Het is de rente…….

En

Wordt de toekomst van de eurozone nu in Duitsland bepaald.

Dit keer niet over een economische toekomst met robots maar een politieke toekomst en het uiteenlopende beleid van de centrale banken.

Met mijn lekenblik lijkt het me dat in Duitsland er politieke ontwikkelingen door de GOKO onderhandelingen in gang zijn gezet die de toekomst van zowel Duitsland als de eurozone en ultiem de EU diep kunnen beïnvloeden.

Door de SPD, Schulz, de doorgewinterde EU federalist, wordt een verdere integratie, een fiscale unie van de eurozone geëist en ultiem een Federaal Europa.

Zo wordt het tijdens de onderhandelingen niet genoemd maar het gaat die richting uit.

De Union, Merkel, lijkt hierin mee te (moeten?) gaan.

Dat is een U turn van de oude Duitse instelling dat elke EU lidstaat verantwoordelijk is voor zijn eigen fiscale politiek binnen de algemene regels in het Verdrag van Lissabon gesteld en niet via geld transfers gesteund mag worden.

Daarop is het bestaansrecht van het ESM gebaseerd, geen EU instelling maar een onderling verdrag van EU lidstaten die de euro voeren en dat in geval van nood leningen onder stringente voorwaarden kan verstrekken.

Leningen die terugbetaald moeten worden, geen geldtransfers.

Kijk naar Portugal en Ierland en met een schuin oog naar Spanje.

Door dat ESM, zoals bijvoorbeeld een voorstel is, om te bouwen tot een EU instelling, een EU Monetair Fonds naar analogie van het IMF wordt dat principieel anders.

Niet het ESM zelf (dus de gezamenlijke eurolanden) maar de EU beslist in de toekomst.

En dat is maar één van de GROKO ontwikkelingen in de richting van een fiscale unie.

Een ander, voor mij amusant, tintje wordt aangebracht door de SPD waarvan de partijleden uiteindelijk zullen moeten stemmen over het eindresultaat van die GROKO (Grote Coalitie tussen CDU/CSU/SPD) onderhandelingen.

Een soort bindend referendum want keuren zij het af dan is het gedaan met de GROKO en dus  met Schulz en met Merkel.

Hun lot ligt dus in de handen van de leden van de Socialistische Partij.

Maar ook het lot van de EU en de eurozone.

Onderschat het dus niet.

De ECB houdt vast aan de lage/negatieve  rentepolitiek tot de inflatie tot 2% gestegen zal zijn en blijft daarnaast voor 30 miljard euro per maand aan euros bijdrukken en koopt daarmee nieuwe obligatieleningen van de eurolanden en grote ondernemingen.

Daarnaast koopt de ECB met de binnenkomende miljarden (van al eerder extra bijgedrukt geld) voor aflopende obligaties weer nieuwe obligaties op en houdt door beide opkoopstrategieën  ja, de rente, de yield op die obligaties laag en de leningen dus goedkoop.

Zo komt er steeds meer eurogeld op de markt, de losse geldpolitiek.

Dat gebeurt bij een groeiende economie van de eurozone en gunstige prognoses voor de komende jaren.

De eurozone economie heeft die die extra steun dus eigenlijk niet nodig, schulden zouden moeten worden afgebouwd in plaats van toe te nemen.

En Duitsland en Nederland zijn het er dan ook niet mee eens.

Begrijpelijk als men de groeiende economische verschillen tussen de eurolanden beschouwt.

Beter hoeft nog niet goed te zijn.

Maar het tot nu toe onbereikbare doel van die 2% inflatie blijft de officiële reden voor die lage rente.

De FED, de Centrale Bank van de USA heeft de rente al enkele malen licht verhoogd en gaat daarmee de komende jaren door, ondanks de niet stijgende inflatie.

De FED is al lang gestopt met het bijdrukken van extra dollars.

In tegendeel haalt FED de miljarden al bijgedrukte dollars die terugvloeien naar de FED door de betaling eraan van aflopende obligatieleningen langzaam maar zeker uit de markt en vernietigt ze virtueel zodat de dollar hoeveelheid slinkt en de balans van de FED langzamerhand de oude grootte terugkrijgt.

Een tightening dus, einde van de losse geldpolitiek en het aantrekken van de geld riem.

Als leek zou ik verwachten dat dus de euro door die losse ECB geldpolitiek en de harde FED geldpolitiek in waarde zou dalen ten opzichte van de dollar maar het omgekeerde gebeurt. De dollar daalt en de euro stijgt.

Het is wel eens leerzaam voor een amateur  te beginnen met de waarde van prognoses te bezien.

Zoals ik al eerder opmerkte, de rente op een Griekse 10 jaars obligatielening ligt lager dan die op een USA obligatielening.

Levert dus lenen aan de USA meer risico op dan het lenen aan Griekenland?

Wat zijn de prognoses voor Griekenland vergeleken met die van de USA?

Dat lijkt mij, als ik de 25% krimp van de Griekse economie, de  schuldenberg, de handelsbalans, de werkloosheid en armoede van de bevolking bezie een retorische vraag.

Dus zijn er andere dan economische factoren in het spel.

Een jaar geleden werd voorspeld dat de euro dollar koers in de buurt van de pariteit zou komen, één euro op één dollar..

Dat was de periode toen de euro ten opzichte van de dollar in waarde daalde.

Nu echter is in plaats daarvan de euro weer gestegen tot een waarde van 1.25 euro t.o.v. de dollar en wordt een verdere stijging verwacht of niet uitgesloten.

Maar is dat sterkte van de euro of zwakte van de dollar, want ik lees dat de waardeverhoudingen euro andere valuta niet zo zijn veranderd.

Maar aangezien heel veel handel (o.a. olie) in dollars plaats vindt is het wel van belang.

Voor de ECB is deze koersstijging een tegenvaller want door de dalende importprijzen en dus goedkopere produkten op de binnenlandse markt neemt de inflatie uiteraard af en de koopkracht toe.

Gunstig voor de consumenten dus.

Maar lastiger voor de export want duurder.

Dat maakt de 2% inflatie wens weer lastiger te bereiken.

Prompt is die dan ook weer gezakt van 1,4 naar 1,3%.

Ondanks de meer dan twee biljoen euro en de weggeefrente.

Al sinds 2015.

Hoewel het niet vermeld noch gebruikt mag worden is natuurlijk de koerswaarde van de munt een heel belangrijk aspect  in de grensoverschrijdende handel.

Een lage dollarwaarde in dit geval is een stimulans voor de USA export en gekoppeld aan de renteverhogingen ook een stimulans om in de USA te investeren, een adrenaline injectie voor de USA industrie.

Toen de Amerikaanse minister Steven Mnuchin in bij de grote bijeenkomst van bankiers en politieke leiders afgelopen week in Davos dan ook opmerkte dat “a weaker dollar is good for us” leidde dat tot commotie want dat gaf de indruk dat de koerswaarde van de dollar gebruikt zou worden als middel voor een betere concurrentie positie van de USA  en volgens algemene Centrale Banken afspraak zou dat niet mogen.

President Trump moest dat de dagen erna dan ook snel rechtzetten door te verklaren dat een sterke dollar juist goed voor de USA was.

Maar het is natuurlijk zo dat de koers van een munt de onderlinge concurrentieverhoudingen in de wereld behoorlijk kan beïnvloeden en dat de centrale banken elkaar goed in de gaten houden.

Maar voor mij blijft nu de vraag waarom, in tegenstelling tot wat ik hierboven overpeinst heb, de dollar toch ten opzichte van de euro in waarde zo is gedaald.

Want zowel de eurozone economie als de USA economie groeien goed en voor beide zijn de vooruitzichten gunstig.

Maar dan denk ik vanuit mijn amateuristische blik dat als men de prognoses over de economie van de laatste tien jaren bekijkt er meer bijstellingen (=veranderingen) van prognoses  hebben plaatsgevonden dan eureka kreten.

En men ziet dan ook dat de bewegingen op de kapitaalmarkten meer beïnvloed lijken te zijn door het optreden van de Centrale Banken dan door het economisch gebeuren in de productie en service sector.

Maar dit zijn toch alleen maar de overpeinzingen van een goedwillend amateur.