Is de kogel echt door de kerk? 

 

In een document van 27 pagina's lang staan de voorwaarden opgetekend waaraan  Griekenland zich moet binden ze de komende drie jaren uit te voeren.

In ruil daarvoor krijgt Griekenland een bailout van maximaal 86 miljard euro's die grotendeels gebruikt zullen worden om leningen af te lossen, rente te betalen, banken te herkapitaliseren en aan andere verplichtingen te voldoen.

Die bailout wordt voor een deel door het ESM bekostigd, een deel door het IMF (indien dat zou deelnemen) en een deel door de verkoop van Griekse assets (havens, vliegvelden etc.) als dat genoeg opbrengt.

De Griekse regering buigt er zich dit weekeinde over en de Europese ministers van financiën moeten ook nog instemmen met het pakket.

Duitsland staat afwijzend tegenover deze snelle afhandeling want zij vrezen voor een half bakken accoord dat in een later stadium weer problemen veroorzaakt.

Zij prefereert een overbruggingskrediet voor de terugbetaling door Griekenland aan de ECB van 3 miljard euro op 20 augustus zodat de bailout voorwaarden op grondiger wijze kunnen worden overlegd.

Wat de Finnen doen is ook nog de vraag.

De Finse minister van buitenlandse zaken, Timo Soini heeft zaterdag verklaard dat Finland buiten die geplande derde bailout zou kunnen blijven. Zijn partij staat een kritischer houding tegenover de EU voor.

Dat zal, denk ik, in feite een onmogelijkheid zijn. In tegenstelling tot de eerste twee bailouts wordt deze afgehandeld door het ESM waar Finland net zo min als de andere eurozone staten een veto recht heeft. Alleen Duitsland heeft zoveel stemmen dat het een bailout tegen zou kunnen houden in eerste  instantie maar daarna via een emergency operation niet meer.

Wel zal de Bundestag toestemming moeten geven.

 

Dan staat ook nog de rol van het IMF ter discussie. Het IMF heeft wel deelgenomen aan de besprekingen over het Memorandum maar de deelname van het IMF aan de bailout hangt af van de regeling van een schuldvermindering van Griekenland. Over zo'n schuldvermindering is het laatste woord nog niet gezegd. Duitsland acht een aanpassing van het verdrag van Lissabon hiervoor vereist. De gehele eurozone is echter om duidelijke redenen (zie hiervoor de tabel bij mijn vorige blog) sterk gekant tegen een echte gedeeltelijke schuldkwijtschelding, haircut.

Wellicht is er wel ruimte voor een moratorium van alle Griekse schulden gedurende een periode van dertig jaar, waardoor dan een inflatie van 2% per jaar (de hoop van de ECB) door de  waardevermindering van de euro voor zo'n schuldvermindering zou hebben gezorgd.

Maar nu is daar ook nog geen zekerheid over. Geen zekerheid voor Griekenland dus.

Duitsland heeft als voorwaarde voor de bailout juist het meedoen er aan van het IMF als dwingende voorwaarde.

In ieder geval is het nog geen gelopen race.

 

Zelfs al komt er geen kink in de kabel dan zijn de problemen nog niet definitief opgelost. Vele analisten zijn van mening dat de aan Griekenland op te leggen voorwaarden voor hervormingen en bezuinigingen de Griekse economie juist verder zullen doen krimpen.

Het kwartet rekent daarentegen op een blijvend primair overschot op de Griekse begroting van na twee jaar 3,5 procent om uit het dal te kunnen komen. Dat kan alleen verwezenlijkt worden bij een behoorlijke groei van de economie.

Zou deze prognose niet blijken te kloppen dan zullen er weer grote problemen ontstaan.

Want zonder primair overschot zal Griekenland ook over drie jaren afhankelijk blijven van steun uit de eurozone want lenen op de kapitaalmarkt met een 330 miljard schuldoverhang over dertig jaar zal voor externe kapitaalverschaffers  geen aantrekkelijke optie zijn.

 

We gaan dus nog een spannende tijd tegemoet. En dat alles voor een land met nog geen twee procent van het  eurozone BBP en een reputatie van devaluaties.