Gestuurd door Rekenmodellen 

op weg naar een 

Gerobotiseerde Wereld.

Chaotische gedachten pijnigen me.

Ik krijg steeds meer de indruk dat wij leven in een denkbeeldige wereld van aanpassingen, adjustments in het internationale jargon, in plaats van een wereld van waarnemingen, metingen.

Meten is weten is mij heel vroeger bijgebracht maar nu lijkt dat anders, meten is slechts het startpunt van de nieuwe werkelijkheid, die van aanpassingen van die metingen.

Wij leven in de tijd van rekenmodellen die steeds meer de werkelijkheid lijken te simuleren, in plaats van die weer te geven.

Core inflation EU maart 2019 0.8%; prijsstijgingen Nederland maart 2019 2.8%.

Beide zijn inflatie

Maar inflatie is niet zomaar inflatie.

Inflatie kan op verschillende manieren berekend worden, met daarboven nog een keuze van niet alle soorten artikelen maar van een aantal ervan om die inflatie te bepalen.

Core inflatie is de inflatie in rekenmodellen bepaald van een selectie van niet volatiele artikelen, artikelen dus die niet te veel snel van hoogte in prijs wisselen.

Bij het artikelen pakket dat voor de berekening wordt gebruikt krijgt elk nog een eigen wegingsfactor die de waarde ervan aanduidt in dat  gekozen pakket.

Daarnaast worden dan nog factoren ingebracht van seizoen invloeden en kalender invloeden op het prijsverloop.

Dat is de inflatie waarmee de ECB rekenmodellen werken.

Vandaar dat men na het boodschappen doen verbijsterd naar de kassabon kan kijken.

De supermarkt werkelijkheid spoort niet met de rekenmodellen werkelijkheid.

Datzelfde geldt voor Bruto Binnenlands Product, GDP, Gross Domestic Product.

Er is het nominale BBP, het GDP in “echte” euros uitgedrukt dus;  daarnaast het BBP aangepast voor inflatie; en dan nog het maandelijkse of kwartaal BBP ook nog aangepast aan seasonal and calendrial influences, seizoen en kalender invloeden.

Voor economische groei idem, ruwe groei, daarnaast “reële” groei aangepast aan inflatie en eventueel seizoen en kalender.

  

Ook bij de historische en courante temperatuurmetingen om klimaat veranderingen  te traceren geldt dat de ruwe thermometer (of satelliet) metingen worden aangepast, waarbij weer rekenmodellen een grote rol spelen.

De gemeten werkelijkheid of de rekenmodellen werkelijkheid.

Welke is de echte?

Het duizelt me.

Maar het bepaalt wel onze toekomst.

Een volgende chaos is de Brexit.

Brexit is niet alleen van essentieel belang voor het Verenigd Koninkrijk maar ook voor de EU en speciaal voor Nederland.

Toen de uitslag van het referendum in 2016 “leave” was en niet “remain”, en de regering had verzekerd dat zij  het referendum zou respecteren had de regering van het VK zich onmiddellijk moeten gaan voorbereiden op een volledig uitstappen uit de EU.

Handel en industrie, sociale omstandigheden, op elk gebied had GB zich moeten voorbereiden op een zelfstandig voortbestaan na de uittredingsdatum.

Het VK zou dan goed voorbereid op 29 maart j.l. zijn zelfstandig bestaan hebben kunnen beginnen.

Natuurlijk hadden bij die voorbereidingen ook onderhandelingen met de overblijvende landen van de EU moeten plaatsvinden maar alleen vanuit het perspectief van een clean break.

In plaats daarvan is het VK gaan onderhandelen met de EU niet vanuit het vooruitzicht van een totaal uittreden maar van het zoveel mogelijk behouden van de banden met de EU hetgeen het VK van het begin af aan al in de “underdog” positie heeft gedwongen.

Voorbereidingen met andere potentiele partners voor de toekomst van het VK werden nagelaten.

Waarom?

Spoorde de wens van het Britse volk wel met de wens van de regering, die van de administratie (=bureaucratie) en tenslotte die van het parlement.

Bezie de huidige wanorde.

In het parlement was, zoals nu duidelijk blijkt, er zeker geen meerderheid voor het hard uit de EU treden en bij de bureaucratie evenmin.

De regering is hopeloos verdeeld en Mrs May was in feite geen voorstander van “leave”.

Maar de regering had wel toegezegd de uitslag van het referendum te respecteren, dus leave.

Hoe softer de Brexit, dat wil zeggen hoe meer inpassing van het VK in de EU structuur (en dus regelgeving), hoe beter voor de EU en ook voor Nederland en hoe slechter voor de zelfstandigheid van het VK, hoe meer onderworpen aan de EU regelgeving maar zonder medezeggenschap erover.

In mijn overpeinzingen zou lidmaatschap van de EU, dus het terugdraaien van artikel 50, en medezeggenschap in de regelgeving ervan, te prefereren zijn boven maximaal toegeving aan die regelgeving zonder er een stem in te hebben.

Maar wat eenmaal in gang is gezet is moeilijk te stoppen en zeker moeilijk terug te draaien zonder reputatieverlies.

Nu rest het de Britse regering alleen nog om de EU nederig uitstel op uitstel te vragen om zo de onvermijdelijke keuze voor zich uit te schuiven.

De EU zal toestemmen want een hard uitstappen, een clean break, is ook voor de EU uiterst nadelig naast alle andere netelige kwesties die binnen de EU spelen.

Maar “leave” betekent toch echt eruit stappen en niet er zo dicht mogelijk tegenaan schurken,  wat nu, daar komt het woord weer, de werkelijkheid is.

Nu wordt er zelfs gesproken over een nieuw referendum, maar met welke keuzes?

Eruit/erin of kiezen tussen de vele tussenvoorstellen, alle door het parlement verworpen.

Of het uitstel gaat onbepaald lang duren, het VK moet deelnemen aan de Europese Parlementsverkiezingen, er komt een nieuwe Europese Commissie en de hele zaak kan wellicht verwateren.

En politiek gezien is het een unicum (en politieke zelfmoord  voor de Tories)  om Corbyn, de Labour Party dus, bij de onderhandelingen te betrekken om zo mogelijk met de steun van Labour, de oppositie dus,  een meerderheid in het parlement te verkrijgen voor het plan van May met een Labour sausje.

Het plan dat al drie keer door het parlement is verworpen omdat het de EU te veel macht over het VK gaf.

Volgens de Telegraph deze ochtend gaat Mrs May aan Corbyn een douane unie voorstellen. eigen handelsovereenkomsten met andere landen sluiten. is dan voor GB niet mogelijk.

Mocht dit waar zijn dan blijft  naar mijn mening alleen nog het opheffen van het vrije verkeer van personen overeind.
En dat voor het afstaan van alle zeggenschap.
Ik ben benieuwd hoer dit nu weer afloopt of vast loopt.

De Britse politiek heeft een complete puinhoop gemaakt van de wil van het volk.

En wij worden overgeleverd aan een gerobotiseerde wereld.

Maar uiteraard zijn dat alles weer de overpeinzingen van een oude gepensioneerde die met verbijstering naar de moderne binair en in de toekomst quantum gestuurde (virtuele) wereld kijkt.