jeudi 5 avril 2018



Soms lopen overpeinzingen uit de hand.

De laatste weken zijn er zoveel ontwikkelingen die eigenlijk onbegrijpelijk zijn.
Natuurlijk hoort de dreiging of mogelijkheid van een handelsoorlog daarbij.
Voor mij lijkt het duidelijk dat president Trump de USA bestuurt als een onderneming.
In het verleden heeft de USA, vindt hij,  teveel toegegeven aan de wensen van andere landen met als resultaat een al jarenlang durend daverend handelsbalans tekort.
Hij wil heronderhandelen en zet daarbij als hefboom invoerrechten in.
Is hij tegen globaliseren?
Neen, duidelijk niet want hij wil juist onderhandelen over de voorwaarden daarbij.
Dat doet de EU overigens ook met de onderhandelingen over allerlei handelsverdragen met verschillende partners.
Maar zo zie ik het uiteraard slechts als buitenstaander en amateur.
Een ander voor mij onverklaarbaar gegeven: de USA heeft de CO2 uitstoot sinds 2000 per inwoner met 18% verminderd.
Dat terwijl Trump juist uit het Parijs Accoord is gestapt, overigens niet om klimatologische redenen maar omdat hij het een “bad deal” voor de USA vond.
India en China konden tot 2030 CO2 fossiel blijven pieken terwijl de USA verder zou moeten beperken.
Dat was economisch ongunstig voor de USA vindt Trump.
Trump ziet dit alles zo lijkt mij door de bril van een ondernemer.
Maar verbijsterend voor mij is dan terwijl de USA 18% minder CO2 uitstoot de energiewende in Duitsland de laatste jaren geen beperking  van de CO2 uitstoot heeft opgeleverd terwijl Duitsland juist een schoolvoorbeeld van overgang van fossiele brandstof naar renewables, wind en zon voornamelijk,  is.
Bovendien zijn de elektriciteits tarieven voor particulieren en de meeste bedrijven  in Duitsland (samen met Denemarken) de hoogste in de Europese Unie.
De lidstaten van de Europese Unie, ook een van de grote voorlopers op energie vernieuwings gebied, bereiken ook niet de doelstellingen van het Parijse Accoord, met de oplevende economie is de uitstoot van CO2 zelfs weer wat toegenomen, zo lees ik.
Het UK lees ik, zet in op gas als backup voor de renewables.
Nederland wil juist gas uitbannen en vervangen door elektriciteit.
Weg met de centrale verwarmings ketels en niet meer koken op gas.
Het ene land wil dit en het andere dat.
Het geeft mij een verwarrend beeld.

Het lijkt me ook dat nu de wereld economie opgeveerd is en alom de prognoses positief zijn de centrale banken hun loose money politiek zouden moeten gaan omzetten in een normalisering, dus stoppen met geld bijdrukken en obligaties opkopen en rente laag of negatief houden.
Maar dat lijkt toch wel op problemen te stuiten.
In de USA worden de renteverhogingen van de FED met argusogen door de beurzen gevolgd.
Door de belastingmaatregelen zal de USA meer leningen moeten afsluiten om de hogere uitgaven te dekken.
Nu de FED zich heeft teruggetrokken uit de aankopen op de obligatiemarkt  zou dat problemen met dat hogere aanbod kunnen opleveren en dus hogere rentes.
Kan de groeiende economie dat opvangen?
Zelfs de Bank van Japan denkt na vele jaren over afbouw van de QE en rentepolitiek.
Binnen de eurozone leveren de grote economische verschillen tussen de lidstaten een extra probleem op.
Er zijn eurolanden die geen enkele behoefte hebben aan de ECB steun maar eveneens landen die zonder die steun in grote problemen zouden komen.
Neem Italië als voorbeeld: lage groei, overgrote schuld en de euro als te dure munt.

Maar de Nederlanders zijn tevreden, Nederlanders zijn optimistisch.
Het gaat goed met de Nederlandse economie, de groei is groter dan in de meeste eurolanden, de prognoses gunstiger.
Nederland is een van de zeldzame eurolanden die een begrotingsoverschot hebben, die binnen de verdragsnormen blijven van staatsschulden, de werkloosheid is bij de laagste in de eurolanden, er is als eigenlijk hoogconjunctuur minpuntje  een groeiend gebrek aan vakmensen.
Wel wil de inflatie maar niet stijgen, in februari 2018 in Nederland 1,3%, in de eurozone als geheel 1,1%, een daling ten opzichte van de vorige maanden.
Maar de schatting voor maart is 1,4% inflatie totaal, voor voedsel 2,2% net als voor alcohol en tabak, voor energie 2%.
Denk erom, 2,2% inflatie voor voedsel is 2,2% prijsstijging voor de consument.
Door die lage totaal en core inflatie zullen rentestijgingen door de ECB nog lang uitblijven evenals het afbouwen van de ECB balans.
Ook de bij de groeiende economie te verwachten flinke loonstijgingen blijven uit hoewel de secondaire arbeidsvoorwaarden veelal verbeteren.
Daarentegen nemen de vaste lasten flink toe.

Als er geen kinken in de kabel komen staat Nederland er in de komende jaren dus goed voor.
Maar Nederland is een euroland en de druk voor solidariteit, geldstromen naar de minder presterende eurolanden, schulddeling, gezamenlijke budgetten zonder gezamenlijke wetgeving neemt toe zowel vanuit Brussel als de zuidelijke landen.
Duitsland onder Merkel en Frankrijk onder Macron streven naar meer integratie.
Tenslotte zullen met de Brexit de inkomsten van de EU teruglopen terwijl de economische schade afhangt van de uitkomsten van de Brexit onderhandelingen.
Maar economische schade zal er aan beide kanten zijn.

Maar dit zijn allemaal maar wat chaotische overpeinzingen van een soms wat verbijsterde leek.





Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire