dimanche 12 mars 2017










Wat ik vreesde is gebeurd. 
Omdat geen van de partijen (behalve de PVV) bij de verkiezingen hun standpunt heeft bepaald over de toekomst van de EU concludeert Brussel (en de andere EU landen) nu dat Nederland pro EU is zonder restricties.
Wil Nederland een EU met verdere euro integratie met fiscale unie of een EU met meer macht terug naar de eurolanden zelf.
Dat is het vraagstuk. 
Zonder dat is het een teken voor Brussel op de oude weg door te gaan.

Het dualisme tussen Nationale Politiek
en
Europese Unie Leiders Politiek
en
Europees Parlement Politiek.



Wat gaat er van de Europese Unie worden.

Zou het optreden van Turkije bij het reclame willen maken voor de ja stem bij het referendum nu eindelijk eens een samenhorigheid van de EU kunnen tonen in plaats van wegkijken en negeren.
Want wat heb je aan de EU als er overal in de EU Turkije voorstemmers wil winnen bij dubbele paspoorthouders die dus dubbel stem gerechtigd zouden zijn en de EU kijkt weg ver weg..
De vraag is simpelweg kan het  dat de ene EU burger twee maal stemrecht heeft door dubbele nationaliteit en de andere slechts één stem.
Mijn, maar misschien onnozele instelling is, een keuze voor de een of de ander maar niet beide.
Of het nu is voor verkiezingen of voor een referendum.


Wikileaks leaks hacking techniques of CIA.

CIA does not spy on American citizens, says the CIA

FBI chief states that even conversations between husband and wife are not safe from spying

Welk van de twee is nu waar.

Misschien allebei want er zijn vele organisaties die zich met afluisteren bezig houden.

En wie dan de opdrachten geeft voor dat afluisteren blijft duister.

En wat Fake News is voor de een is the Real Truth voor de ander.

Het is eigenlijk simpel zo: waarheid is wat je wil geloven al is het strijdig met de feiten.

Kijk naar de arme Galileo en de zon of de aarde die het middelpunt was.

Want feiten zijn tijdelijk en aan twijfel onderhevig maar geloof is eeuwig en onbetwistbaar.

Dat geldt nog steeds.

Het verschil tussen science and faith,  echte wetenschap en geloof.

En vaak wordt het begrip science, wetenschap, op grove of subtiele wijze misbruikt.



Tusk, ondanks tegenstand van zijn eigen vaderland, herkozen als president van de Raad van Regeringsleiders van de Europese Unie hoewel hij geen regeringsleider meer is en dus Polen niet meer vertegenwoordigt.

Dus voor het eerst een President van de Raad van Regeringsleiders die geen regeringsleider is.



Draghi beroept zich op de lage core inflatie om door te kunnen gaan met zijn 80 miljarden, per maand , sorry, 60 miljarden bijdrukken en opkoop van obligaties en de (negatieve) rente politiek.

Die core inflatie omvat nu juist  niet die zaken die de eerste levensbehoeften zijn: levensmiddelen en olie, energie.

Want die drijven de echte inflatie op die in de portemonnaie te voelen is, de prijsstijgingen  tot boven de 2%.

Dat betekent als er geen looncompensatie tegenover staat zo’n 2% koopkrachtverlies.

Vooral voor de ongeveer 25% die armoede lijden of er  tegenaan zitten een flinke klap.

Zeker in de armere eurozone landen waar er eerder loonsverlagingen dan loonsverhoging zijn.

Maar de modellen zeggen het en de modellen regeren.

Kloppen de feiten niet dan zijn de feiten fout.

Althans zo denk ik dat ik het moet zien.

En voor de lidstaten is het voordelig net als voor de aandelenmarkten maar niet voor de bevolking.

Dit blog is weer lang en weerbarstig. Maar het is ons Nederland waar het om gaat en wat er met ons Nederland in de eurozone verder gaat gebeuren.

En we staan op een punt dat er keuzes moeten worden gemaakt.



Nederland gaat de laatste week in voor de nationale tweede kamer verkiezingen.

Vele politieke partijen doen mee met elk hun eigen programma.

Zij komen  met hun eigen programma in de  tweede kamer en vertegenwoordigen zo hun kiezers, zij het dat altijd compromissen moeten worden gesloten om een regeringsmeerderheid te verkrijgen (of werkbare minderheid).



En bij de verkiezingen voor het Europees Parlement doen natuurlijk ook de Nederlandse politieke partijen mee.

Nederland kreeg bij de 2014 verkiezingen voor het EP 26 zetels toegewezen van de in totaal 751 EP zetels . 

Het CDA won  vijf zetels, de PVV vier zetels, VVD drie zetels, D66 vier zetels, PvdA drie zetels, Groen Links twee, SP twee, Cu een, SGP een, PvdD een.

Dat is dus de Nederlandse visie vertegenwoordiging.



Maar in het EP worden ook weer partijen gevormd waar de Nederlandse politieke partij vertegenwoordigers  zich  bij aansluiten



De belangrijkste zijn de EEP (christenen) (CDA), 217 zetels,  de S&D (socialisten), PvdA) 189 zetels  en ALDE (liberalen), (VVD, D66) 68 zetels, de groenen, (GL,52 zetels).



 Zij vormen de meerderheid in het EP en maken dus de dienst uit.

Men kan zeggen dat zij de eurofiele groepen vormen 



Maar……….



De koers van de partijen in het EP  kan behoorlijk afwijken van die van de eraan deelnemende partijen in het nationale parlement

Zo zien we VVD en D66, elkaars concurrenten in het nationale parlement, broederlijk samen zitten in ALDE, de liberale fractie in het EP die veel eurofieler is dan de VVD in de nationale politiek en met dat ALDE meestemmen.



Dat zeg ik omdat er tijdens de verkiezingscampagne in Nederland als ik goed heb gehoord Rutters opmerkt dat in de EU het eurofilisme wel meevalt.



Dat zou kunnen slaan op de vijf scenarios van Juncker voor de toekomst van de EU die ik een in vorig blog heb genoemd.

Maar ook daar zien we dat dualisme.

Want Merkel steunt de meer snelheden optie samen met Frankrijk, Italië en Spanje (drie landen die er financieel niet bepaald florissant voorstaan).

Maar het zijn geen snelheden!

Bij die optie integreert juist dan juist de kern verder, en dat is duidelijk de eurozone,  en de andere landen blijven er wat bij bungelen.

Dus een eurozone die verder samensmelt en andere losse lidstaten die dat juist niet doen.

Want, zoals ik al  heb gezegd het gaat niet om snelheid maar om opvattingen over wat de EU zou moeten zijn.

En de vraag is of alle eurolanden, dus ook Nederland,  verder willen integreren en tot een fiscale of zelfs politieke unie willen komen met eigen eurozone ministerie van financiën, gezamenlijke  eurozone begroting en uitgavenpatroon en gezamenlijke eurozone 90% staatsschuld, terwijl er dan andere EU landen met totaal andere inzichten om heen draaien.

Een soort geïntegreerde Eurozone= kern Europese Unie  met satellieten.

De oude Benelux landen vergaderen er over met de Visegrad groep, Polen, Hongarije,Slowakije en Tjechië en willen ook praten met de Baltische lidstaten en de noordse staten.

Want willen de eurolanden bijvoorbeeld alle meedoen met de verdere integratie van die eurolanden tot een fiscale  unie van de eurozone zoals het EP voorstelt en de grote vier (Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje) in de meer snelheden optie voorstaan met een verder integrerende kern, hoewel ik niet kan voorstellen dat Duitsland in zou stemmen met een fiscale unie zonder politieke unie.

Maar mocht Schulz, een nog groter eurofiel dan Merkel, de verkiezingen winnen dan zou Duitsland wellicht wel instemmen.

De voortekenen tijdens de laatste bijeenkomst van de EU Raad van Regeringsleiders zijn niet gunstig nu Polen, verstoord over de herbenoeming van Tusk met zijn  vetorecht dreigde en een fel debat met Hollande volgde die dreigde de subsidiekraan naar Polen dicht te draaien hetgeen Polen als chantage pareerde.



Wat willen de Nederlandse politieke partijen.

Dat komt bij deze verkiezingscampagne niet aan de orde.

Maar het bepaalt wel onze toekomst.

En Polen heeft het “meersnelheden Europa” dus al bijna getorpedeerd tot woede van Frankrijk en Duitsland door met een veto te dreigen.



Maar zie dan wat het Europees parlement intussen heeft voorgesteld.

Want dan ziet men ineens weer die onzinnigheid van de vraag wel EU of niet-EU.

Die onzinnige vraag.

Want zoals niet alleen uit de vijf scenario’s van Juncker voor de bijeenkomst op 25 maart a.s. van de Raad van Regeringsleiders blijkt, maar ook uit de visie van het Europees Parlement is het  niet de vraag of men de EU “überhaupt” wil maar de vraag welke vorm van de Europese Unie we willen.

Een vraag die bij onze nationale verkiezingen dus niet gesteld wordt maar voor onze toekomst wel uiterst belangrijk is.



Want het Europees Parlement bijvoorbeeld wil meer zeggenschap over de eurozone en de controle erover naar zich toetrekken.



Ik begin bij het eind van hun wensen omdat dat de essentie is.



Functie van President van de eurogroep (Dijsselbloem dus nu) en die van de Commissaris voor Economische en Financiële zaken van de gehele Europese Unie samenvoegen en benoemen tot Vice President van Commissie (dus de EU neemt het van de eurogroep over).

Binnen de Europese Commissie een Ministerie van Financiën en een Minister van Financiën voor de eurozone met alle nodige macht en financiële middelen.

Controle daarover door het EP voor de parlementsleden van de deelnemende landen.

Naar mijn mening dus van de eurozone een fiscale unie maken met eigen ministerie van financiën en eigen middelen.



Volgende belangrijke punt:



Het EP wil structurele hervormingen, de bankenunie voltooien, en een fiscaal fonds vormen om van de eurozone een echte Optimale Muntunie te maken, een Optimal Currency Area.

Daarvoor willen ze het ESM noodfonds ombouwen tot een Europees Monetair Fonds (zoals het IMF wereldwijd doet) dat zo rijk is dat het schokken in een enkel euroland maar ook in alle eurolanden samen kan opvangen.

Gefinancierd door deelnemende lidstaten en later uit eigen middelen (zou dat belastingheffing zijn, vraag ik me af?)

Er moet naast het S&G Pact economische en de sociale convergentie (=samensmelten) komen voor structurele hervormingen, modernisering, concurrentie verbetering.

Er moet een eurozone fiscale capaciteit (=geldfonds) zijn met een lange termijn strategie voor houdbaarheid van de schulden en schuldvermindering, groeivergroting en investeringen in eurolanden zodat de overall financieringskosten en schuldpercentages dalen.

Heldere regels voor betalingen en terugbetalingen maar budget neutraal over een langere cyclus.

Het eurobudget moet voldoende groot zijn om te investeren voor grotere vraag en volledige werkgelegenheid.

Is dat wat Nederland wil?

Want  denk dus niet dat de eurofielen zich zo gemakkelijk van hun Federaal Europa af laten brengen.

Onze minister president is van mening dat de eurofilie zo ver is afgenomen dat die hartstocht verslapt is.

Maar hoe komt hij daarbij.

Bij het Europees Parlement en de grote vier leeft hij nog volop en niets is dus minder waar.

Neem P8_TA_PROV(2017)0050 van 16 februari 2017.

Maar de meerderheid van het Europees Parlement  (christenen, socialisten en liberalen) zien de toekomst van de eurozone als hierboven uiteengezet.



Meer hierover als men dat wil weten op

Naarhethemleek.blogspot.fr



Op 25 maart a.s. bij het 60 jarig jubileum van de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (dus niet de Europese Unie) worden de beleidslijnen voor de komende jaren besproken door de European Council, de Raad van Regeringsleiders, het machtigste orgaan van de EU.

Op basis van de vijf opties van Juncker en in het achterhoofd, denk ik,  de voorstellen van het Europees Parlement.

Wat de Grote Vier willen is duidelijk, maar er zijn nog vierentwintig andere EU lidstaten (of drieëntwintig als we GB alvast niet meer meetellen).

Zullen zij zich voegen naar de Grote Vier die duidelijke de dienst willen uitmaken.

Het zal een heftige bijeenkomst zijn, zo lijkt het.

Want er zijn ook nog de bepalingen in de Verdragen.

Of tellen die niet meer mee.



Maar zoals altijd zijn dit alleen maar de overpeinzingen van een amateur die van tijd tot tijd de verschillen ziet tussen wat de bevolkingen (referenda), de parlementen (partij politiek) voorstaan en het Europese Unie niveau, waar weer de regeringsleiders (European Council) en de Europese Commissie hun eigen visies hebben met een nog steeds vrijwel onmachtig Europees Parlement dat ook meer macht wil verwerven.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire