De vier werelden: 

overheid kapitaal economie consumenten

Het is uit mijn overpeinzingen duidelijk dat ik geen aanhanger ben van de QE en lage rente monetaire politiek van de centrale banken die, zo denk is, meer gericht is op de kapitaalmarkt dan op de echte economie en zelfs uitgelegd zou kunnen worden als wisselkoers beïnvloeding .

Bijgedrukt geld wordt ongericht in de wereldeconomie gepompt en de lage rentetarieven met die money glut, overvloed aan geld, leiden te snel naar overgrote staatsschulden bedrijfs en persoonlijke schulden en dreigen bubbles, opgezwollen blazen, te veroorzaken die met nare gevolgen kunnen barsten zoals we in 2008 hebben gezien.

De laatste jaren en nu nog sterker denk ik te zien dat men van die lage rente afhankelijk is geworden, een renteverhoging zou al snel tot problemen bij aflossen en rentebetalingen  leiden.

Men spreekt dan van de “debt trap” waaruit het moeilijk ontsnappen is, als dat nog kan.

De FED is dan ook snel van “tightening” , renteverhogingen en afbouwen money glut, moeten terugkomen en de ECB heeft het zelfs niet geprobeerd.

Nu willen de centrale banken, althans de meerderheid van de leden, desondanks zelfs weer tot renteverlagingen en zelfs bijdrukken en opkopen  overgaan of ermee doorgaan al zijn ze ervan overtuigd dat alleen de landen zelf met hun eigen fiscale politiek hun economie efficient kunnen stimuleren.

Ze worden daarbij ook ondereling beïnvloed door het wisselkoers effect dat de monetaire politiek heeft.

Dit keer denk ik echter in mijn overpeinzingen hoe ik deze wereld van geld zie.

Als leek zie ik daar vier, van elkaar afhankelijke  maar ook deels in zichzelf gekeerde afzonderlijk systemen.

Natuurlijk simplificeer ik daarbij, maar het lijkt mij, als leek, beter het bos te proberen te zien dan me te verliezen in de bomen.

·     De overheid: stuurt kapitaal en handel en industrie door monetaire (geld scheppen en rente bepalen) en fiscale politiek (belasting, heffingen, subsidies, regelgeving).

·     De kapitaalmarkten verschaffen geld aan de echte economie

obligaties (=schuldeisers) aandelen (mede eigenaren) maar lijken meer gestuurd t worden door de monetaire politiek van de centrale banken dan door de echte economie.

·     De echte economie, handel en industrie: aanschaf, produktie, bewerking, afzet, (aanbodkant).

·     De consumenten, eindgebruikers (vraagkant).

Deze systemen worden verbonden door allerlei geldstromen die ze, in ideale omstandigheden, onderling in evenwicht houden.

Hieronder een schema dat die geldstromen tussen de verschillende systemen schetst, inclusief de “outsourcing”.

Zwarte lijn goederenstroom, rode lijnen geldstromen.

Dikke lijnen geven de goederen en geldstroom bij outsourcing van productie, de eigen economie wordt omzeild.

Duidelijk is hoe de invloed van outsourcing is  op de eigen economie.

Met de productie verdwijnen niet alleen de arbeidsplaatsen en de industrie infrastructuur maar ook belasting inkomsten ervan voor de staat en wordt sociale zorg voor de werklozen nodig.

Bovendien worden de ondernemingen die outsourcen afhankelijk van de buitenlandse supply lines.

Ook is duidelijk dat de gehele keten van  gebeurtenissen berust op wat de natuur ons biedt. Daarover later meer.