot ongeveer 2,3%; IMF tot 3%; IC economics tot 0,2 nu, 2,8 in 2020en 1,3 in 2050. Een grote variatie dus. Wat het in werkelijkheid wordt hangt natuurlijk mede af van de uitkomst van de huidige stalemate.

Twee ervan worden verwerkt in de volgende simpele simulaties. 

Allereerst de prognose van het IMF dat rekening houdt met een groei van 3%. Zo'n groei over een langere periode is uitzonderlijk. Begrotingsoverschot van 0,7% lijkt ook positief.

 In die tien jaren is er wel een geringe afname van het schuldbedrag te zien en het percentage ten opzichte van  het BBP (GDP) is teruggelopen naar 130%. Zelfs bij deze zeer positieve prognose is Griekenland nog steeds niet in staat zijn schulden af te betalen op 15 miljard euro na dan. Geld voor het afbetalingsschema aan het begin hiervan getoond is er dus niet. Het houdt, net als de andere simulaties in dat er steeds nieuwe leningen en dus schulden  moeten worden aangegaan om de aflopende af te kunnen betalen.

Een prognose hierboven van trading economics geeft ongeveer het hierboven staande groeibeeld. Bij deze geringe groei is er niet veel verschil met de huidige situatie. 

Hieronder dan een denkbeeldige uiterst gunstige voorstelling.

 Deze bovenstaande prognose ontbeert elke poging tot de werkelijkheid te komen. Wat hij echter aantoont is dat zelfs bij een enorme jaarlijkse groei van vijf procent  en een jaarlijks begrotingsoverschot van 2% het schuldbedrag nog steeds torenhoog is, maw dat er slechts 50 miljard kan worden afgelost en voor de aflopende leningen nieuwe moeten worden afgesloten. 
Wel is door deze groei het schuldpercentage teruggelopen naar 96%. Maar na tien jaar nog ver boven de door de eurozone toegestane 60%. En een langdurende groei van 5% zou zelfs in de USA wel heel onwaarschijnlijk overkomen, laat staan in Griekenland.

Natuurlijk is alles hierboven geschetst een gesimplificeerde weergave van wat er zou kunnen gaan gebeuren. Maar er wordt wel door aannemelijk gemaakt dat ook onder uitzonderlijk gunstige omstandigheden Griekenland over tien jaar nog steeds diep in de zorgen zit.

Dat dat ook voor een aantal andere eurolanden niet is uitgesloten is ook te verwachten.
Overigens zijn dit  natuurlijk mijn persoonlijke overwegingen. Misschien zie ik het veel te somber.  Maar even misschien wordt het door anderen veel te rooskleurig ingeschat.