in: "naarhethemleek.blogspot.fr"

Waar zijn ze toch aan begonnen…….

 is een "ethnische oorsprong" echt 

hetzelfde als een "ras"

Wat is dat toch met dat Wilders proces.

Dwarse overpeinzingen van een leek 

over de EU en eurozone economie 

en de ECB stimulering ervan.

En de ECB gaat tot eind 2017 door met nu 60 miljard euro per maand bijdrukken.

In 2017 dus een slordige 720 miljard extra euros in omloop.

En waar vloeien die 720 miljard naar toe.

“Fake News” is een hot item vooral sinds de verkiezing van Trump die nog steeds een trauma is voor de democrats die hun eigen ideologie kennelijk zien als het enige ware waaraan niet getornd mag worden.

De establishment media (ik gebruik voor mezelf de term mainstream niet meer) keren zich tegen alternatieve nieuwsbronnen die nep berichten het internet in zouden werpen.

Daar zou tegen opgetreden moeten worden.

Wat is Nep Nieuws?

Zijn dat verzonnen feiten of interpretaties van feiten die niet stroken met die van de establishment  media.

Want het valt toch niet te ontkennen dat de establishment media geen verspreiders van alleen maar nieuwsfeiten zijn en ook niet alle feiten kunnen of willen vermelden maar wel hun eigen interpretatie van die feiten geven.

Daarmee houden ze de vaste lezers die het met hun inzichten eens zijn vast.

Kijk maar eens wanneer er eens een artikel in voorkomt dat van die inzichten afwijkt. Protesten.

Daar is niets op tegen, maar op internet komt datzelfde voor.

Het verschil is echter dat je op internet vrijwel alle ideologieën, inzichten, overtuigingen, en zo kunt vinden en niet gebonden bent aan één stroming.

En ook  de establishment media nemen vaak ongecontroleerd berichten over met soms excuses achteraf.
En Nep Nieuws kan ook zijn het achterhouden van feiten of er een andere draai aan geven.

Fake News kan  ook een excuus zijn om de vrijheid van meningsuiting in het alternatieve mediacircuit in te dammen.
Een tegengaan van Non Political Correct News bijvoorbeeld.

Een voorbeeld van nieuwsfeiten interpretatie is de Duitse pers die bij de verkiezingen in de USA  vrijwel een campagne tegen Trump heeft gevoerd en dat daardoor  voor de Duitsers die uitsluitend de establishment media volgden de uitslag van die verkiezingen een enorme  verrassing was want zij hadden de idee dat Trump geen schijn van kans had.

Hoe moet dan de keuze voor Trump nu aan hun duidelijk worden gemaakt.

Als nare winst voor het populisme (=alles wat van de establishment  mening verschilt,  lijkt me een redelijke definitie).

Niet dat de keuze van Trump of Clinton me iets doet.

Dat is iets voor de Amerikanen.

Ik ben wel benieuwd wat het voor de wereld economie betekent.

Want het is zeker dat ideologie vervangen wordt door pragmatisme.

En die twee passen niet bij elkaar.

Als amateur heb ik zo mijn eigen leken gedachten over wat er zo in de economie omgaat.

Zo vraag ik me steeds vaker af hoe het komt dat de niet-eurolanden in de EU het economisch beter doen dan de eurolanden hoewel de niet-eurolanden niet gestimuleerd worden door de ECB QE, quantitative easing, opkopen van staatsobligaties en verstrekken van leningen met 0% rente of geld toe.

Tenslotte zijn de niet-eurolanden de landen die er nog naar streven de euro in te voeren maar nog niet aan de toelatingsvoorwaarden voldoen, althans als je de Verdragen moet geloven.

De eurolanden zouden dus veel beter moeten presteren dan de niet-eurolanden maar ondanks de steun van de ECB lukt dat niet.

De eurolanden steunen veel meer op schuldfinanciering dan de niet-euro landen bijvoorbeeld.

Daardoor hebben zij dan ook veel hogere staatsschulden dan de niet-eurolanden in de EU.

De lage rentetarieven door de ECB vastgelegd spelen daar, volgens mijn lekeninzicht, een flinke rol in.

Door die mogelijkheid tot goedkope schuldfinanciering in de eurozone neemt daarbij ook nog de noodzaak tot aanpassing aan de inkomsten, de zo gevreesde structurele hervormingen, af.

Dat is natuurlijk alleen maar uitstel van executie want een keer wordt de bovengrens van die schuldfinanciering toch bereikt en dan is er geen enkele reserve in kas om innovatieve investeringen te doen.

Trouwens er is geen enkele investering die de schuld niet nog hoger opvoert.

Italië, denk ik, is zowel voor economie als kapitaal (de banken) een voorbeeld hiervan.

Ik vraag me af of de QE van de ECB nu valt onder de noemer stimulering of financiële ondersteuning.

Maar wat wel zo is, is dat een steeds groter deel van de staatsschulden van de eurolanden door de ECB worden opgekocht.

Zo veel dat de gestelde voorwaarden ervoor verder moeten worden opgerekt.

Maar we zijn er al aan gewend dat het mandaat van de ECB als elastiek is.

En ook Nederland is mede aansprakelijk is voor de monetaire transacties van de ECB

Wat moet ik daar uit afleiden.

Niet gehinderd door het hanteren van tientallen rekenmodellen die voorspellen wat er allemaal zal gaan gebeuren en tot voorspellingen leiden die meestal keer op keer worden bijgesteld.

Forward Guidance heet dat officieel, ik heb er zelf een ander woord voor.

Waarom wordt er nooit over nagedacht dat de ECB eurozone  staatsobligaties opkoopt van eurobanken met de bedoeling (en niet de zekerheid want de banken zijn vrij in hun handelen)    dat de eurobanken, die tot nu toe zo’n 1300 miljard euros hebben ontvangen, dat geld in de euro economie zouden pompen door dat geld te investeren in eurozone bedrijven en uit te lenen aan particulieren zodat de economie wordt gestimuleerd en daardoor de inflatie tot net onder de 2% zal stijgen waarna ze dat opkopen zullen stoppen.

Want gezien het niveau van de investeringen worden die 80 miljard euro per maand niet in de echte eurozone economie gepompt want de bedrijven hebben er geen behoefte aan.

Om dezelfde reden verlaagt de ECB de rente tot deze zelfs negatief is zodat staten en bedrijven (en particulieren) met soms zelfs geld toe leningen en hypotheken kunnen afsluiten en zo de economie wordt gestimuleerd zodat ook dat weer tot die bijna 2% zal leiden.

Want officieel is de enige reden voor die Quantitative Easing de inflatie te dwingen tot 2% te stijgen.

Vreemd dat stijging van olieprijs en andere grondstofffen prijzen de inflatie wel omhoog krijgt, maar de QE van de ECB niet.

Daarom werden de maandelijkse aankopen van 60 miljard euro opgeschroefd tot 80 miljard euro, de duur van de QE verlengd maar ook dat levert geen resultaat op.

Want wat ik echter niet zie is dat daardoor de economie in de eurozone sneller en sterker groeit dan die in de niet-eurolanden, integendeel als ik Eurostat moet geloven.

Ondanks die haast 1400 miljard euro stimulering.

Maar wel zijn de staatsschulden soms onhoudbaar gestegen gelokt door de uiterst lage rente en de overvloed aan euros (die voor een aanzienlijk deel in het buitenland geïnvesteerd worden waar redelijke rentetarieven te bereiken zijn voor de banken hetgeen in de eurozone niet het geval is).

Natuurlijk lijkt het nuttig, zoals de zuidelijke eurolanden zeggen,  nu de rentetarieven zo nietig zijn geld te lenen om te investeren.

De dief van eigen portemonnaie als je dat niet doet.

Maar hun staatsschulden zijn al buiten alle proporties gestegen.

En zodra de rente gaat stijgen keert het tij.

Wat ik wel zie is dat de kapitaalmarkt als het ware aan de borst van de ECB (en FED en BOJ) hangt.

Zodra de beurskoersen dreigen in te zakken reageert de ECB  met het aankondigen van maatregelen of meer aankopen zodat de koersen weer stijgen.

Maar ik zie ook dat de investeringen in het bedrijfsleven niet sterk toenemen zoals men met de injectie van tientallen  honderden miljarden euros zou moeten verwachten.

Van tijd tot tijd lees ik hier en daar dat de economie markt en de kapitaal markt volkomen uit elkaar zijn gegroeid.

Elke keer lees ik dat de kapitaalmarkt verheugd reageert met koersstijgingen als er berichten over verlenging van de QE periode komt, of angstig wanneer er geruchten komen dat de QE gaat taperen (vaktaal voor verminderen) of tot een einde komt.

Daardoor stijgen en dalen de koersen .

Het geld komt veel meer in de kapitaalmarkt terecht dan in de echte economie.

Dat is de droeve waarheid.

Maar de ECB heeft wel al bijna 1400 miljard euro uit het niets bijgedrukt om die staatsobligaties (en nu ook obligaties van bedrijven) op te kopen.

En wat zouden die obligaties echt waard zijn zonder de steun van juist die ECB.

Wat zouden de obligaties van Portugal, Italië, Frankrijk, Spanje, Ierland en al die andere eurolanden met overgrote staatsschulden waard zijn zonder de “whatever it takes” en het opkopen ervan door de ECB.

Zo nu en dan zie je de rente op obligaties omhoog schieten (en dat betekent dat de waarde ervan juist daalt)  als er wat angst ontstaat over die steun.

Goed, het argument dat het anders nog erger zou zijn geweest valt niet te weerleggen of te bevestigen.

Roept alleen de vraag op waarom het dan in de niet-eurolanden van de EU  beter gaat. Want die hebben die steun niet gehad en zouden er dus veel slechter aan toe moeten zijn.

Naar mijn mening, maar ik ben slechts een leek, gaat het in de niet-eurolanden juist beter omdat zij de monetaire politiek zelf bedrijven en dus beter kunnen afstemmen op hun eigen behoeftes en niet moeten steunen op een centralistische monetaire politiek die op 19 verschillende economieën wordt toegepast en dus voor de een goed en voor de ander juist slecht zal zijn.

Kortom omdat zij de eigen broek moeten ophouden zonder de bretels (of galgen?) van de ECB.

Om een stap verder te gaan, dat het onmogelijk is een goede monetaire politiek te ontwerpen voor landen die economisch  zo sterk verschillen als de 19 eurolanden zoals blijkt uit de tabellen die ik in vorige blogs heb laten zien, gebaseerd op officiële feiten.

Om de laatste stap te zetten, dat het nodig is, met behoud van de euro,  in de verschillende landen naast die euro eigen muntstelsels voor elk land in te voeren die hun eigen wisselkoers ten opzichte van die euro hebben, die kan fluctueren als zij economische vooruitgang boeken of juist afzwakken.

Dat bijvoorbeeld Spanje goedkoper naar Duitsland kan exporteren dan nu omdat de Spaanse munt een lagere wisselkoers t.o.v. de euro heeft dan Duitsland en dat Duitse export naar Spanje juist duurder wordt daardoor.

Dat stimuleert de echte Spaanse economie en maakt het Duitsland moeilijker. Onderlinge concurrentie wordt realistisch.

En maakt Spanje concurrerender op de wereldmarkt.

Hoe moet het dan met de staatsschulden gaan.

Zolang de staatsschulden op de balans van de ECB staan lopen de eurolanden geen gevaar tenzij de eurozone instort. De rente die ervoor door de landen aan de ECB moet worden betaald kan zelfs weer aan die landen worden terugbetaald als ECB winst.

En een aflopende lening kan eenvoudig worden omgezet (via de banken) in een nieuwe.

De enige voorwaarde zou moeten zijn dat geen enkel land nog verdere schulden maakt.

Met andere woorden terug naar het gestelde in de verdragen.

Geen verdere financiële steun door ECB of andere landen.

Want wie durft nu te zeggen dat via “structurele hervormingen” Griekenland economisch hetzelfde zou kunnen presteren als Duitsland.

Want dat is de nieuwe kreet.

Het lukt niet omdat landen geen structurele hervormingen door willen voeren is het argument.

Maar kijk naar Griekenland waar hervormingen alleen maar leiden tot nog hogere lasten voor de toch al arme bevolking (behalve de top 30% uit vorige blogs).

Om een onmogelijke blijvend 3,5 primair overschot op de begroting te krijgen in een land waar de economie met 25% is ingezakt.

Dus zonder afbetaling en rentebetaling op de staatsschulden).

En dan wordt Griekenland geprezen.

Welk deel van Griekenland.

Het IMF wil zo niet meedoen.

De euro en Griekenland zijn incompatibel.

De economische potentie van de eurolanden loopt sterk uiteen en de echte economieën ook en dat is altijd zo geweest en natuurlijk zijn er ook altijd puissant rijken geweest.

En de verschillen worden ondanks de steun van de ECB steeds groter in plaats van kleiner.

En de ECB kan niet eindeloos doorgaan, onder het mom van 2% inflatie te willen bereiken, obligaties van zwakke landen op te kopen en negatieve rente te berekenen (die de normale economische wereld op zijn kop zetten maar in de rekenmodellen geen probleem vormen).

Want dat leidt onvermijdelijk tot een geldontwaarding  en, zo blijkt tot nu toe, heeft geen of nauwelijks  invloed op de economische ontwikkeling in de landen.

Bovendien leidt het tot bubble vorming op de kapitaalmarkten en op de huizenmarkt. En dat is gevaarlijk.

En het neemt de noodzaak tot hervormingen weg (of schuift ze op de lange baan en dan is er geen reserve voor).

Als laatste, wat gebeurt er, als de rente op de dollar stijgt en op de euro vrijwel nihil is.

Want het kapitaal stroomt naar het land waar het grootste rendement  lokt.

Maar dit zijn natuurlijk mijn dwarse leken overpeinzingen.

Geen lezingen voor parlementen.

En ik kan natuurlijk de plank volkomen mis slaan.

P.S. Noord  Italië, lees ik, verarmt zelf door de steun aan Zuid Italië dat er economisch niets sterker door wordt. Ik lees het in een krant.

Zie het plaatje hieronder.

Maar Italië, zijn politiek, zijn banken en het verschil daar tussen spaarders en aandeelhouders is een verhaal apart en 360 miljard bad debts (euphemistisch Non Performing Loans genoemd) is niet zo best.

De minste Bad Debts in Noord Italië, hoe zuidelijker hoe meer.

Het noorden lijdt onder de oninbare schulden van het zuiden