dimanche 19 février 2017


Twee plus twee is vier
tenzij de eerste twee geen twee blijkt te zijn



En een vleugje hypocrisie



Ook dit keer een wat chaotische keuze uit voor mij interessante overdenkings onderwerpen.

Het is een hectische tijd met onverwachte verkiezingsuitslagen waar de gehele wereld zich nog moet op instellen, en verkiezingen  in allerlei Europese landen waar ook allerlei onzekerheden heersen.

Gaat de globalisering wijken voor een nationalistischer politiek.

Zelfs de nieuwe plannen voor de EU carbon tax dragen een protectionistisch tintje.

Wordt het de tijd van minder establishment en meer aandacht voor de gewone mensen.



Het leek zo goed te gaan met Griekenland. Het derde kwartaal 2016 bracht een groei van 0,9% en verwacht werd door de modellen dat het vierde kwartaal 0,4% groei zou brengen.

Maar 2+2 is alleen vier als de eerste 2 ook echt 2 is.

En in plaats van een groei van 0,4% bleek het in werkelijkheid een krimp van 0,4% te zijn, min in plaats van plus.

Een verschil van 0,8% met de prognose.

En de Commissie had al aangekondigd dat er in 2016 een  Grieks surplus primair budget van 2,3% zou zijn, dus goed op weg naar de 3,5% primair overschot dat Griekenland in 2018 en de daarop volgende tientallen jaren zal moeten bereiken.

Dus goed in lijn met de EU eisen aan Griekenland gesteld.

Maar prognoses zijn geduldig en modellen geven de uitkomsten die volgen uit wat er aan gegevens wordt ingevoerd.



Maar het belangrijkste twist of breek punt is toch die schuldkwijtschelding die het IMF eist en de EU afwijst.

En in juli a.s.moet Griekenland 7 miljard euros terugbetalen aan de ECB onder andere en kan dat alleen als dat geld door het ESM en het IMF aan hen wordt uitgeleend.

En Griekenland  krijgt dat geld niet als er geen overeenkomst is over die kwijtschelding of het ESM moet het gehele bedrag voor zijn rekening nemen.

En Duitsland eist deelname van het IMF, net als Nederland.

En in  Duitsland komen de verkiezingen er aan (in Nederland ook maar dat zal geen problemen opleveren) en Merkel voelt de hete adem van Schulz in de nek met zijn SPD en vele verkiezingsbeloftes die steeds verder in de peilingen inloopt op Merkel en misschien zelfs al een voorsprong heeft.

Wie had dat vorig jaar kunnen bevroeden.

En een nieuwe Griekenland crisis kan ze er beslist niet bij hebben.

Dus gaan er geruchten (fake or real) dat er overleg is tussen Mw Merkel en  Mw Lagarde van het IMF om die kwijtscheldings kwestie maar te verschuiven naar 2018 als het huidige  bail out programma afloopt en het IMF dus nu kan meedoen.

Want Mw Merkel heeft toegezegd in Duitsland dat meedoen van het IMF een dwingende voorwaarde is.

En wie dan leeft wie dan zorgt.

Griekenland, economisch nietig in de eurozone, maar belangrijk in de EU politieke constellatie.



Ik heb al herhaalde malen gezegd dat de niet eurolanden het economisch beter doen dan de eurolanden.

Dat ondanks het opkoopprogramma van weer nieuw bijgedrukte 80 en nu weer 60 miljard euro per maand om obligaties van eurolanden op te kopen en de lage rente van de ECB waardoor de 90+ % Eurozone schuldenlast nog te financieren valt.

Daardoor zouden juist de eurolanden een grote voorsprong moeten nemen, maar  het tegenovergestelde is waar.



Ik heb uit de winterprognose van de Europese Commissie de gegevens voor 2016 en de geschatte voor 2017gehaald en in twee tabellen gezet, een voor de eurolanden en een voor de overige EU niet eurolanden.

De percentages Bruto Binnenlands Product, Budgettekort/surplus, Inflatie, Staatschuld, Werkloosheid, current account, zowel positief als negatief voor 2016 en 2017 staan er in vermeld.

Deze geven een duidelijk beeld van de individuele eurolanden en de niet eurolanden.

Dan kan men de eigen conclusies trekken over het ver uit elkaar lopen van de eurolanden onderling en de niet eurolanden.

De dubbele tabel staat aan het einde van dit blog.



Ik lees met grote verbazing dat het ECB haar opkoopprogramma wil wijzigen en zich daarbij meer richten op de zwakke landen.

Want valt dat nu ook nog onder dat toch al zo uitrekbare mandaat.

Je kunt je beter afvragen wat er niet onder valt.

Want dat zou zijn  niet meer de gehele eurozone maar de zwakke leden (nuja, dat zijn de meeste) extra steunen.

En dat is niet bepaald de bedoeling van het verdrag van Lissabon.

Bovendien is er speciaal dat Europese Stabiliteits Mechanisme, om , zoals het met Griekenland doet, eurolanden die in tijdelijke liquiditeit problemen zijn beland leningen te verschaffen gekoppeld aan gedwongen hervormingen en gecontroleerd door een Vierschaar (vroegere Troika).

Speciale opkoopsteun door de ECB houdt daarentegen geen gedwongen hervormingen in, hoewel Draghi zelf niet nalaat te roepen de de ECB alleen het niet aan kan en dat de lidstaten zelf moeten hervormen via hun fiscale beleid.



Maar het is nu wel klip en klaar dat het niet alleen de inflatie is die de ECB tot haar ingrijpen noopt want die begint flink op te lopen dank zij de stijgende prijzen van olie en commodities, niet dank zij loonsverhogingen en daardoor meer vraag en meer productie.

Het is gewoon zo dat de eurozone blijft doorhinken dank zij de opkoop en rentepolitiek van de ECB.

Dat blijkt nu.

Renteverhoging en oplopende kosten voor nieuwe obligatieleningen zonder feitelijke opkoopgarantie door de ECB zouden met die 90% eurozone staatsschuld (van 65% tot 180% verdeeld over de eurolanden)  niet meevallen om het voorzichtig te stellen.



Maar zoals altijd zijn dit alleen maar de overpeinzingen van een amateur, een leek en niet de onderzoeks conclusies van een wetenschapper of doorgewinterde politicus.


en hier dan de tabellen









Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire