Wat is in 

de kristallen bol van de toekomst te zien

Soms komen rare associaties bij mij in mijn overpeinzingen op bij uitspraken die onwaarschijnlijk lijken maar misschien een veel diepere betekenis zouden kunnen hebben. Zo ook de uitspraak van Erdogan dat Turkije over zo'n zes jaar lid van de EU zou zijn. Daaruit vloeiden de volgende toekomt beelden.

Turkije gelooft binnen zes jaar lid van de Europese Unie te zijn.

In de EU landen wordt die uitspraak met ongeloof en opnbegrip ontvangen.

Turkije past zich immers in het totaal niet aan, integendeel wordt steeds autocratischer.

Maar wij moeten ook de mogelijkheid onder het oog zien dat het niet om veranderingen in Turkije hoeft te gaan maar om die in de de Europese Unie zelf .

 En de EU verandert zelf  inderdaad. Afgezien nog van de interne crises over de staatskundige toekomst van de EU, het verbond van staten of de Federale Superstaat met deelstaten of de splijtstof tussen noord en zuid over austerity of lossere geldpolitiek of de toekomstige uittreding van Groot Brittannië.

 Niet alleen dus door invloeden van binnenuit maar door die van buiten zoals bijvoorbeeld de open deuren politiek.

Want de toestroom van illegale migranten neemt weer toe en nieuwe sluipwegen naar het begeerde noorden, voornamelijk Duitsland worden populair.

De bewaking van de buitengrenzen van de EU is alleen in naam een bewaking en zou alleen effectief kunnen zijn bij de land buitengrenzen.

 Maar bij de zeegrenzen is de grensbewaking de facto een reddingsorganisatie voor door mensensmokkelaars georganiseerde overvolle boottochten met illegalen naar de Europese Unie wateren.

De door de kustwacht uit zee of uit die sterk overladen onzeewaardige boten geredde illegale migranten worden vervolgens de Europese Unie binnen gevoerd waar het hun is toegestaan asiel aan te vragen. 

Onbedoeld een stimulans voor mensensmokkelaars die er alleen maar voor hoeven te zorgen dat de boten in de EU territoriale wateren terecht komen.

Buiten die wateren kan de kustwacht niet optreden door bijvoorbeeld de boten rechtsomkeer te laten maken.

Zeerecht en mensenrechten spelen de smokkelaars in de kaart.

Dat dit in de praktijk gebeurt blijkt uit de massa’s ongeregistreerde illegalen die in de Europese Unie rondzwerven.

Want eenmaal binnen de Europese Unie is in werkelijkheid blijven in de EU.

Zelfs als de illegale migranten asiel hebben aangevraagd kunnen zij vervolgens alsnog in de Europese Unie onderduiken om bijvoorbeeld uitzetting te voorkomen als hun asielaanvrage zeker zou zijn afgewezen.

Indien hun asielaanvrage wordt afgewezen en de beroepsmogelijkheden daartegen zijn uitgeput, hetgeen jaren kan duren, is uitzetting een theoretisch gegeven.

De landen van oorsprong willen hen niet terug nemen, uitzetting naar landen waar hun vervolging zou kunnen dreigen is uitgesloten en naar oorlogsgebieden kunnen zij evenmin worden uitgezet.

In feite worden zij dus de straat opgezet en is de EU verplicht hun de meest essentiele levensomstandigheden te verschaffen.

Zonder officiële middelen van bestaan zijn zij aangewezen op illegale arbeid of misdaad of onderdak bij familie.

Mw Merkel constateert dat terreur al bestond voor de vluchtelingen crisis en impliceert daarmee dat er dus geen verband bestaat.  

Zij heeft in het eerste gelijk maar vergeet te vermelden dat door de massale ongecontroleerde toevloed het ook voor terroristen nu veel gemakkelijker is dan voorheen de Europese Unie binnen te komen.

En zolang de economische en politieke omstandigheden in Azië en Afrika de bevolking geen beter menswaardig bestaan kunnen bieden zal de Europese Unie als de huidige regelgeving blijft bestaan een uiterst aantrekkelijk toevluchtsoord blijven.

Dat wil zeggen dat de toevloed van illegale migranten onverminderd zal doorgaan.

Daardoor neemt de kans op terreurdaden uiteraard toe hetgeen dan ook blijkt.

Het idee te koesteren dat goed georganiseerde terreurorganisaties geen gebruik zouden maken van de voor hen veilige en ongecontroleerde toegangspoorten tot de Europese Unie en hun terroristen daar van land tot land ongehinderd kunnen rond reizen grenst aan de waanzin.

Dat zij via het internet contact kunnen houden met hun bases in de terreurlanden maakt hen des te gevaarlijker.

Voor registratie hoeven zij niet bevreesd te zijn. Controle is er nauwelijks en is bovendien zo lek als een mandje en valse identiteiten zijn alleen achteraf als het te laat is te controleren.

De mensen voelen zich niet langer veilig.

Dat dat gevoel niet in verhouding staat tot de mogelijkheid slachtoffer te worden van een aanslag doet er niet toe.

Gevoelens houden zich niet aan statistieken.

Door dat gevaar zijn extra maatregelen nodig om aanslagen zo veel mogelijk te voorkomen.

In Frankrijk bijvoorbeeld is de noodtoestand afgekondigd en onlangs verlengd.

In Duitsland wild de Afd privé bezit van wapenen toestaan gezien de toenemende vraag naar vergunningen voor vuurwapenen en bussen spuitgas.

Een duidelijke aanwijzing voor het toenemende gevoel van onveiligheid en de wens zich daartegen te bewapenen.

De CDU verzet zich hevig tegen dit voorstel van de Afd.

De landen zijn gedwongen de vrijheid van hun burgers steeds verder te beperken om via deze controle aanslagen te kunnen voorkomen.

Door op steeds meer plaatsen controle met videocameras te plaatsen wordt het gaan en staan van de burgers in kaart gebracht.

Door het steeds toenemende betalingsverkeer met pincode betalingen worden al deze gegevens van de burgers vastgelegd.

Via mobile telefoon en GPS kan worden nagegaan wanneer en waar de burgers zich bevinden.

De praktijk uit het verleden bewijst dat de informatie door deze beperkingen en mogelijkheden bereikt ook gebruikt kan gaan worden voor andere doeleinden dan waarvoor ze bestemd zijn.

Neem als voorbeeld in ons land de geautomatiseerde controle op de wegen van nummerplaten die door de fiscus gebruikt ging worden om na te gaan of leaserijders de 500 eigen gebruik regeling overschreden.

Een niet bedoeld gebruik van deze gegevens.

Gelukkig door de rechter in dit geval als onrechtmatig gezien en dus niet toegestaan.

Daardoor ontstaat een achterdocht van de bevolking tegenover de overheid en een maatschappij die vergeleken kan worden met die in Orwell’s 1984, Big Brother is watching you. Alleen zijn de huidige technieken veel en veel beter.

De berichtgeving door de mainstream media wordt eveneens gewantrouwd en voor een zelfopgelegde censuur word gevreesd.

Het zou enkele jaren geleden onvoorstelbaar zijn maar nu adviseert de Duitse overheid de bevolking een levenmiddelenvoorraad voor tien dagen aan te schaffen.

Voor de Oktoberfeesten gaat een rugzakverbod gelden, op de luchthavens en  treinstations moet gezichtsherkennings apparatuur komen.

Zo, zegt die Welt, wordt de gewone Duitser in zijn normale leven getroffen, geheel in tegenstelling met de raad gewoon door te leven.

 Natuurlijk leeft niet alleen in Duitsland deze angst voor aanslagen en het proberen methodes te  vinden om die te voorkomen. Maar Duitsland is als voornaamste gastland ook het kwetbaarste geworden.

Zo onstaat steeds meer het beeld van een politiestaat met voortdurende controle van alle burgers.

Op deze wijze is door de terreurdreiging, volgens Merkel dus niet aan de migranten toestroom te wijten, onze west Europese maatschappij nu al flink veranderd van een vrije blije tot een gecontroleerde angstige.

We leven bovendien in de wetenschap dat het noorden van Europa alleen gevrijwaard wordt van een verdere toestroom van migranten net als het vorige jaar door een afsluiting van de grenzen tussen Griekenland, Italië (als het Oostenrijk te machtig wordt) en de rest van de EU.

Daarbij komt dat Griekenland overlopen zou worden als de wankele overeenkomst die Mw Merkel met Erdogan overeen is gekomen instort.

Want zonder wetswijzigingen over de status van illegale migranten heeft de EU geen verdedigingslinie.

Dan kan men tot in het oneindige Griekenland (en later ongetwijfeld ook Italië) verwijten dat zij falen bij het bewaken van de buitengrenzen.

Maar deze landen hebben de wetgeving tegen zich.

En de werkelijkheid is dat Griekenland en in steeds grotere mate Italië gebruikt worden als opvangcentra voor deze illegale migranten en dat hun opnemingsvermogen beperkt is.

Het falen ligt in Brussel waar de wetgeving plaats vindt.

Deze wetgeving stamt uit een andere tijd toen er nog geen miljoenen migranten stromen dreigden.

Zonder een wijziging in deze asielwetgeving zal er niets veranderen in de toestroom.

Wij moeten ons realisereen dat de EU verder zal veranderen als jaarlijks een miljoen migranten zouden binnenstromen.

Dan praat ik nog niet over de kosten die dat voor de belastingbetalers meebrengt maar over de de cultuur die met deze migranten de EU binnenkomt.

Want wie ziet nu nog niet in dat de beide culturen, de onze en die van de binnenkomers  zo sterk van elkaar verschillen dat een aanpassen aan onze cultuur, zoals door ons geëist zou moeten worden geen sprake zal kunnen zijn.

Nu al levert dat kennelijk onoplosbare problemen in de westerse maatschappij op waar wij al beginnen aan aan een nieuwe cultuur.

En hoe zal die EU maatschappij er over zes jaren uitzien, als Erdogan meent dat Turkije dan tot de Europese Unie zal kunnen toetreden.

Maar zoals altijd zijn het mijn leken overpeinzingen die misschien alle realiteit ontberen.