2017 gezien door de ogen van een leek.

Een nieuwe visie of consolidatie

Fake News or Deceptive News or Sleaze

Zo langzamerhand is het nieuwtje er weer af over de onthullingen over Trump door ex spion Greene bijeengesprokkeld en wordt meer bekend over de k(r)onkelende weg die ze gevolgd hebben voor Buzzfeed ze publiceerde.

Het is waarachtig of het een keuken romannetje spionnage verhaal is, compleet met geheimzinnige man in regenjas met krant onder de arm en huren van private investigators “to dig up dirt” die weer andere investigators inhuren die op hun beurt weer hun onbekende tentakels in Rusland hebben die het gewenste materiaal verschaffen of misschien bedenken.

Maar helaas is het ook een voorbeeld van hoe in de VS (en de gehele commerciële wereld)  politiek wordt bedreven in de 21^ste eeuw.

Ik ben niet van nature achterdochtig doch het wel door ervaring geworden.

Zo was de eerste gedachte die bij mij opkwam toen ik las wat Buzzfeed over de nieuwe President van de USA te berde bracht de vraag hoe het mogelijk was dat de USA geheime diensten de in die 35 pagina’s opgesomde soms walgelijke aantijgingen niet nader hadden onderzocht en ze kennelijk voor kennisneming hebben aangenomen.

Want hoe  ze ook genoemd en onderscheiden van elkaar mogen zijn, de aantijgingen van de ex Britse MI6 spion Christopher Greene in zijn rapport over Trump, kennelijk samen geschraapt in opdracht van Republikeinse en in een later stadium Democratische establishment leden, fervente tegenstanders van Trump om het voorzichtig te zeggen, die, naar ik lees, dat onderzoek hebben laten verrichten en betaald, zijn kennelijk noch  onderzocht noch geverifieerd door de diverse USA geheime diensten.

En het moet toch duidelijk zijn dat noch deze Republikeinse noch de Democratische establishment lieden een rapport wilden dat de deugden van Trump belichtte.

Het moet dan toch ook duidelijk zijn dat de geheime diensten van de USA daarop actie hadden moeten ondernemen.

Als een ex spion met zijn eigen opgerichte investigation service zo’n 35 pagina’s negatieve informatie (en het was kennelijk zijn opdracht dat soort informatie te verzamelen) bij elkaar weet te sprokkelen moet het toch voor doorgewinterde ervaren USA geheime diensten met al hun contacten en bronnen mogelijk zijn na te gaan waarop  al die, zonder bronvermelding, ranzige aantijgingen op gebaseerd zijn.

Daar zijn ze toch voor in het leven geroepen.

Want dat rapport was al maanden bekend en circuleerde volop.

En de nu ondergedoken Steele zelf is niet in Rusland geweest en was dus afhankelijk van zijn vroegere contacten en bronnen van bronnen daar of van wat daar voor hem voor doorging.

Hearsay van hearsay zonder enige  concrete bewijzen, zoals bijvoorbeeld filmmateraal zou zijn geweest.

Compleet met naamsverwisselingen om van die regenjas maar niet te spreken.

Of leefde mischien bij die diensten het idee dat Trump bij de verkiezingen toch geen kans zou hebben en dus zo’n onderzoek weggegooid geld zou zijn.

Hoe dan ook, Buzzfeed benadrukt dat zij de inhoud niet geverifiëerd hebben, hetgeen de kwestie van “Fake Nieuws” weer actueel maakt en bovendien de vraag oproept waarom ze dan zulk in principe reputatie verwoestend materiaal publiceren.

En de rol van CNN.

Bij de email affaire Clinton was het duidelijk dat die door hacking of interne copiëring naar buiten zijn gekomen feiten, maar geen fake nieuws, bevatte.

Bij dit rapport echter is het het omgekeerde het geval, het is niet gehacked of gecopiëerd maar bevat wel ongeverifiëerde inhoud en kan voor hetzelfde ervoor betaalde geld dus ordinaire, zij het goed betaalde roddel zijn.

Buzzfeed en  CNN zien het wel als bruikbaar materiaal onder het mom van het adagio dat het publiek dit moet vernemen om een eigen oordeel te kunnen vellen.

Dat dat onmogelijk is als het publiek niet weet uit welke bronnen het stamt en de betrokken media zelf voorzichtigheidshalve zeggen het niet geverifiëerd te hebben en het dus ook niet weten getuigt dit mijns inziens van een nogal hypocriete opstelling of erg onnozele gedachtegang.

Fake van Fake.

En de opsteller ervan, de ex spion Greene en zijn compagnon vonden het beter om maar van het toneel te verdwijnen.

Ik zie het zelf mede in het licht van de grote tegenstelling en de daarmee verbonden belangen (om het zacht uit te drukken)  als een uitwas tussen de opvattingen van de establishment, ongeacht politieke kleur, en de steeds verder groeiende afkeer die zich onder de bevolking ontwikkelt van juist dat establishment dat, naar het inzicht van de bevolking, hun zaken regelen zonder zich om die bevolking te bekommeren.

Een establishment dat de macht aan zich wil houden.

Die de kloof tussen arm en rijk heeft doen vergroten.

Trump wil een andere weg inslaan. That’s why.

We zien die tegenstelling ook in de Europese Unie waar er een competentie strijd op gang is gekomen tussen Europees Parlement en Commissie, tussen de partijcoalities in het Europees Parlement zelf om het voorzitterschap, pardon, Presidentschap, en de daardoor verbroken coalitie tussen christenen en socialisten die de absolute macht hadden,  tussen Commissie en de nationale parlementen die strijden om het afstaan van en terugeisen van competenties die in het verdrag van Lissabon aan beide zijn toegewezen onder subsidiariteit en proportionaliteit, waarbij de uitleg van die twee wazige begrippen nogal uiteenloopt.

Waar het verwijt heerst dat in plaats van de belangrijke zaken gezamenlijk te regelen en door de Commissie te laten uitvoeren de Commissie te veel politieke macht naar zich toetrekt en bovendien in het oog van de bevolking onbenullige ergernis verwekkende details regelt.

Het groeit in de Eurozone waar sommige economen beweren dat hij binnen tien jaar verdwenen zal zijn, vrijwel iedereen ervan overtuigd is dat de huidige opzet niet te handhaven valt, dat er een splitsing noord zuid zou moeten komen, dat zwakke landen zouden moeten uitvallen, of juist Duitsland.

Of dat er een gezamenlijk fiscale unie met gezamenlijke belasting en uitgaven zou moeten komen, een eurozone parlement en ministerie van financiën, dat de zuidelijke landen sterker zouden moeten hervormen en de financiële balans op orde zouden moeten stellen.

Dat er ook nog een verdrag van Lissabon is waaraan men zich moet houden blijkt soms vergeten te worden.

Het groeit tegen de ECB die door blijft gaan met bijdrukken en opkopen van staats en ondernemingsobligaties en het laag houden van rente en dat voor noord Europa een gevaarlijke situatie zou kunnen scheppen terwijl de inflatie stijgt, niet door toedoen van de ECB maar het oplopen van commodity en olieprijzen, en dus de koopkracht doet dalen in plaats van stijgen. Een ECB dat zo moet doorgaan om de zwakke lidstaten te beschermen.

Het groeit tegen het migrantenprobleem dat nu al jaren doorwoekert met principes tegenover doelmatigheid en gevoelens van onveiligheid bij de bevolking oproept en gevoelens van in de steek gelaten te worden bij echte vluchtelingen en een onmachtige houding tegenover economische migranten.

Het toont zich in de starre houding van EU tegenover het uittredende Brittannië waar niet gelet wordt op economische gevolgen voor beide partijen maar op ideologische principes die op ander terrein juist met voeten getreden worden en de angst dat andere landen het voorbeeld van het VK zouden kunnen volgen.

Het resultaat kan naar Britains laatste woorden uitlopen op een “hard exit”, doorsnijden van alle banden, en afwachten voor welke van de twee partijen dat het schadelijkst is. Een negatieve benadering door EU angst ingegeven.

En de dreiging van een USA die zich pragmatisch zal gaan opstellen op gebied van ingrijpen in het buitenland, handel, productie, energie en als autarkisch continent daartoe de mogelijkheden heeft.

En het probleem van de integratie van nieuw binnengekomenen die soms meer doet denken aan de integratie van onze cultuur in de hunne in plaats van het tegenovergestelde.

En in de verdere toekomst de opmars van de mechanische mens, de robot.

Maar ik kan de plank ook volkomen misslaan, dit alles zijn tenslotte alleen maar de overpeinzingen van een amateur.

Misschien dat de 3000 elite vertegenwoordigers van het World Economic Forum die van 17 tot 20 januari in Davos vergaderen over de wereldtoekomst dit keer een goed antwoord weten op de groeiende kloof tussen rijk en arm, elite en middenklasse, en het evenwicht tussen globalisering en eigen economie.

De USA laat verstek gaan.