Twee plus twee is vier
tenzij de eerste twee geen
twee blijkt te zijn
En een vleugje hypocrisie
Ook dit keer een wat chaotische keuze uit voor mij
interessante overdenkings onderwerpen.
Het is een hectische tijd met onverwachte
verkiezingsuitslagen waar de gehele wereld zich nog moet op instellen, en
verkiezingen in allerlei Europese landen
waar ook allerlei onzekerheden heersen.
Gaat de globalisering wijken voor een
nationalistischer politiek.
Zelfs de nieuwe plannen voor de EU carbon tax
dragen een protectionistisch tintje.
Wordt het de tijd van minder establishment en meer
aandacht voor de gewone mensen.
Het leek zo goed te gaan met Griekenland. Het derde
kwartaal 2016 bracht een groei van 0,9% en verwacht werd door de modellen dat
het vierde kwartaal 0,4% groei zou brengen.
Maar 2+2 is alleen vier als de eerste 2 ook echt 2
is.
En in plaats van een groei van 0,4% bleek het in
werkelijkheid een krimp van 0,4% te zijn, min in plaats van plus.
Een verschil van 0,8% met de prognose.
En de Commissie had al aangekondigd dat er in 2016
een Grieks surplus primair budget van
2,3% zou zijn, dus goed op weg naar de 3,5% primair overschot dat Griekenland
in 2018 en de daarop volgende tientallen jaren zal moeten bereiken.
Dus goed in lijn met de EU eisen aan Griekenland
gesteld.
Maar prognoses zijn geduldig en modellen geven de
uitkomsten die volgen uit wat er aan gegevens wordt ingevoerd.
Maar het belangrijkste twist of breek punt is toch
die schuldkwijtschelding die het IMF eist en de EU afwijst.
En in juli a.s.moet Griekenland 7 miljard euros terugbetalen
aan de ECB onder andere en kan dat alleen als dat geld door het ESM en het IMF aan
hen wordt uitgeleend.
En Griekenland krijgt dat geld niet als er geen overeenkomst
is over die kwijtschelding of het ESM moet het gehele bedrag voor zijn rekening
nemen.
En Duitsland eist deelname van het IMF, net als
Nederland.
En in
Duitsland komen de verkiezingen er aan (in Nederland ook maar dat zal
geen problemen opleveren) en Merkel voelt de hete adem van Schulz in de nek met
zijn SPD en vele verkiezingsbeloftes die steeds verder in de peilingen inloopt
op Merkel en misschien zelfs al een voorsprong heeft.
Wie had dat vorig jaar kunnen bevroeden.
En een nieuwe Griekenland crisis kan ze er beslist
niet bij hebben.
Dus gaan er geruchten (fake or real) dat er overleg
is tussen Mw Merkel en Mw Lagarde van
het IMF om die kwijtscheldings kwestie maar te verschuiven naar 2018 als het
huidige bail out programma afloopt en
het IMF dus nu kan meedoen.
Want Mw Merkel heeft toegezegd in Duitsland dat
meedoen van het IMF een dwingende voorwaarde is.
En wie dan leeft wie dan zorgt.
Griekenland, economisch nietig in de eurozone, maar
belangrijk in de EU politieke constellatie.
Ik heb al herhaalde malen gezegd dat de niet
eurolanden het economisch beter doen dan de eurolanden.
Dat ondanks het opkoopprogramma van weer nieuw
bijgedrukte 80 en nu weer 60 miljard euro per maand om obligaties van
eurolanden op te kopen en de lage rente van de ECB waardoor de 90+ % Eurozone
schuldenlast nog te financieren valt.
Daardoor zouden juist de eurolanden een grote
voorsprong moeten nemen, maar het tegenovergestelde
is waar.
Ik heb uit de winterprognose van de Europese Commissie
de gegevens voor 2016 en de geschatte voor 2017gehaald en in twee tabellen gezet,
een voor de eurolanden en een voor de overige EU niet eurolanden.
De percentages Bruto Binnenlands Product,
Budgettekort/surplus, Inflatie, Staatschuld, Werkloosheid, current account,
zowel positief als negatief voor 2016 en 2017 staan er in vermeld.
Deze geven een duidelijk beeld van de individuele
eurolanden en de niet eurolanden.
Dan kan men de eigen conclusies trekken over het
ver uit elkaar lopen van de eurolanden onderling en de niet eurolanden.
De dubbele tabel staat aan het einde van dit blog.
Ik lees met grote verbazing dat het ECB haar
opkoopprogramma wil wijzigen en zich daarbij meer richten op de zwakke landen.
Want valt dat nu ook nog onder dat toch al zo
uitrekbare mandaat.
Je kunt je beter afvragen wat er niet onder valt.
Want dat zou zijn
niet meer de gehele eurozone maar de zwakke leden (nuja, dat zijn de
meeste) extra steunen.
En dat is niet bepaald de bedoeling van het verdrag
van Lissabon.
Bovendien is er speciaal dat Europese Stabiliteits
Mechanisme, om , zoals het met Griekenland doet, eurolanden die in tijdelijke
liquiditeit problemen zijn beland leningen te verschaffen gekoppeld aan
gedwongen hervormingen en gecontroleerd door een Vierschaar (vroegere Troika).
Speciale opkoopsteun door de ECB houdt daarentegen geen
gedwongen hervormingen in, hoewel Draghi zelf niet nalaat te roepen de de ECB
alleen het niet aan kan en dat de lidstaten zelf moeten hervormen via hun fiscale
beleid.
Maar het is nu wel klip en klaar dat het niet
alleen de inflatie is die de ECB tot haar ingrijpen noopt want die begint flink
op te lopen dank zij de stijgende prijzen van olie en commodities, niet dank
zij loonsverhogingen en daardoor meer vraag en meer productie.
Het is gewoon zo dat de eurozone blijft doorhinken
dank zij de opkoop en rentepolitiek van de ECB.
Dat blijkt nu.
Renteverhoging en oplopende kosten voor nieuwe
obligatieleningen zonder feitelijke opkoopgarantie door de ECB zouden met die
90% eurozone staatsschuld (van 65% tot 180% verdeeld over de eurolanden) niet meevallen om het voorzichtig te stellen.
Maar zoals altijd zijn dit alleen maar de
overpeinzingen van een amateur, een leek en niet de onderzoeks conclusies van
een wetenschapper of doorgewinterde politicus.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire