Wat staat ons nog te wachten

Aanstaand weekeinde wordt in Japan de Vergadering van de G7 landen gehouden. de Regeringen van Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, het VK en de VS komen daar bijeen om over de financiële en economische politiek voor de komende tijd te spreken en afspraken te maken.

De afgelopen week zijn er voorbereidende gesprekken geweest door de ministers van financiën. Er is gesproken over de monetaire en fiscale politiek en structurele hervormingen.

Natuurlijk was er gezien de samenstelling een soort confrontatie van losse monetaire (QE en rente) politiek, losse fiscale (belastingen en schulden) politiek en structurele hervormingen.

Japan, de gastheer,  en enkele andere landen streefden naar de losheid van een schuldgefinancierde conjuctuur injectie,  maar een mengeling van fiscale en monetaire gekoppeld aan structurele hervormingen leek toch wel de uitkomst te zijn.

Het gevaar van een currency war, door wisselkoersmanipulaties (oa door QE) moet vermeden worden. Daarbij ging het voornamelijk over de verhouding dollar yen. Weidman wees erop dat wisselkoersen geen actief instrument van de geldpolitiek mochten  zijn.

Het aanstaande weekeinde zullen de regeringsdelegaties de te volgen politiek vastleggen. In hoeverre hij dan ook gevolgd zal worden staat niet vast. Mondiaal speelt duidelijk het probleem van de overmatige, vaak onhoudbare staats en private schulden. Schulden die sinds 2008 in plaats van af te nemen enorm zijn gestegen. Een probleem, dat moeten we onder ogen zien, dat elk jaar verergert en de speelruimte voor fiscale politiek, als die er nog is, verkleint. En de monetaire ingrepen van centrale banken kunnen dat niet opvangen mede gezien de slijtage in uitwerking die ze vertonen. Structurele hervormingen stuiten echter op veel sociale weerstand. Een gordiaanse knoop.Maar het is niet het enige probleem in de EU.

Hoe je het ook keert of wendt, er valt niet te ontkomen aan het illegale migranten probleem.

Mw Merkel reist dit weekend weer naar Istambul voor een vergadering over UN noodhulp aan vluchtelingen. Daarna heeft ze een onderhoud met Erdogan. Wat dat voor zin heeft is wat onduidelijk. Want al spreekt ze daar haar ongenoegen uit over de ontwikkelingen in Turkije, zeggenschap erover heeft zij niet, wel afhankelijkheid van Erdogan.

De onder-voorzitter van het EP pleit voor een mandaat voor Commissie directieven in Griekenland. Weer een zinloze stap naar verdere machtsoverdracht. Dat zal niets uitmaken voor de grensbewaking zolang ieder die illegaal binnenkomt asiel kan aanvragen.  Zie verderop in dit blog hoe het op de Griekse eilanden daarmee verloopt.

Ik lees dat de VVD wil dat migranten van buiten Europa geen recht op asiel kunnen claimen. Het is natuurlijk pure verkiezingspraat want de VVD kan geen internationale verdragen over de mensenrechten opzeggen. Die zijn ook vastgelegd in het verdrag van Lissabon. Wel zou de Raad van Regeringsleiders een voorstel kunnen doen deze verdragen gezien de ontstane noodtoestand tijdelijk buiten werking te stellen. Maar zo'n inderdaad effectieve stap zal nooit overwogen worden.

Er wordt vanuit verschillende gezichtspunten naar de overeenkomst met Turkije gekeken.

De  organisatie Pro Asyl klaagt dat de mensenrechten schendingen in Turkije een onmiddellijk opzeggen ervan eisen. In Turkije en ook in Griekenland wordt vluchtelingen systematisch hun rechten ontnomen.

Op de Griekse eilanden zoals Lesbos zijn 3000 migranten geïnterneerd en er zijn geen juristen genoeg. Er zijn al 13 migranten teruggestuurd zonder behandeling van hun asielaanvrage. Europa sluit de ogen.

"De kanselarij neigt ertoe voor Erdogan door de knieën te gaan" kopt Die Welt boven een interview van het blad met een euro parlementariër. Er is geen rechtlijnig beleid, het zwalkt tussen afwijzen en aanbieden.

Intussen heeft een Grieks gerechtshof in Lesvos bepaald dat Turkije onveilig moet worden geacht en wilde op die gronden geen asielaanvrage afwijzen.

Maar toch zijn er afgelopen vrijdag 51 migranten van velerlei afkomst naar Turkije teruggestuurd.

Op Lesvos zijn 100 van de 174 asielaanvragen door het Asielhof toegewezen, de afgewezenen hebben beroep aangetekend.

Op het eiland Chios is de politiechef afgetreden vanwege de migrantencrisis.

Er zijn nu 2500 migranten op het eiland en er kunnen slechts 10 asielaanvragen per dag afgehandeld worden. En vrijdag kwamen er weer 99 nieuwe migranten bij.

Macedonië is een rechtzaak begonnen om een einde te laten maken aan de bezetting van de spoorlijn naar Macedonië en de wetteloosheid in het kamp bij Idomeni.

Griekenland beloofde opnieuw dat het kamp zou worden geëvacueerd naar andere centra in Noord Griekenland.

In de Spiegel wordt erover geklaagd dat Turkije hoogopgeleide migranten niet met de uitruil laat gaan. Bij de migranten die Turkije stuurt zijn opvallend veel medische gevallen en laagopgeleiden. Turkije heeft de UNHRC, die officiëel over de overdracht gaat maar dat aaan Turkije gedelegeerd heeft,  medegedeeld dat Syrische academici niet voor de 1 op 1 inruil in aanmerking komen.

De relocatie, het verdelen over de EU lidstaten van migranten loopt absoluut niet, medio mei zouden er 20.000 migranten herplaatst zijn volgende de planning. Het totaal is echter 1500. Uit Griekenland 909 en 591 uit Italië.

In Griekenland (het vasteland) dreigt een humanitaire crisis hierdoor. Het aantal geregistreerde migranten in Griekenland bedroeg vorige week 54.574. Hoeveel ongeregistreerden er zijn moet nog blijken. Op de Griekse eilanden  zijn er meer dan 8500 migranten.

Ook in Italië is een grote instroom die tot problemen kan leiden. De afsluiting door Oostenrijk van de Brennerpas zou niet doorgaan, maar nu het aantal illegale migranten stijgt gaat Oostenrijk toch eextra grenswachten naar de pas sturen. Dat zal weer tot wrijving met Italië leiden.

Bij de EU regeringsleiders is er nog steeds onenigheid over het verdeel plan. De Commissie heeft al gedreigd met 250.000 euros boete voor elke volgens hun verdeelsleutel niet gerelokeerde migrant. Dat heeft bij de Oostelijke lidstaten tot grote verontwaardiging geleid.

De resettlement uit Turkije (de een op een regeling) vertoont zoals de Spiegel schrijft ook problemen. Tot nu toe zijn er 177 geresettled in de EU. De planning was in Griekenland 2000 migranten per maand te behandelen en er dit jaar maximaal 72.000 op te nemen (12 x 2000).

Als je daarbij de onzekerheid over Turkije's doorzetten van de uitwisseling als er problemen met de 72 voorwaarden voor visa vrij reizen blijven bestaan en eventuele andere voorwaarden die Turkije zou stellen is het geen vertrouwenwekkend beeld.

In Lybië, lees ik,  zijn er 800.000 potentiële vluchtelingen. Hoeveel kans zullen de pogingen om daar een veilige zone te vormen hebben. Zal de suggestie de tegen isis strijdende rebellen te bewapenen een veilig Lybië opleveren. Datzelfde kun je je afvragen van Syrië.

En is Europa echt moreel verplicht vluchtelingen uit andere werelddelen op te vangen.

De enige conclusie die nu te trekken valt is dat een aantal EU landen voor  illegale migranten door de voor hen uiterst gunstige levensomstandigheden en het feit dat iedereen er asiel kan aanvragen een enorme aantrekkingskracht uitoefent en dat de mensenrechtenwetgeving het praktisch onmogelijk maakt hen te weren.

Het is dus duidelijk welke maatregelen genomen zouden moeten worden om die aantrekkingskracht en de onmogelijkheid ze buiten de EU te houden op te heffen.

En dan te bedenken dat dat maar één van de cruciale problemen is.